ต่อเร็วเว่อร์มั้ยคะ
เหอๆๆ
Shotgun Father(ปะป๊าสายฟ้าแลบ)Chapter15พวกเรามาหาอาคานิชิคุงค่ะ
คาเมะจ้องสองสาวนั้นด้วยความอึ้งเล็กน้อย ผู้หญิงเปรี้ยวสองคนนี้เป็นใครกัน ทำไมต้องมาหาจินด้วย...จินไม่เคยมีผู้หญิงมาที่บ้านเลยตั้งแต่ที่เขาเข้ามาอยู่ที่บ้านนี้
จินไม่อยู่หรอกฮะ คาเมะตอบไป
เหรอ...ว้า~ แย่จัง หมู่นี้ก็หายหน้าไปเลย นี่ยังจะไม่อยู่บ้านอีก สาวหนึ่งพูดขึ้น
มีอะไรฝากไว้มั้ยฮะ ผมจะบอกจินให้ คาเมะถามอีก...พวกผู้หญิงของจินสินะ...
ก็แค่อยากเจอน่ะ...ว่าแต่เธอเป็นอะไรกับอาคานิชิคุงเหรอ สนิทกันถึงขั้นเรียกชื่อเชียว? อีกสาวหนึ่งพูดขึ้น
เอ่อ...เป็น... ((เมียโว้ยยย เมีย))
เพื่อนสินะ หญิงสาวพูดแทรกขึ้นมา
เอ่อ... คาเมะพูดไม่ออก
ก็น่ารักดีเหมือนกันนะ สาวหนึ่งพูดกับเพื่อนของเธอพาดพิงถึงคาเมะโดยไม่สนใจว่าเจ้าตัวจะทำหน้ายังไง อีกสาวนึงพยักหน้าเห็นด้วย
ขอเข้าไปรอข้างในบ้านได้มั้ย เธอพูดขึ้นอีก
ผมไม่รู้ว่าจินจะกลับเมื่อไหร่นะฮะ คาเมะพยายามค้าน
ไม่เป็นไรหรอก...ยังไงวันนี้พวกเราก็อยากจะเจออาคานิชิคุงให้ได้ สาวหนึ่งดึงดัน
เอ่อ...แต่...
ขอบใจนะ แล้วทั้งสองสาวก็เดินเข้าบ้านไปโดยไม่สนใจคาเมะแม้แต่น้อย
***************************************
กลับบ้านได้ยัง จินถามยามะพีที่พยายามเลือกขนมไปฝากยูยะอยู่
เดี๋ยวสิ ยังไม่ได้ขนมสำหรับยูยะเลย ยามะพีพูด
ก็มัวแต่เลือกอยู่นั่นแล้วเมื่อไหร่จะได้ จินบ่น
ก็นายไม่ยอมบอกฉันว่ายูยะชอบกินอะไรเองนี่ ยามะพีบอกแล้วก็เลือกขนมต่อ
โอเคๆ ยูยะชอบกินอันนั้นกับอันนั้น จินชี้ขนมที่ยูยะชอบให้ยามะพีรู้
แค่นี้ก็หมดเรื่อง ยามะพียิ้มแล้วเดินไปหยิบขนมที่จินชี้ อ้อ เอาตังค์มาด้วย แล้วก็แบมือขอตังค์จิน
ไรวะ จะซื้อของฝากเค้ายังมาเอาเงินพี่เค้าอีก จินบ่นอุบแต่ก็หยิบเงินส่งให้ยามะพี
เอาไว้ให้ฉันปั๊มเงินโลกมนุษย์ได้ก่อนแล้วจะใช้คืนให้ ยามะพีพูดยิ้มๆ
สงสัยฉันคงไม่มีหวังได้เงินคืนหรอกมั้ง จินบ่นพึมพำ
****************************************
เธอชื่ออะไรเหรอจ๊ะ สาวหนึ่งถามคาเมะพร้อมทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟายกขาขึ้นไขว่ห้างโดยไม่กลัวว่าจะโป๊หรือไม่
คาเมนาชิ คาซึยะ คาเมะตอบห้วนๆแล้วเดินเข้าครัว เดี๋ยวผมไปเอาน้ำมาให้ ((ใช้คนท้องเรอะ เดี๊ยะๆ))
คาเมนาชิเหรอ น่ารักดีนะ ขอเรียกคาซึยะได้มั้ย อีกสาวหนึ่งตะโกนถามคาเมะที่อยู่ในครัว
อย่าเลยฮะถ้าไม่ใช่ญาติหรือคนสนิทจริงๆ ผมไม่ให้ใครเรียกชื่อจริง คาเมะบอกพร้อมยกน้ำออกมาเสิร์ฟ
เหมือนอาคานิชิคุงเลยนะ ยังไงก็ไม่ยอมให้เรียกชื่อ สาวสองพูดพร้อมเอานิ้วม้วนผมตัวเองเล่น
ก็ไม่สนิทกันนี่ฮะ คาเมะบอก
แหม ใครว่าไม่สนิท อาคานิชิคุงเที่ยวกับพวกเราบ่อยจะตาย สาวที่ไขว่ห้างพูด
.................. คาเมะนิ่ง
ว่าแต่เธอน่ะ มีแฟนรึยัง สาวสองพูดขึ้น
เอ่อ...มีแล้วฮะ คาเมะตอบ ((เยี่ยมมั่กมาก))
อะไรกัน ตอบไม่รักษาน้ำใจเลยนะ สาวหนึ่งทำหน้างอน
ก็.... คาเมะอ้ำอึ้ง
กะจะยืนอยู่ตรงนั้นเหรอ มานั่งด้วยกันสิ สาวสองพูด
เอ่อ...ฮะ คาเมะนั่งลงตรงโซฟาตัวริมสุด
ไม่ใช่...มานั่งตรงนี้ สาวหนึ่งค้านขึ้นแล้วเธอก็เอามือตบเบาะตรงกลางระหว่างเธอกับเพื่อน
ห๊ะ? ตรงนั้นน่ะเหรอฮะ คาเมะถาม
ใช่สิ ตรงนี้แหละ สาวสองพูด
ไม่ดีมั้งฮะ คาเมะปฏิเสธ
ดีออกน่า มานี่ สาวหนึ่งที่นั่งใกล้คาเมะกว่าเอ่ยขึ้นแล้วดึงแขนคาเมะให้ลุกขึ้น คาเมะขืนมากไม่ได้เพราะตัวเองท้องอยู่จึงต้องจำใจลุกไปนั่งเบียดกับสองสาวนั่น
พอคาเมะมานั่งแล้วก็ถูกสองสาวลวนลามทันที สาวหนึ่งเอาแขนคล้องไว้กับแขนคาเมะเอนตัวเบียดจนชิด ส่วนสาวสองก็ไม่แพ้กัน เอนตัวเข้ามาชิดคาเมะแถมเอามือลูบที่ใบหน้าเนียนๆของคาเมะด้วย เธอยื่นหน้ามองคาเมะจนจมูกเธอเกือบจะชนกับแก้มคาเมะอยู่แล้ว...คาเมะรู้ได้ทันทีว่าสองสาวนี้คงจะช่ำชองมาไม่น้อย...คาเมะนั่งตัวแข็ง สองสาวหัวเราะคิก
ตัวแข็งเชียวนะ ไหนว่ามีแฟนแล้วไง ทำไมดูอ่อนจังล่ะ สาวหนึ่งพูด
แฟนไม่มาเห็นหรอกน่า กลัวเค้าหึงเหรอ สาวสองบอก
เอ่อ...ผมว่าพวกคุณอย่าทำอย่างงี้ดีกว่า คาเมะพยายามดันตัวออกแต่สองสาวก็ยังคงเกาะแน่น
คงทำแบบนี้กับจินบ่อยสินะ...ยิ่งคิดก็ยิ่งโมโห ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดใจ
ทำไมล่า~ สาวหนึ่งส่งเสียงอ้อน
...มากิ๊กกันมั้ย? สาวสองถามแล้วมองหน้าคาเมะด้วยสายตาหวานซึ้ง
**************************************
กลับบ้านได้แล้วนะ ฉันเป็นห่วงคาเมะ จินบอกกับยามะพี
อืมๆ ยามะพีตอบรับ
แล้วจินก็เดินนำยามะพีขึ้นรถ เมื่อทั้งคู่ขึ้นรถจินก็สตาร์ทเครื่องแล้วขับกลับบ้านทันที จินมีสีหน้ากังวลจนยามะพีต้องเอ่ยปากถาม
เป็นอะไร ทำไมหน้าเครียดจัง
ไม่รู้สิ ฉันสังหรณ์ว่าจะมีเรื่องแปลกๆ ตอนนี้อยากกลับบ้าน จินตอบ
อืมๆ ยามะพีตอบแค่นั้นแล้วก็นั่งนิ่งไปตลอดทาง
ไม่นานจินก็ขับรถมาถึงบ้าน แล้วก็ต้องชะลอรถก่อนที่จะได้เลี้ยวรถเข้าไปจอดในบ้าน เพราะเห็นรถสปอร์ตสีแดงจอดอยู่หน้าบ้าน มันคุ้นตาจนต้องนึกว่าเป็นรถใคร
รถใครน่ะ ยามะพีถาม
ไม่รู้สิ...แต่มันคุ้นๆ จินตอบแล้วเลี้ยวรถเข้าบ้าน
จนเมื่อจอดรถเสร็จแล้วจินถึงนึกออกว่ารถสปอร์ตเปรี้ยวจี๊ดคันนั้นเป็นของใคร จินใจหายวาบ ตาเบิ่งกว้างแล้วรีบเปิดประตูลงจากรถทันที
ซวยแล้ว... จินพึมพำ
อะไร? ยามะพีถาม
มีเรื่องต้องเคลียร์แน่ๆ นายรออยู่ข้างนอกก่อนนะ จินบอกแล้วก็วิ่งเข้าบ้านไป
อะไรของเค้านะ ยามะพีพูดแล้วเกาหัวแกรกๆ
****************************************
มากิ๊กกันมั้ย... สาวสองพูดขึ้น คาเมะอึ้ง พลันหูก็ได้ยินเสียงเครื่องยนต์รถของจินเลี้ยวเข้าบ้าน
เอ่อ...ผมว่าจินคงกลับมาแล้ว คาเมะบอกแล้วพยายามดันตัวออกอีก
ตอนนี้ฉันชักไม่สนอาคานิชิคุงแล้วล่ะ ฉันสนเธอมากกว่า สาวหนึ่งยื่นหน้าเข้าไปพูดใกล้ๆคาเมะ
ใช่ เธอน่ารักกว่าตั้งเยอะ สาวสองพูด
............... คาเมะอึ้ง จะลุกไปหาจินก็ไม่ได้เพราะถูกสองสาวเกาะแจ แต่คิดไปคิดมา จินยังมีผู้หญิงได้ตั้งเยอะ ถ้าถูกแก้เผ็ดบ้างล่ะ...คาเมะยิ้ม...คิดอะไรสนุกๆได้แล้ว...
จะกิ๊กกันก็ได้ฮะ คาเมะเปลี่ยนท่าทีทันที ส่งยิ้มหวานไปให้สองสาวจนแทบทำเอาเธอทั้งคู่ละลาย...
จินรีบวิ่งเข้าบ้านมาแล้วก็ต้องชะงักกึก เพราะอย่างที่คิดไว้ไม่ผิด สองสาวโจทย์เก่าเจ้าประจำของผับที่เขาเคยไปประจำกำลังนั่งอยู่ที่โซฟาโดยกำลังคลอเคลียกับคาเมะอยู่ จินแทบจะเลือดขึ้นหน้า...ใจนึงก็กลัวคาเมะจะโกรธ อีกใจนึงก็หึงที่คาเมะยอมให้สองสาวนี้ลวนลามอยู่ได้
กินองุ่นหน่อยมั้ยคาเมนาชิคุงเดี๋ยวฉันป้อนให้เอง สาวหนึ่งถามคาเมะ
ก็ดีฮะ คาเมะตอบแล้วเหลือบมองจินยิ้มนิดๆเป็นเชิงสะใจ กลับมาแล้วเหรอฮะจิน คาเมะแกล้งทำเป็นทักจิน
เธอสองคนมาได้ยังไงน่ะ จินพูดกับสองสาว
แหม...อาคานิชิคุง สาวสองลุกจากคาเมะไปเกาะแขนจินแทน ก็คิดถึงน่ะสิถึงมาหา หมู่นี้ไม่เห็นเธอไปที่ผับเลยนะ กว่าฉันจะรู้ที่อยู่เธอเนี่ยยากมากเลยรู้มั้ย
แต่ฉันไม่สะดวกนี่นา จินหันไปบอกสาวสอง
ว่าแต่ว่าเพื่อนเธอนี่น่ารักดีนะ สาวหนึ่งบอกขณะที่ยังคงเกาะแขนคาเมะแน่น
เพื่อน? จินทวนคำ
ก็คาเมนาชิคุงนี่ไง^^ สาวหนึ่งบอก
อะ อ๋อ...แต่วันนี้พวกเธอกลับไปก่อนได้มั้ย คาเมะเค้าไม่ค่อยสบายนะต้องการพักผ่อน แล้วฉันก็เหนื่อยมากด้วย จินดึงแขนตัวเองออกจากการเกาะกุม
อะไรอ่ะ กว่าพวกเราจะมาได้มันเหนื่อยนะอาคานิชิคุง บ้านเธอหายากจะตาย สาวสองเกาะแขนจินอีก
จินถอนหายใจแกะแขนหญิงสาวออกแล้วเดินไปดึงแขนสาวอีกคนให้ลุกขึ้น เธอมองหน้าจินอย่างเคืองๆแต่ก็ต้องยอมปล่อยคาเมะแล้วลุกขึ้นมาตามแรงดึง
อะไรเล่าอาคานิชิคุง-*- ทำไมต้องรุนแรงด้วย เธอพูดอย่างหัวเสีย
ขอร้องนะ กลับไปก่อนนะ จินจับไหล่เธอแล้วมองด้วยสายตาพิฆาต ก่อนที่จะหันไปมองหน้าสาวสองเป็นเชิงขอร้อง
คิสก่อนสิ สาวหนึ่งพูดยั่ว จินชะงัก คาเมะจ้องจินเขม็ง
....ไม่เอาน่า กลับไปก่อนเถอะนะ จินบอกแล้วส่งสายตาหวานเยิ้มไปให้จนสองสาวใจอ่อน
ก็ได้ สาวหนึ่งพูด เอามือแตะปากตัวเองแล้วเอาไปแตะปากจิน มองจินด้วยสายตายั่วยวนก่อนที่จะเดินออกจากบ้านไปโดยที่ไม่ลืมที่จะส่งจูบให้คาเมะด้วย คาเมะพยายามข่มอารมณ์แล้วยิ้มให้เธอ
แวะไปหากันมั่งนะอาคานิชิคุง สาวสองเดินมาทางจินกระซิบที่ข้างหูแล้วถอยออกมา ส่งสายตายั่วยวนไม่แพ้เพื่อน แล้วหันมาขยิบตาให้คาเมะก่อนที่จะเดินออกจากบ้านไป
คาเมะรอจนสองสาวก้าวออกจากบ้านไปจึงลุกขึ้นด้วยอารมณ์ไม่พอใจมาก จินถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วหันมามองคาเมะแล้วก็ต้องชะงักกับสายตาโกรธเคืองจากคาเมะ
เอ่อ..คาเมะ จินพูด แต่คาเมะก็เดินหนีเข้าห้องไป
คาเมะเดี๋ยวสิ จินเรียกอีกแต่คาเมะไม่สนใจ แถมยังปิดประตูห้องนอนซะเสียงดัง
เฮ้อ... จินทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาพลางนิ่งคิด
คิดว่าเราไม่งอนรึไงนะ... คิดว่าเราชอบเหรอที่ตัวเองไปยอมให้ใครมาจับมาต้องน่ะ จินลุกขึ้นแล้วบ่นพึมพำ
หรือว่าคาเมะจะชอบผู้หญิงพวกนั้น... จินเริ่มเดินไปเดินมา ใช่สินะ ก็คาเมะเป็นผู้ชาย แถมมาแต่งงานกับเราแบบไม่ได้ตั้งใจ นี่ถ้าไม่ท้องก็คงไปรักกับผู้หญิงแล้ว...เอ...แล้วถ้าคาเมะคลอดล่ะ??จะทิ้งเราไปมั้ยนะ ใช่สินะเรายังไม่เคยบอกรักคาเมะเลยซักครั้ง แล้วคาเมะก็ไม่เคยบอกรักเราด้วย ทำไงดีนะ ทำไงดี เราไม่อยากเสียเค้าไปนะ... จินพึมพำเหมือนคนบ้า ไม่ได้สิ...ต้องไปพูดให้คาเมะเข้าใจ...ใช่แล้ว...แล้วจะมาบ่นอะไรตรงนี้วะ เหมือนคนบ้าเลย-*- เมื่อคิดได้จินจึงเดินตามคาเมะไปที่ห้อง
***************************************
สองสาวเดินออกมานอกบ้านแล้วก็เจอยามะพีที่กำลังยืนพิงรถรออยู่ สองสาวมองหน้ากันเป็นเชิงรู้กันว่าหนุ่มคนนี้ก็น่าสนไม่แพ้กัน ((แรดเจงๆ-*-)) สองสาวยิ้มให้กันแล้วเดินเข้าไปหายามะพี
หวัดดีค่ะ สาวหนึ่งทักยามะพี ยามะพีสะดุ้งแล้วหันมามอง สองสาวหัวเราะ
เอ่อ ครับ ยามะพีตอบรับ
อยู่ที่นี่ด้วยเหรอคะ สาวสองพูด
ครับ ยามะพีตอบ
ไม่ยักรู้ว่าบ้านอาคานิชิคุงนี่จะมีคนหน้าตาดีอยู่เยอะเชียว สาวหนึ่งพูดอีกแล้วเดินเข้าไปพิงรถบ้าง เอาไหล่เบียดยามะพี ยามะพีมองเธออย่างงงๆแล้วพยายามขยับตัวออกห่าง
ชื่ออะไรคะ สาวสองไม่รอช้าเดินเข้าไปเบียดอีกข้างของยามะพีทันที ยามะพีอึ้งพยายามจะขยับหนีแต่สองสาวก็เอามือมาเกาะที่แขน ((เป็นลิงรึไงวะเกาะแจ อ๋อไม่ใช่ เป็นชะนี อิอิ))
เอ่อ เรียกผมว่ายามาชิตะก็แล้วกัน ยามะพีบอก สองสาวยิ้ม เกาะแขนแน่นขึ้น
ไปเที่ยวกันมั้ย สาวหนึ่งบอก
อะไรนะครับ?? ยามะพีถาม
*********************************************
ยูยะเดินฮัมเพลงมาถึงบ้าน แล้วก็ต้องชะงักเมื่อเห็นรถสปอร์ตสีแดงจอดอยู่หน้าบ้าน แต่ยูยะก็ไม่สนใจเดินเข้าบ้านไปแล้วก็ต้องชะงักอีกเมื่อภาพที่เห็นคือยามะพีกำลังถูกสองสาวคลอเคลียอยู่
เสียงเครื่องยนต์ดังเข้ามาแล้วก็หยุดอยู่ที่หน้าบ้าน ยูยะหันไปดู เรียวพาอุจจี้มาส่ง ทั้งคู่ลงจากรถแล้วอุจจี้ก็เดินมาหายูยะอย่างงงๆ
ทำไมมายืนอยู่ตรงนี้ล่ะยูยะ อุจจี้เดินเข้ามาถามยูยะที่ยืนนิ่งอยู่
ยูยะมีสีหน้าไม่พอใจอย่างมาก ตาจ้องไปที่ยามะพีเขม็ง อุจจี้จึงหันไปมองที่ยามะพีแล้วก็ต้องตกใจเมื่อสองสาวที่กำลังคลอเคลียยามะพีอยู่พยายามเกาะแกะและอ้อนยามะพีโดยไม่ได้สนใจสายตาของคนรอบข้างเลย
ไม่ไปด้วยกันหน่อยเหรอ~ สองสาวอ้อน
ไม่ดีกว่าอ่ะครับ ยามะพีบอกกับสองสาวแล้วก็เงยหน้าไปสบตากับยูยะพอดี ยูยะ!
ยูยะจ้องยามะพีอย่างจะกินเลือด แล้วลากอุจจี้เดินผ่านยามะพีโดยไม่มองหน้าเลยซักนิด อุจจี้มองหน้าเรียวอย่างงงๆแอบโบกมือบ๊ายบายเรียว แล้วก็ต้องตามยูยะเข้าบ้านไปยามะพีมองตามยูยะจนเหลียวหลังแล้วพยายามแกะแขนตัวเองออก
อะไรกันคะ ไม่สนใจพวกเราหน่อยเหรอ สองสาวอ้อน
พวกคุณปล่อยผมเถอะ ยามะพีแกะมือสองสาวออก
ทำไมล่ะคะ สาวหนึ่งพูด
พวกคุณนี่ยังไงนะ ชวนผู้ชายที่ไม่รู้จักไปโน่นไปนี่ ปล่อยผมเถอะผมไม่ไปกับพวกคุณหรอก ในที่สุดยามะพีก็แกะแขนตัวเองออกสำเร็จแล้วรีบเดินเข้าบ้านตามยูยะไป
ฮึ่ย วันนี้ผู้ชายบ้านนี้เป็นอะไรกันนะ อ๊ะ นิชิกิโดคุง~ สาวสองพูดขึ้นแล้วเธอก็เงยหน้าไปเห็นเรียวพอดี เธอรี่เข้าไปเกาะแขนเรียวทันที
พวกเธอมาได้ไงเนี่ย เรียวถามแล้วดึงแขนตัวเองออก
แหมก็คิดถึงอาคานิชิคุงนี่นา ไม่นึกว่าจะเจอเธอด้วย สาวหนึ่งบอกแล้วเดินเข้าไปเกาะแขนเรียวบ้าง
เหรอ เรียวบอกแล้วแกะแขนสองสาวออก
ไม่แวะไปที่ผับมั่งเลยนะ สาวสองบอก
ฉันเลิกเที่ยวแล้วล่ะ เรียวบอก แล้วดึงแขนตัวเองออกมา
ทำไมล่า~ สองสาวพูดพร้อมกัน
เบื่อผู้หญิงอย่างพวกเธอไง...กลับไปได้แล้วนะ เรียวบอกแล้วเดินเข้าบ้านไป
สองสาวอึ้งกับคำพูดของเรียวอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะมองหน้ากันแล้ว ทำสีหน้าโกรธจัดแล้วกระทืบเท้าเดินขึ้นรถสปอร์ตเปรี้ยวจี๊ดของตนแล้วขับออกไปอย่างเร็ว
*********************************************
คาเมะ จินเรียกคาเมะอยู่หน้าห้อง ไม่มีเสียงตอบกลับ จินจึงค่อยๆแง้มประตูเข้าไป
เข้ามาทำไมล่ะฮะ ไม่ตามสาวๆของจินไปเหรอ คาเมะพูดเสียงเรียบ
ฉันเลิกแล้วนะ จินบอก
เมื่อก่อนคงมีมานับไม่ถ้วนเลยสินะ คาเมะพูด
คาเมะมีเหตุผลหน่อยสิ จินอธิบาย
ผมไม่มีเหตุผลตรงไหน ผมยังไม่ได้พูดอะไรเลย คาเมะบอกอีก จินเดินเข้ามาใกล้
ฉันไม่ชอบนะที่นายยอมให้เค้ามาเกาะแกะอย่างนี้น่ะ จินจับแขนคาเมะเอาไว้
แล้วไงล่ะฮะ คาเมะเถียง
นี่ถ้านายไม่ได้ท้องคงไปจีบแม่สาวพวกนั้นแล้วสินะ
นี่ผมไม่ได้ใจง่ายแบบจินนะฮะ
ฉันใจง่ายที่ไหน มันเป็นอดีตไปแล้วนะ รู้ไว้ซะฉันไม่ชอบที่นายมีผู้หญิงมาเกาะแกะแบบนี้
แล้วคิดว่าผมชอบเหรอฮะที่จินไปเกาะแกะผู้หญิงเยอะแยะแบบนั้นน่ะ
ฉัน... จินอึ้ง
เข้าใจความรู้สึกผมแล้วใช่มั้ย คาเมะถาม
อะ...อืมมม จินยอมรับแต่โดยดี
อย่าไปยุ่งกับใครอีกนะฮะ คาเมะบอก
อืม...ขอโทษนะ จินบอกคาเมะ คาเมะยิ้มแล้วก็สวมกอดจิน...
เธเนเธฒเธ 
เนเธฃเธทเนเธญเธ: [Fiction]...[JxK]Shotgun Father(ปะป๊าสายฟ้าแลบ)...Chapter15 ![[Fiction]...[JxK]Shotgun Father(ปะป๊าสายฟ้าแลบ)...Chapter15 Icon_minitime](https://2img.net/i/fa/icon_minitime.gif){kind=icon}
Fri Mar 09, 2007 11:06 pm
