| | [Fiction][JinxKame]Shotgun Father(ปะป๊าสายฟ้าแลบ) Chapter11 |  |
|
+6AkaKaMe T@tsuyaTOJI shin_jin MURASAKI May-May ppgojang 10 posters |
| เธเธนเนเธเธฑเนเธ | เธเนเธญเธเธงเธฒเธก |
|---|
ppgojang
โฮส~ ข้างทาง
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 167
Registration date : 15/12/2006
|  เนเธฃเธทเนเธญเธ: [Fiction][JinxKame]Shotgun Father(ปะป๊าสายฟ้าแลบ) Chapter11 ![[Fiction][JinxKame]Shotgun Father(ปะป๊าสายฟ้าแลบ) Chapter11 Icon_minitime](https://2img.net/i/fa/icon_minitime.gif) Sun Jan 28, 2007 2:35 am | |
| Shotgun Father
Chapter 11
จินแล่นเรือกลับไปที่เกาะด้วยความเร็วสูง แล้วก็ผิดคาดเรียว เพราะเรือไปถึงเกาะก่อนที่น้ำมันจะหมด จินกระโดดลงจากเรือทั้งๆที่ยังไม่ได้ดับเครื่อง เพื่อวิ่งไปเอาของที่เรียวบอกว่าลืมไว้ โดยที่ไม่ลืมที่จะบอกยามะพีให้รออยู่ที่เรือ
รออยู่นี่แป๊บนึง จินบอกแล้ววิ่งไป
เมื่อไปถึงจุดที่เรียวบอกว่าลืมของเอาไว้ ก็พบกับตะกร้าของกินตะกร้าหนึ่งวางไว้ จินขมวดคิ้วด้วยความหงุดหงิด แล้วเดินไปหยิบตะกร้า
ตะกร้าใบเบ้อเริ่มลืมได้ไงวะ-*- จินพึมพำแล้วเดินกลับเรือ
อ่ะ ไปกัน จินส่งตะกร้าให้ยามะพีแล้วตัวเองก็กระโดดขึ้นเรือ (กรี๊ด เท่จังเลย>.<)
แล่นไปได้พักเดียว เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น ((แต่เรียวคาดเอาไว้แล้วอ่ะน้า)) เครื่องเริ่มกระตุก ติดๆขัดๆ และแล้วก็...
ตึ่ก แท่ก แท่ก แท่ก ....
เฮ้ย!... จินร้องออกมาด้วยความตกใจ เป็นไรไปเนี่ย
เกิดอะไรขึ้นเหรอ ยามะพีถาม
เครื่องดับ ไม่เห็นเหรอ จินพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดแล้วพยายามสตาร์ทเครื่องอีกรอบ ติดดิวะ-*-
ให้ฉันช่วยมั้ย ยามะพีถาม
นายจะช่วยอะไรได้ จินเถียง
ถ้าเครื่องพังเครื่องมือฉันแสกนหาจุดที่เสียได้ แต่ถ้าน้ำมันหมดล่ะก็...จนปัญญา ยามะพีตอบ
เอ้า ลองดูก็ได้ จินถอยออกจากที่นั่งคนขับแล้วให้ยามะพีใช้เครื่องมือแสกนหาจุดที่เสีย
ยามะพีพยายามใช้เครื่องมือแสกนหาจุดที่เสียทั่วลำเรือ ขมวดคิ้วมุ่นเพราะเครื่องมือไม่ได้ส่งสัญญาณหรือหาจุดที่เสียพบเลยซักนิด ยามะพีแสกนแล้วแสกนอีกสองสามรอบก็ไม่พบจุดที่เสีย จินยืนกอดอกพิงกราบเรือด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์ยิ่งนัก
เป็นไง เจอมั้ย จินถาม
ไม่เจอ แสกนตั้งหลายรอบแล้ว ยามะพีตอบ
เครื่องมือนายเสียรึเปล่า จินถามอีก
ไม่มีทาง เครื่องจะซ่อมตัวเองอัตโนมัติถ้ามันเสีย ยามะพีบอก สงสัยเรือจะน้ำมันหมดแล้วล่ะ
บ้าน่า จินอุทานเสียงดัง เพิ่งออกเรือเมื่อเช้าน้ำมันจะหมดได้ไง!
น้ำมันหมดแน่ๆ ยามะพียืนยัน
โว้ย!แล้วจะทำไงดีเนี่ย จินนั่งลงแล้วเอามือกุมขมับ
นั่นสิ ยามะพีก็นั่งลงด้วย
ผ่านไปซักพักจินก็เลิกเอามือกุมขมับแล้วลุกขึ้นยืน จินมองไปที่เกาะที่เพิ่งออกมา มันยังอยู่ไม่ไกลจากเรือนัก จินเริ่มคิดอะไรออก...
คิดอะไรได้เหรอ ยามะพีถาม
เกาะยังอยู่ไม่ไกลเท่าไหร่ กลับไปที่เกาะก่อนมั้ย เดี๋ยวพวกนั้นเห็นเรายังไม่กลับไปคงกลับมารับ จินบอก
เอ่อ...จะไปยังไงล่ะ ยามะพีถาม
ว่ายน้ำไปไง...ไม่ไกลเท่าไหร่ น่าจะว่ายไหว จินบอก
เอ่อ...ว่ายน้ำ...เหรอ ยามะพีถามแล้วมองไปยังท้องน้ำเบื้องหน้า...มันก็ไกลอยู่น้า...
อืมสิ...ว่ายไม่เป็นเรอะ จินบอกแล้วปีนกราบเรือเตรียมลงน้ำ
ก็...ก็ว่ายได้ ยามะพีตอบ((ว่ายได้...แต่ไม่แข็งง่ะ))
ว่ายได้แล้วรออะไรล่ะ ลงมาสิ จินบอกแล้วกระโดดลงน้ำ
อ่ะ....รอด้วยๆ ยามะพีพูดแล้วกระโดดลงน้ำทันที
ว่ายตามฉันมานะ จินบอก
ว่ายไปได้ซักพักจินก็เริ่มรู้สึกว่ายามะพีอยู่ห่างจากตัวเองมากเหลือเกิน อีกนิดเดียวก็จะถึงฝั่งแล้ว แต่ทำไมเสียงว่ายน้ำตามมาถึงเงียบไป ด้วยความสงสัยจินจึงหันไปมอง
ยามะพีพยายามจะว่ายน้ำตามจินให้ทัน แต่ก็ดูไม่ไหวเต็มที ยามะพีว่ายน้ำช้าลงช้าลง จินหันไปมองด้วยความเป็นห่วง พลางคิด... ท่าจะไม่ไหวแล้วล่ะมั้ง
นายน่ะ ไหวมั้ย จินตะโกนถาม
ดะ...ได้ ยามะพีตอบ แต่สีหน้าแย่เต็มที
โธ่เอ๊ย จินพูดออกมาอย่างหัวเสียแล้วว่ายกลับไปที่ยามะพี
มานี่ จินฉุดแขนยามะพีให้เกาะไหล่ตัวเองเอาไว้
อะไรน่ะ ยามะพีอุทานออกมา
เกาะฉันไว้แล้วว่ายตามๆมา จินบอกแล้วว่ายน้ำกลับไปทางเกาะ โดยที่มียามะพีเกาะหลังไปด้วย ((พระเอกของช้านนนน>.<))
**************************************
คาเมะ เรียว ยูยะ อุจจี้ ถึงที่พักแล้ว คาเมะมีท่าทางกระวนกระวายใจอย่างเห็นได้ชัด เดินไปเดินมาจนอุจจี้เริ่มมึนหัวแทน
เมื่อไหร่หยุดเดินเนี่ยคาซึยะ อุจจี้ถาม
เรียวฮะ เราจะไปรับพวกเค้าเมื่อไหร่ฮะ คาเมะหันไปถามเรียว
คาเมะ นี่เพิ่งผ่านไปแค่ครึ่งชั่วโมงเองนะ พวกนั้นยังไม่ดีกันหรอกน่า เรียวบอก
ผมเป็นห่วงนี่ฮะ คาเมะพูด จะเป็นยังกันบ้างก็ไม่รู้
ไม่เป็นอะไรหรอกคาเมะ รับรองว่าถึงเรือจะออกมาห่างจากเกาะแต่ก็ไม่เกินกำลังที่จะว่ายหรอกนะ เรียวพูดปลอบ
แต่ยามะพีว่ายน้ำไม่แข็งนะฮะ คาเมะพูดน้ำเสียงเป็นกังวล
จริงเหรอ!! แย่แล้ว ป่านนี้จะเป็นไงมั่งนะ เรียวอุทานออกมา
พี่ต้องช่วยยามะพีแน่ๆฮะ ถึงเค้าจะไม่ชอบใครแต่ก็ไม่ปล่อยให้คนนั้นตายไปต่อหน้าแน่ๆ ยูยะบอก
แต่ก็น่าเป็นห่วงอยู่ดี คาเมะพูดอีก...
***********************************
จินพายามะพีมาถึงฝั่งอย่างทุลักทุเล พอถึงหาดปุ๊บก็นอนแผ่ด้วยความเหนื่อยล้าทั้งคู่ ((นึกภาพออกมะ พะยูนเกยตื้นอ่ะ)) พอเริ่มหายใจทั่วท้องแล้วยามะพีก็ลุกขึ้นนั่งแล้วถามจิน
นายน่ะ... ยามะพีพูด
อะไร... จินยังคงนอนอยู่
ช่วยฉันทำไม ยามะพีถาม ((อ่าว))
ถามอะไรน่ะ จินยันตัวขึ้นนั่งแล้วมองหน้ายามะพี
นายเกลียดขี้หน้าฉันจะตาย จริงๆนายปล่อยให้ฉันจมน้ำก็ได้ คาซึยะก็ไม่อยู่ ไม่เห็นหรอกว่านายทำอะไร แล้วนายจะไปบอกกับคาซึยะยังไงเกี่ยวกับฉันก็ได้ ทำไมถึงช่วยฉันล่ะ ยามะพีถาม
อ๋อ นี่อยากตายเหรอ ทำไมไม่บอกแต่แรกล่ะ จินพูดกวนๆ แต่พอเห็นสีหน้าจริงจังของยามะพีแล้วจึงเปลี่ยนเสียงทันที ฉันปล่อยให้ใครตายไปต่อหน้าไม่ได้หรอก
...? ยามะพีมองหน้าจิน
ฉันน่ะ ถึงแม้จะเกลียดใครเข้าไส้ยังไงก็ปล่อยให้เค้าตายไปต่อหน้าไม่ได้หรอก ฉันไม่ใจร้ายพอ อีกอย่าง นายเป็นพี่ชายคนสำคัญของคาเมะ ถ้านายตายไป คาเมะจะเสียใจแค่ไหนนายก็น่าจะรู้ ฉันเลยต้องช่วยนายไง จินตอบ
ขอบใจนะ ยามะพีบอก
เพราะคาเมะหรอกน่ะ จินบอกแล้วลุกขึ้นเดินออกไปทางอื่น
จะเพราะอะไรก็ช่างเถอะ ยามะพียิ้มแล้วเดินตามไป
น่าเบื่อจริง น้ำมันหมดแถมยังติดเกาะกับใครไม่ติดมาติดกับนาย ของกินก็ไม่มี รู้งี้ฉันเอาติดมาจากเรือดีกว่า...แต่เอ๊ะ...เอามาก็เปียกหมดกินไม่ได้อยู่ดี โถ่เว้ย!!!! จินบ่นไปกระทืบทรายไป((ทรายผิดอารายยยย))
บ่นอะไรเนี่ย ยามะพีพูดลอยๆ
ไม่ต้องมายุ่ง จินหันไปตวาดยามะพี(แง่ง!)
เอ๊า พาล...ยามะพีเลยเดินหนีไปทางอื่น
พาลแล้วไงล่ะ!!! จินตะโกนไล่หลัง ((พาลจริงๆแล้วล่ะเฮีย = =))
**************************************
เวลาผ่านไปสองชั่วโมง คาเมะกำลังนั่งกระสับกระส่ายอยู่บนเตียง เงยหน้ามองนาฬิกา หันไปมองนอกหน้าต่าง แล้วก็หันไปบอกเรียว
เรียวฮะ สองชั่วโมงแล้วนะฮะ ออกไปรับพวกเค้าดีมั้ยฮะ คาเมะถาม
อืม...ก็ได้ เรียวตอบ แต่แล้ว...
ครืน~!
เสียงฟ้าร้องทำเอาทุกคนในห้องหันไปมองทางหน้าต่าง ฟ้าเริ่มมืดครึ้ม เมฆดำลอยมาลิบๆแต่เห็นได้ชัด พายุกำลังจะเข้า...
อ๊ะ ฝนจะตก ยูยะพึมพำ
แล้วพอจะออกไปได้มั้ยฮะ คาเมะถาม
ท่าทางจะตกหนักนะ เหมือนว่าพายุจะเข้า เรียวบอก ออกไปอันตราย
แล้วจะทำยังไงล่ะฮะ อุจจี้ถาม
ครืน~ เปรี้ยง! ฟ้าผ่า ทุกคนสะดุ้ง
คงต้องรอให้ฝนหยุดตกก่อนแล้วค่อยออกเรือ เรียวบอก
โห้ย แล้วอีกนานแค่ไหนฮะเนี่ย คาเมะพูดแล้วเอามือกุมขมับ...
*****************************************
ครืน~!
จินกับยามะพีเงยหน้าขึ้นมองฟ้า เมฆดำทะมึนลอยให้เห็นอยู่ห่างไปนิดเดียว ฟ้าเริ่มแลบ ฝนเริ่มลงเม็ด และจินเริ่มบ่น
เฮ้ย...ฝนตก ไม่ได้นะ จินพูด
รีบหาที่หลบฝนก่อนเถอะ ยามะพีบอก
ไม่ นายไปหลบก่อนเถอะ ถ้าพวกนั้นกลับมารับแล้วไม่เห็นใครเลยก็แย่น่ะสิ จินบอกยามะพี
แต่นายจะไม่สบายนะ ยามะพีบอก ขณะที่ฝนเริ่มลงเม็ดมากขึ้นทุกที
ช่างฉันเถอะน่า นายจะหลบฝนก็หลบไป จินบอก ยามะพีลังเล ไปสิ
ยามะพีจึงวิ่งหลบฝน แล้วก็พอดีไปเจอถ้ำๆหนึ่งอยู่ไม่ไกลนัก ((โอ้ว หนังไทยมั่กมาก)) ยามะพีเข้าไปนั่งในถ้ำในมุมที่สามารถมองเห็นจินได้พอดี
จินยังคงนั่งนิ่งอยู่อย่างนั้น สายตาจับจ้องไปที่ทะเลเบื้องหน้า รอคอยใครสักคนออกเรือมาช่วย ฝนตกหนักขึ้นทุกที แต่จินก็ยังไม่ยอมขยับไปไหน ยามะพีได้แต่ถอนใจด้วยความระอา เวลาผ่านไปพักใหญ่ ฝนเริ่มตกแรงขึ้นจนกลายเป็นพายุ ฟ้าคำรามน่ากลัว ต้นไม่ถูกแรงลมพัดจนน่ากลัวว่ามันจะโค่นลงมา แต่จินก็ยังคงนั่งอยู่อย่างนั้น...นั่งอยู่นานจนยามะพีทนไม่ได้ต้องวิ่งฝ่าฝนไปฉุดแขนให้จินลุกขึ้น
ทำอะไรน่ะ จินตะโกนแข่งกับเสียงพายุเพื่อถามยามะพี
นายสิทำอะไร พายุแรงขนาดนี้ยังมานั่งเฉยอยู่ได้ ยามะพีตะโกนตอบ
ก็มันเรื่องของฉัน! จินฉุดแขนตัวเองกลับ
จะบ้ารึไง! ฝนตกหนักอย่างงี้ใครเค้าจะออกเรือมาช่วย ไปหลบฝนก่อนเถอะน่า ยามะพีฉุดจินขึ้นอีกครั้ง เดี๋ยวนายจะไม่สบายนะ
ช่างฉันสิ จินเถียง
โอ๊ย นี่ฉันไม่ได้ห่วงนายหรอกนะ!!! แต่นายไม่ห่วงจิตใจของคาซึยะบ้างรึไง ทรมานตัวเองอย่างงี้แล้วถ้าเกิดนายเป็นอะไรไปแล้วคาซึยะจะรู้สึกยังไงเคยคิดบ้างมั้ย ยามะพีโพล่งออกมา จินนิ่ง อยากอยู่ตรงนี้ก็อยู่ไปเลย ไอ้โง่! ว่าแล้วยามะพีก็กระทืบเท้าเดินกลับอย่างหัวเสีย
ระหว่างที่ยามะพีหันหลังกลับไป จินก็ฉุกคิดได้ แล้วก็รีบลุกขึ้นวิ่งเหยาะๆตามยามะพีไป
ขอโทษที จินพึมพำ ยามะพีหันมามองหน้า
คิดได้แล้วเหรอ ยามะพีถาม จินพยักหน้า ยามะพียิ้มออก แล้วดึงแขนจินให้วิ่งเข้าถ้ำ รีบหลบฝนเถอะ เดี๋ยวจะไม่สบาย
*****************************************
คาเมะกำลังอยู่ในห้องที่แห้งสบายของรีสอร์ทหรูกับเรียว อุจจี้และยูยะ แต่ในใจยังพะวงว้าวุ่นอยู่กับอีกสองคนที่ไม่รู้ว่าป่านนี้จะเป็นตายร้ายดียังไง เกาะนั่นคงไม่มีที่อบอุ่นสำหรับหลบฝน คงไม่มีฮีตเตอร์เวลาหนาว คงไม่มีอาหารเวลาหิว...คาเมะมองไปที่หน้าต่างที่ฝนกระหน่ำใส่ลงมาเป็นสาย แล้วก้มหน้า ถอนหายใจ
ฝนตกหนักจังเลยนะฮะ...เมื่อไหร่จะหยุดก็ไม่รู้ คาเมะพูด
นั่นสิ...เป็นห่วงจัง ยูยะเสริม
ทำใจให้สบายเถอะ สองคนนั้นต้องเอาตัวรอดได้แน่ๆ เรียวพยายามพูดให้กำลังใจ
ถึงอย่างนั้นก็เถอะฮะ ฝนตกหนักขนาดนี้ ยังไงก็อดเป็นห่วงไม่ได้อยู่ดีล่ะ อุจจี้บอก
ฉันรับรองนะ ถ้าฝนซาเมื่อไหร่ฉันจะรีบออกเรือทันทีเลย เรียวพูด คาเมะไม่ต้องคิดมากนะ
ฮะ... คาเมะรับคำ แต่สายตาก็ยังคงเป็นกังวลอยู่
******************************************
ค่ำแล้ว ฝนยังคงไม่หยุดตก ยามะพีหากองไม้สุมไว้แล้วใช้เครื่องมือจุดไฟ เกิดแสงสว่างและความอบอุ่นขึ้นมาบ้าง ดีที่ถ้ำบังลมไม่ให้เข้ามาพัดให้ไฟดับ ทั้งคู่ยังไม่ได้กินอะไรหลังจากมื้อกลางวัน แต่ตอนนี้ก็หาอะไรกินไม่ได้อยู่ดี ข้างนอกฝนยังคงตกหนักอยู่ และในถ้ำก็ไม่มีอะไรที่กินได้เลย
ยามะพีและจินต่างก็ไม่ได้พูดอะไรกันสักคน ทั้งสองคนนั่งนิ่งเอามือผิงไฟ เพราะอากาศเริ่มเย็นลงเรื่อยๆ เสื้อผ้ายังคงชื้นอยู่ แต่ก็แห้งขึ้นมาก เวลาผ่านไปสักพักยามะพีก็เริ่มเห็นจินมีอาการแปลกๆ จินนั่งกอดเข่าตัวสั่น แต่จินยังคงทำสีหน้านิ่งอยู่
นายเป็นอะไรน่ะ ยามะพีถาม
เปล่า จินตอบห้วนๆ
ก็เห็นอยู่นี่ นายไม่สบายรึเปล่า ยามะพีถามแล้วเขยิบเข้าไปใกล้
เปล่า ไม่ต้องมายุ่งหรอกน่า จินปฏิเสธ
ไม่ยุ่งได้ไง ไหนมาดูซิ ยามะพีเอื้อมมือไปแตะหน้าผากจิน จินพยายามหันหนี โห ตัวร้อนขนาดนี้ไม่ให้ยุ่งได้ไงเนี่ย เป็นไข้แล้วล่ะ
ก็บอกว่าไม่ต้องมายุ่ง จินพึมพำ กอดเข่าแน่นขึ้น
ทำไมนายดื้ออย่างนี้นะ มานี่! ยามะพีดึงจินให้เลิกกอดเข่าตัวเอง เข้ามาใกล้ๆไฟหน่อย
แล้วทำไมนายมันช่างเจ้ากี้เจ้าการขนาดนี้นะ จินบ่น
ยามะพีไม่เถียงต่อ แต่หยิบเอาผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋าออกมา ไปรองน้ำฝนหน้าถ้ำแล้วบิดให้หมาด แล้วเอามาอังไฟครู่หนึ่งพอให้ผ้าอุ่น ยื่นผ้าผืนนั้นให้จิน
อะไร จินถามกวนประสาท
ป่วยแล้วยังจะมากวนอีก เอาไปเช็ดตัว ไม่ก็เอาประคบหน้าผากไว้ ยามะพีสั่ง
ทำไมต้องทำตามที่นายบอกด้วยล่ะ จินหันหลังให้ยามะพี
ทำไมนายนี่มันโคตรดื้อขนาดนี้นะ ยามะพีลุกขึ้นแล้วเดินไปดึงจิน
ทำอะไรน่ะ จินโวยวายใส่
นอนลงเลย แล้วเอาผ้านี่แปะหน้าผากไว้ ยามะพีกดให้จินนอนลง
นี่นายจะช่วยฉันหรือพยายามจะฆ่าฉันกันแน่เนี่ย! จินเถียงแต่ก็ยอมนอนลงไปโดยดี เพราะตอนนี้ป่วย สู้แรงยามะพีไม่ไหว
เอ้า ยามะพีโยนผ้าให้จิน เอาแปะหน้าผากไว้
เออ...แค่นี้ก็ต้องดุ จินบ่นแล้วเอาผ้าวางไว้บนหน้าผาก
ถ้าไม่ดื้อก็ไม่ดุ ยามะพีพูด
นายน่ะ จินเรียกอีก
ทำไม ยามะพีถามห้วนๆ
หนาวอ่ะ ไม่มีผ้าให้ห่มเหรอ จินถามอีก
เรื่องมากจริง ตอนนี้จะไปหาผ้ามาจากไหนเล่า ยามะพีเริ่มหัวเสีย
ก็มันหนาวนี่เว้ย จินเริ่มหงุดหงิดมั่ง
มีผ้าเช็ดหน้าติดตัวมาป่ะล่ะ ยามะพีถาม
จะให้ห่มผ้าเช็ดหน้าเนี่ยนะ บ้าป่าว จินโวยวาย
มีป่ะล่ะเว้ย ยามะพีหงุดหงิดอีกแล้ว
มี... จินบอกแล้วล้วงไปในกระเป๋ากางเกง อ่ะ เริ่มแห้งแล้ว
อืม ดี ยามะพีรับผ้าเช็ดหน้ามา คลี่ออกแล้ววางไว้ที่พื้น
ทำอะไรของนายน่ะ จินถาม
อยู่เฉยๆเหอะน่า ยามะพีบอกแล้วยื่นมือที่ใส่เครื่องมือออกมา กดปุ่มที่เครื่องมือ มีแสงสีฟ้าออกมา สาดไปที่ผ้าเช็ดหน้า แล้วมันก็ค่อยๆใหญ่ขึ้นๆ จินมองดูภาพตรงหน้าด้วยสายตาที่คาดไม่ถึง ไม่นานผ้าเช็ดหน้าผืนจ้อยก็กลายเป็นผ้าขนาดใหญ่พอที่จินจะห่มได้
เหลือเชื่อ จินพูด
อ่ะ เอาไป อย่าเรื่องมากอีก ยามะพีโยนผ้าให้จิน
ขอบใจ จินรับผ้ามาห่ม เพื่อทุเลาอาการหนาวจากพิษไข้ ยามะพีนั่งลงข้างๆกองไฟอีกครั้ง รอเวลาที่ฝนจะหยุดตก และมีใครมาช่วยพวกเขาเสียที
:mon03: | |
|
| | |
ppgojang
โฮส~ ข้างทาง
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 167
Registration date : 15/12/2006
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [Fiction][JinxKame]Shotgun Father(ปะป๊าสายฟ้าแลบ) Chapter11 Sun Jan 28, 2007 2:39 am | |
| :on010: ((มาทีไรก็อีตัวนี้ทู้กกกกที)) :on018: จิงๆเค้าตั้งใจว่าจะต่อตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้วแล้วนะ แต่มันมีเหตุขัดข้องมากมายจนเค้ากระดิกตัวมาลงฟิกไม่ได้ ให้สาธยายมั้ย สอบสองตัว งานอีกสี่งาน หนักหนาเกิ๊นนนนน อยากพูดจิงเรย อาจารย์คะ งานมากกกกกขนาดนี้จะดีหรอคะ :033: จริงๆเค้าไม่อยากดองจนคนทวงนะ จริงๆๆๆๆๆๆ แต่แบบว่างานเยอะไม่ไหวแล้ว แต่ตอนนี้ก็ยุ่งเป็นปกติแล้ว ไม่ได้ยุ่งมากๆๆ เพราะฉะนั้นถ้าไม่ขัดข้องอะไรอีกก็จะพยายามไม่ดองนะ ((ก็พูดงี้ทุกทีอ่า)) :036: เค้าพูดมากไปมั้ย มันอัดอั้น ทำไมพอยิ่งแก่ยิ่งเรียนหนักง่าส์ อยากฟังเค้าบ่นอีก แอดมาหาเค้าสิ pp_ployjin@hotmail.comความเดิมครั้งที่แล้ว((ชึ่งคุณอาจจะลืมเลือน)) จำเรื่องไม่ได้อ่ะจิ :on020: | |
|
| | |
May-May
โฮส~ มีระดับ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 236
Registration date : 19/12/2006
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [Fiction][JinxKame]Shotgun Father(ปะป๊าสายฟ้าแลบ) Chapter11 Sun Jan 28, 2007 2:49 am | |
| อ๊าพี่พลอยมาต่อแล้ว จินพีเริ่มดีกันแล้ว ดีจังๆ | |
|
| | |
piggeepi
เธเธนเนเธกเธฒเนเธขเธทเธญเธ
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [Fiction][JinxKame]Shotgun Father(ปะป๊าสายฟ้าแลบ) Chapter11 Sun Jan 28, 2007 12:32 pm | |
| ดีใจจังได้อ่านต่อแย้ว
ฟ้าฝนเป็นใจขนาดนี้
จินกะพีน่าจะดีกันได้แล้วนะ
แล้วมาต่อไวๆนะคะ |
|
| | |
MURASAKI
โฮส ~ คัตตุนทั้ง 6 เป็นของคุณ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 2253
Localisation : บ้านอคานิชิ
Registration date : 19/12/2006
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [Fiction][JinxKame]Shotgun Father(ปะป๊าสายฟ้าแลบ) Chapter11 Sun Jan 28, 2007 12:54 pm | |
| รีบมาต่อนะคะ จะรออ่านค่ะ :on025: | |
|
| | |
shin_jin
โฮส ~ คัตตุนทั้ง 6 เป็นของคุณ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 2394
อายุ : 33
Localisation : บ้านอาคานิชิ
Registration date : 15/12/2006
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [Fiction][JinxKame]Shotgun Father(ปะป๊าสายฟ้าแลบ) Chapter11 Sun Jan 28, 2007 7:24 pm | |
| พี่พลอยสู้ๆคับ
รออ่านฟิคต่อเน๊ | |
|
| | |
T@tsuyaTOJI
โฮส ~ คัตตุนทั้ง 6 เป็นของคุณ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 2504
Localisation : llตำหนักทัตซึยะll
Registration date : 15/12/2006
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [Fiction][JinxKame]Shotgun Father(ปะป๊าสายฟ้าแลบ) Chapter11 Sun Jan 28, 2007 8:12 pm | |
| โวววววว
เหมือนมันจะตรงตามแบบที่เราคุยกันเรยเนาะพี่พลอย 55+
หนังไทยเว่อร์ๆเรยอ่ะ กร๊าสสสสสสสสส
พีนี่มันมีแต่อุปกรณ์ดีๆเนาะ เหลือเชื่ออออ=[]= | |
|
| | |
AkaKaMe
โฮส~ เป็นที่หมายปอง
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 870
อายุ : 34
Registration date : 19/12/2006
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [Fiction][JinxKame]Shotgun Father(ปะป๊าสายฟ้าแลบ) Chapter11 Mon Jan 29, 2007 5:26 pm | |
| ดีๆกันได้แล้วน้า...
พากันมาถึงขชนาดนี้แล้วงะ
55+ | |
|
| | |
ningloveJR
โฮส~ ข้างทาง
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 153
อายุ : 37
Localisation : ชอบอยู่ตามหัวนมหนุ่มๆๆ
Registration date : 31/01/2007
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [Fiction][JinxKame]Shotgun Father(ปะป๊าสายฟ้าแลบ) Chapter11 Fri Feb 02, 2007 12:19 am | |
| | |
|
| | |
iam2kame
โฮส~ ไฮโซ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 1412
อายุ : 33
Registration date : 15/12/2006
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [Fiction][JinxKame]Shotgun Father(ปะป๊าสายฟ้าแลบ) Chapter11 Thu Feb 08, 2007 11:48 pm | |
| โอ๊ววววววววว
มาต่อเร็วๆๆน๊าค่ะ
โหะๆๆ
จะเปงไงต่อไป
เอิ๊ก | |
|
| | |
yoshikun
เธเธนเนเธกเธฒเนเธขเธทเธญเธ
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [Fiction][JinxKame]Shotgun Father(ปะป๊าสายฟ้าแลบ) Chapter11 Fri Feb 09, 2007 3:01 pm | |
| คิคิ...หนุกอ่ะอ่านต่อดีกว่า |
|
| | |
Hachikime
โฮส~ เกรด A
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 1078
อายุ : 35
Localisation : บ้านพี่คิ ห้องนอนคาเมะ
Registration date : 16/12/2006
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [Fiction][JinxKame]Shotgun Father(ปะป๊าสายฟ้าแลบ) Chapter11 Fri Mar 09, 2007 3:57 pm | |
| +5555 อ่านตอนนี้แล้วชักอยากกบฎเปลี่ยนไปเชียร์
จินพีแทนอ่ะ บรรยากาศดูเป็นใจ
ไปอ่านต่อดีก่า | |
|
| | |
aimi
โฮส~ ข้างทาง
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 130
Registration date : 01/02/2007
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [Fiction][JinxKame]Shotgun Father(ปะป๊าสายฟ้าแลบ) Chapter11 Mon Mar 12, 2007 4:01 pm | |
| ฝนหยุดเร็ว ๆ นะ
เรียวจะได้รีบไปรับซะที
สงสารนู๋เมะ เค้าเปนหว่งซะขนาดนั้น 555+ | |
|
| | |
| | [Fiction][JinxKame]Shotgun Father(ปะป๊าสายฟ้าแลบ) Chapter11 | |
|
