| | [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.6 < J x K > |  |
|
+7nuri tk17florence shin_jin Mi*ld odakiri iam2kame โบว์คาเมะ 11 posters |
| เธเธนเนเธเธฑเนเธ | เธเนเธญเธเธงเธฒเธก |
|---|
โบว์คาเมะ
โอ้ว! ! ค า เ ม ะ ที่ รั ก *0*
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 2203
อายุ : 40
Localisation : (*_^)
Registration date : 15/12/2006
|  เนเธฃเธทเนเธญเธ: [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.6 < J x K > ![[FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.6 < J x K > Icon_minitime](https://2img.net/i/fa/icon_minitime.gif) Sat Apr 21, 2007 2:01 pm | |
| HOST ~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส ~
.PART 6
แม่ !!! จินหลุดเสียงเรียกชื่อคนตรงหน้าด้วยความตกใจทั้งจินและคาเมะต่างทำอะไรกันไม่ถูก
จินลงมาคุยกับแม่ข้างล่างเดี๋ยวนี้และพาเด็กนั่นมาด้วย คุณนายอาคานิชิสั่งเสียงเฉียบรับรู้ได้ดีว่าตอนนี้โกรธจัดมากขนาดไหน
ครับแม่
จินตอบรับคำพูดของผู้เป็นแม่อย่างหวั่นใจ
จินทำไงดีล่ะแม่จินมาเห็นสภาพของเราสองคนอย่างนี้ คาเมะพูดออกมาด้วยความกลัว
กลัวแม่จินเหลือเกินหลังจากเมื่อกี้ได้เห็นสายตาน่ากลัวที่ได้มองมา
ไม่ต้องกลัวหรอกคาซึยะดีซะอีกที่แม่รู้เพราะจะได้รู้ไงว่าฉันรักนายจินพยายามพูดปลอบแต่ในใจลึกๆกลับกลัวอยู่ไม่น้อยเพราะตนย่อมรู้ดีว่าแม่ตนเองนั้นเป็นเช่นไร
แต่งตัวเถอะคาซึยะ
แล้วลงไปข้างล่างกัน จินจัดแจงกับเสื้อผ้าของตนเองให้เรียบร้อยแล้วหันมาช่วยคาเมะแต่งตัวอีกแรงหลังจากนั้นทั้งคู่ได้เดินลงไปข้างล่างด้วยกัน โดยที่จินกุมมือที่สั่นของคาเมะเอาไว้คาเมะเริ่มกลัวมากขึ้นจนตอนนี้หน้าซีดไม่ต่างอะไรกับคนที่ไม่มีเลือดมาหล่อเลี้ยงร่างกายแม้แต่นิด
คาซึยะเป็นไรหรือเปล่าดูท่าทางนายไม่ค่อยดีเลยนะจินหันมาพูดเมื่อเห็นหน้าคาเมะเริ่มซีดลงเรื่อยๆ
ปะ
..เปล่าหรอกจินฉันไม่เป็นไร คาเมะก้มหน้าพูดไม่อยากให้จินเห็นสีหน้าของตนในตอนนี้
แน่ใจนะ
.เป็นอะไรก็บอกฉันรู้หรือเปล่า และแล้วทั้งจินและคาเมะเดินมาถึงข้างล่างจินได้เห็นสีหน้าของแม่ตนเองที่จ้องมองอยู่อย่างไม่กระพริบตา
เด็กคนนี้เป็นใครกันจิน? คุณนายอาคานิชิเริ่มบทสนทนาก่อนเมื่อเห็นทั้งคู่ยืนอยู่ตรงหน้า
เออ
คนนี้ก็
..คาเมนาชิ คาซึยะ ไงครับคนที่เคยอยู่ข้างบ้านเราเมื่อตอนผมเด็กๆครับ แม่จำได้มั้ยครับ
อ่อ
.เด็กข้างบ้านเองที่ครอบครัวเกิดอุบัติเหตุเครื่องบินตกใช่มั้ย คุณนายอาคานิชิหันไปพูดแล้วมองหน้าคาเมะส่วนคาเมะก็ต้องสะอึกกับเสียงและคำพูดของคนตรงหน้าที่พูดออกมาเหมือนดูถูกตนมากกว่าความสงสาร
ครับ
.จินตอบแทนคาเมะเมื่อเห็นคาเมะยืนเงียบ
แล้วเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้หมายความว่าไงกันอย่าบอกนะว่าพวกเธอรักกัน คุณนายอาคานิชิยังคงพูดเสียงเข้มๆออกไป
ใช่ครับเราสองรักกันครับ จินพูดด้วยสายตาที่อ้อนวอนหวังให้แม่ของตนจะเห็นใจ
เป็นอย่างงี้เองเหรอแต่แม่จะบอกไว้ว่าคนที่จะมาเป็นลูกสะใภ้บ้านนี้ต้องเป็นผู้หญิงเท่านั้นส่วนเด็กคนนี้ถ้าจินต้องการจะคบเล่นๆแม่ก็ไม่ว่ายังไงจินก็ต้องแต่งงานกับหนูอากิเหมือนเดิมจะไม่มีการเปลี่ยนแปลงเด็ดขาด คุณนายอาคานิชิยื่นคำขาดออกไป
แต่แม่ครับ ผมรักคาซึยะนะครับผมกับอากิเราทั้งคู่ไม่ได้รักกันเลยและเราก็ไม่อยากแต่งงานกันด้วย จินหาเหตุผลที่จะให้แม่เห็นใจแต่จะมีเหรอที่คนหัวแข็งอย่างแม่จินจะยอมง่ายๆ
แม่ไม่สนว่าจินจะรักกับหนูอากิหรือไม่แต่จำไว้อย่างเดียวว่าต้องแต่งงานกันเท่านั้น แม่รับไม่ได้หรอกนะว่าสะใภ้ของแม่จะเป็นผู้ชาย!!! คุณนายอาคานิชิยังยึดมั่นกับความคิดของตัวเองอยู่
ตอนนี้ก็ดึกมากแล้วเธอน่าจะกลับได้แล้วนะคาเมนาชิ ฉันจะให้คนรถขับรถไปส่ง คุณนายอาคานิชิมองคาเมะตาเขม็งมีความหมายเป็นนัยว่าต้องกลับ
ครับ
เดี๋ยวผมจะกลับตอนนี้ไม่ต้องไปส่งหรอกครับผมกลับเองได้ คาเมะตอบเสียงเบาไม่ค่อยกล้าที่จะสบตากับแม่จิน
คาซึยะเดี๋ยวฉันไปส่งก็แล้วกันนะ จินเสนอตัวที่จะไปส่งไม่อยากให้คาเมะกลับบ้านคนเดียว
ไม่ต้องจิน
.คาเมนาชิเขาโตแล้วคงกลับเองได้และส่วนจินแม่ยังมีเรื่องที่ต้องคุยกันอีกเยอะ คุณนายอาคานิชิพูดเสียงเข้มออกไป
แต่
แม่ ไม่ทันที่จินจะพูดจบแม่จินก็สวนขึ้นมาทันควัน
จิน ลูกไม่เชื่อฟังแม่แล้วเหรอ คาเมนาชิเธอคงไม่มีปัญหาอะไรนะถ้าต้องกลับบ้านเองคนเดียว
ครับ
ไม่มีปัญหางั้นผมขอตัวกลับก่อนนะครับ ฉันไปแล้วนะจิน คาเมะก้มโค้งให้แม่จินทีนึงเป็นการกล่าวลาก่อนที่จะหันไปพูดกับจิน
เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันไปหานะ จินกระซิบข้างหูคาเมะได้ยินเพียงแค่สองคน
คาเมะเดินออกจากบ้านทันที ทางด้านจินอดเป็นห่วงไม่ได้ไม่อยากให้กลับบ้านคนเดียวเลยแต่ก็เพราะแม่จอมดุของตนจินจึงต้องจำใจที่จะต้องเชื่อฟังหลังจากที่คาเมะกลับบ้านไปแล้วแม่จินได้บ่นร่ายยาวเรื่องต่างๆนานาจินที่นั่งฟังด้วยสภาพที่จำยอมก็รู้สึกเบื่อๆแถมในใจกลับคิดถึงแต่คาเมะ
ทางด้านคาเมะที่เดินอยู่ตรงถนนรู้สึกได้ดีถึงอาการป่วยของตนเองอยากจะกลับให้ถึงบ้านเร็วๆเหลือเกินอยากนอนพักไม่อยากให้ร่างกายอ่อนแออย่างนี้อยากจะรักษาสุขภาพของตนเองให้แข็งแรงที่สุด คาเมะมาถึงห้องของตนเองได้ล้มตัวลงนอนด้วยความอ่อนเพลีย ทำไมคืนนี้มันช่างหนาวกว่าทุกคืนก็ไม่รู้คาเมะเอาผ้าห่มมาคลุมกายแต่นั่นก็แทบจะไม่ช่วยให้ตนอุ่นขึ้นได้เลยหนาว หนาวมากหนาวแทบจะทนไม่ไหวแล้ว
.
เช้าวันรุ่งขึ้นจินรีบมาหาคาเมะที่ห้องทันทีรู้สึกเป็นห่วงยังไงก็ไม่รู้จินยืนเคาะประตูอยู่นานแต่กลับไม่ได้ยินเสียงตอบรับเลยจนทำให้จินยิ่งกระวนกระวายมากขึ้นไม่รู้จะทำยังไงจึงตัดสินใจที่จะไปขอกุญแจสำรองจากพนักงานข้างล่างจินได้กุญแจมารีบไขประตูทันทีแล้วก็ต้องเห็นสภาพคาเมะที่นอนขดตัวอยู่จินวิ่งเข้าไปดูคาเมะใช้มือแตะหน้าผากรับรู้ถึงอุณหภูมิในร่างกายที่ร้อนสูงได้เป็นอย่างดีจินอุ้มร่างของคาเมะขึ้นมาแล้วพาไปโรงพยาบาลทันที
คาเมะถูกนำตัวเข้าไปในห้องฉุกเฉินจินที่ยืนไม่เป็นสุขอยู่หน้าห้องได้แต่กระวนกระวายเป็นห่วงคาเมะกลัวว่าคาเมะจะเป็นอะไรมาก ไม่นานไฟหน้าห้องฉุกเฉินได้ดับลงจินรีบวิ่งไปหาหมอทันที
หมอครับคนไข้เป็นยังไงบ้างครับ
คนไข้ตอนนี้ไม่เป็นอะไรมากแล้ว คนไข้แค่อ่อนเพลียพักผ่อนไม่เพียงพอคุณก็คงจะรู้นะครับว่าคนไข้ร่างกายไม่ค่อยแข็งแรงยังไงดูแลคนไข้ดีๆด้วยนะครับ
หมอค่ะ
.หมอค่ะมาทางนี้หน่อยคะมีคนไข้รายใหม่มาอาการสาหัสมากค่ะ เสียงนางพยาบาลตะโกนเรียกมาแต่ไกล
เอ่อ
ตอนนี้ผมมีคนไข้อีกผมขอตัวก่อนนะครับ และหมอจึงรีบไปอีกทางทันทีปล่อยให้จินสงสัยว่าคาเมะเป็นอะไรที่บอกว่าร่างกายคาเมะไม่ค่อยแข็งแรงนั้นหมายถึงอะไรกันแน่
ตลอดทั้งวันนี้จินได้แต่นั่งเฝ้าคาเมะไม่ยอมห่างส่วนคาเมะเองก็ยังไม่รู้สึกตัวอยู่เหมือนเดิมจินได้แต่นั่งกุมมือของคนไม่สบายเอาไว้ ความรู้สึกแปลกๆได้พุ่งเข้ามาความรู้สึกนี้คืออะไรก็ไม่รู้แต่ทำให้จินกังวลใจอยู่ไม่น้อยทุกครั้งที่ได้มองหน้าคาเมะได้สัมผัสมือของคนๆนี้กลับรู้สึกกลัว........กลัวว่าคาเมะจะต้องห่างจากตนไป จินเฝ้าจนถึงดึกคาเมะเองยังไม่มีท่าทีที่จะฟื้นเลยจินจึงตัดสินใจกลับบ้านแล้วค่อยมาใหม่ในวันพรุ่งนี้
จินตื่นแต่เช้าตั้งใจขับรถจะมาโรงพยาบาลโดยทันทีแต่ในใจกลับนึกได้ว่าอยากจะไปอพาร์ทเม้นท์คาเมะเพื่อไปเตรียมเสื้อผ้าให้ในวันที่จะต้องออกจากโรงพยาบาล จินเปิดประตูเข้ามาจัดแจงเตรียมเสื้อผ้าให้เรียบร้อยหยิบของจำเป็นเผื่อคาเมะจะใช้และก็ไม่ลืมที่จะหยิบกระเป๋าสตางค์ของคาเมะเผื่อมีบัตรอะไรที่จำเป็นจึงตัดสินใจเอาไปด้วยขณะที่จินกำลังหยิบของทั้งหมดนั้นออกจากห้องนั้นดันบังเอิญทำกระเป๋าสตางค์ของคาเมะตกจึงก้มลงไปหยิบขึ้นมาและเห็นรูปบัตรประชาชนที่อยู่ข้างในทำให้จินต้องหยุดมองอยู่สักครู่
นี่คงเป็นนายตอนอายุ 15 สินะ น่ารักจังเลยจินยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับบัตรของคาเมะและจะเก็บบัตรนั้นเข้าที่เดิมแต่สายตาได้เหลือบไปเห็นบัตรใบหนึ่งที่อยู่ข้างหลังบัตรประชาชนจินหยิบขึ้นมาดูแล้วอ่านชื่อบัตรนั้น
บัตรผู้ป่วยโรคลูคิเมีย จินที่อ่านข้อความตรงหน้าถึงกับช็อคเพราะข้างล่างของบัตรยังเขียนชื่อของคาเมะไว้เต็มยศจินแทบจะไม่น่าเชื่อกับสิ่งที่ตนเองเห็นไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคาเมะจะเป็นโรคลูคิเมียจินรีบมุ่งตรงไปยังโรงพยาบาลทันทีอยากถามหมอให้รู้เรื่อง
จินมาถึงโรงพยาบาลรีบตรงไปหาหมอที่รักษาคาเมะเพื่อจะถามเกี่ยวกับคาเมะที่เป็นโรคลูคิเมียจินเดินเข้าไปในห้องพอดีหมอว่างอยู่จึงทำให้จินสามารถได้คุยกับหมอ
หมอครับผมอยากถามเกี่ยวกับประวัติคนไข้ คาเมนาชิ คาซึยะหน่อยครับ
คาเมนาชิเหรอครับเดี๋ยวผมไปเอาแฟ้มประวัติก่อนนะครับ หมอเดินไปหยิบแฟ้มสักครู่ก่อนจะนั่งลงตรงหน้าจินอีกครั้ง
คาเมนาชิ เขาเป็นโรคลูคิเมียหรือเปล่าครับ จินถามไปตรงๆ
คาเมนาชิ เป็นครับเป็นโรคลูคิเมียคาเมนาชิก็มารักษาตัวอยู่ที่นี่เป็นประจำนะ
และอาการตอนนี้เป็นไงบ้างครับสามารถอยู่ได้อีกกี่ปีครับและมีโอกาสรักษาให้หายได้มั้ยครับ
อาการตอนนี้หมอเองคงจะตอบได้ยากนะนับวันร่างกายยิ่งอ่อนแอลงโอกาสที่จะรักษาให้หายคงแทบจะไม่เหลือถ้าเทียบกับคนที่เป็นโรคมะเร็งคงเทียบได้ว่าเป็นระยะสุดท้ายแล้วคาเมนาชิก็รู้ตัวเองมาตลอดนะหมอเองก็เคยถามเขาแล้วว่าทำใจได้มั้ยเขาก็บอกว่าทำใจได้ตอนนี้หมอคงบอกได้อย่างเดียวว่าควรดูแลเขาให้ดีที่สุดและอย่าให้อะไรกระทบกระเทือนจิตใจของเขามากนะอาการอาจจะแย่ลงเข้าไปอีก หมอร่ายยาวส่วนจินที่ฟังถึงกับหมดแรงคาเมะใกล้จะตายแล้วเหรอไม่นะตนยังไม่อยากให้คาเมะต้องตาย เพิ่งได้เจอกันเมื่อไม่นานต้องจากกันแล้วเหรอ
จินตอนนี้บอกความรู้สึกไม่ถูก สิ่งใหม่ที่เพิ่งได้รับรู้ในวันนี้มันมากมายเกินกว่าที่จะยอมรับได้ในระยะเวลาสั้นๆ จินได้ไปยังห้องพักของคาเมะเปิดประตูเข้าไปมองดูคาเมะที่หลับสนิทอยู่ก็อดที่จะร้องไห้ออกมาไม่ได้ไม่อยากจะคิดถึงวันที่ตนจะไม่มีคาเมะอยู่เคียงข้างไม่อยากให้ถึงวันนั้นเลยว่ามันจะเป็นแบบไหน......
และไม่นานคาเมะค่อยๆลืมตาขึ้นมาเห็นจินยืนอยู่ข้างหน้าจึงได้ยิ้มให้บางๆก่อนที่จะสังเกตเห็นว่าจินนั้นกำลังร้องไห้อยู่
จิน
เป็นอะไรเหรอร้องไห้ทำไม
ตอนต่อไป
เนเธเนเนเธเธฅเนเธฒเธชเธธเธเนเธเธข เนเธกเธทเนเธญ Sun Apr 22, 2007 10:28 am, เธเธฑเนเธเธซเธกเธ 1 เธเธฃเธฑเนเธ | |
|
| | |
iam2kame
โฮส~ ไฮโซ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 1412
อายุ : 33
Registration date : 15/12/2006
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.6 < J x K > Sat Apr 21, 2007 2:21 pm | |
| โอ๊วพี่โบว์ สั้นฮะ อ๊ากกกก
แม่อิจินนี่ใจร้ายชะมัดเรยนะ
ชริ
จินรู้เรื่องแร้ว
อ๊ากกกก เมะจะตายไม่เนี่ย
อย่าตายน๊า
แง๊ง
รออ่านต่อฮะ | |
|
| | |
odakiri
โฮส~ มีระดับ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 225
อายุ : 35
Localisation : phitsanulok
Registration date : 01/02/2007
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.6 < J x K > Sat Apr 21, 2007 2:23 pm | |
| อ่าจะเป็นยังไงต่ออะพีมาต่อเร็วๆๆนะรออยู่นะค่ะ
อ่าเศร้าอะพี่เมะจังสู้ๆๆๆนะ | |
|
| | |
Mi*ld
โฮส~ ข้างทาง
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 183
Registration date : 22/03/2007
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.6 < J x K > Sat Apr 21, 2007 5:50 pm | |
| | |
|
| | |
shin_jin
โฮส ~ คัตตุนทั้ง 6 เป็นของคุณ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 2394
อายุ : 33
Localisation : บ้านอาคานิชิ
Registration date : 15/12/2006
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.6 < J x K > Sat Apr 21, 2007 6:36 pm | |
| เศร้า
เหอๆ
คาเมะอย่าเปนอะไรน้า
จินอย่าร้องไห้ด้วย -*-
5555555+ | |
|
| | |
tk17florence
โฮส~ มีระดับ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 210
Registration date : 10/02/2007
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.6 < J x K > Sun Apr 22, 2007 3:00 pm | |
| บีบหัวใจเราเหลือเกิน
คุณแม่ใจร้ายที่สุด
ไม่เห็นกับความสุขของลูกเลย
ใจร้าย ใจร้าย
คาเมะอย่าตายนะ ขอร้อง | |
|
| | |
nuri
โฮส~ มีระดับ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 252
Registration date : 12/02/2007
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.6 < J x K > Mon Apr 23, 2007 11:37 pm | |
| เศร้าจัง..แล้วมาต่ออีกนะคะ | |
|
| | |
kokoro_my_mine
โฮส~ ข้างทาง
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 176
Registration date : 13/02/2007
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.6 < J x K > Tue Apr 24, 2007 9:11 am | |
| ไม่ต้องอ่านถึงตอนจบก็เศร้าแล้ว
เมะต้องอยู่นานๆๆๆๆนะ | |
|
| | |
bee
โฮส~ ข้างทาง
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 154
Registration date : 01/01/2007
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.6 < J x K > Tue Apr 24, 2007 11:48 am | |
| มาต่อไวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆนะ | |
|
| | |
PP_JK
โฮส~ มีระดับ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 244
Registration date : 22/12/2006
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.6 < J x K > Tue Apr 24, 2007 1:04 pm | |
| | |
|
| | |
yokumi
โฮส~ ข้างทาง
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 88
Registration date : 22/03/2007
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.6 < J x K > Wed Apr 25, 2007 9:45 pm | |
| | |
|
| | |
| | [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.6 < J x K > | |
|
