| [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.1 < J x K > | |
|
+10kokoro_my_mine lovejinme AkaKaMe MURASAKI iam2kame 'Drift__.. shin_jin The_Fuzz R@J!N โบว์คาเมะ 14 posters |
เธเธนเนเธเธฑเนเธ | เธเนเธญเธเธงเธฒเธก |
---|
โบว์คาเมะ โอ้ว! ! ค า เ ม ะ ที่ รั ก *0*
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 2203 อายุ : 40 Localisation : (*_^) Registration date : 15/12/2006
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.1 < J x K > Thu Mar 15, 2007 10:12 am | |
| HOST ~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส ~
INTRO
สัญญานะ ว่านายจะกลับมาหาฉันอีกครั้ง
.. ฉันสัญญา ว่าฉันจะรอนายที่นี่..... สัญญานะ ว่านายจะรักฉันคนเดียว
. ฉันสัญญา ว่าอาคานิชิคนนี้จะรักนายคนเดียว
. คาเมนาชิ คาซึยะ
จิน ~~~
อะไรน่ะ....เราฝันถึงจินอีกแล้วเหรอเนี่ย ฝันแต่เรื่องเดิมๆ เฮ้อ......และเมื่อไหร่นายจะกลับมาสักทีนะ รู้มั้ยเวลาสำหรับฉันมันลดน้อยลงทุกวัน ฉันคิดถึงนายจังเลย กลับมาเถอะนะก่อนที่ฉันจะ......... คนตัวเล็กนึกถึงเพื่อนรักในวัยเด็ก คนที่เคยให้คำสัญญาเอาไว้ว่าจะกลับมาเจอกันอีกครั้ง.....แต่นี่ผ่านไปแล้วกว่า 15 ปี คนๆนั้นก็ยังไม่กลับมาสักที หรือว่าจะลืมกันไปแล้วนะ จิน?
.
คาซึยะ!! จะเป็นโฮสจริงๆเหรอร่างกายนายก็ไม่แข็งแรงจะรับงานแบบนี้ไหวได้ยังไงห๊า บาร์เทนเดอร์หนุ่มน้อยอีกคนถามขึ้น ไม่เข้าใจกับการตัดสินใจของเพื่อนรักคนนี้ ที่จู่ๆเกิดคิดที่จะเป็นโฮสขึ้นมากะทันหัน ฉันตัดสินใจแล้วแหละยามะ ลำพังรายได้ทุกวันนี้มันยังไม่พอค่าหมอเลยนายก็รู้ คาเมะแจงเหตุผล จนทำให้ยามะถึงกับไม่กล้าแย้ง เพราะรู้ดีว่าเพื่อนคนนี้เป็นอะไร และจำเป็นต้องใช้เงินมากขนาดไหน แต่นายก็เอาเงินของฉันไปใช้ก่อนก็ได้นี่ ฉันน่ะตัวคนเดียวเงินที่มีอยู่มากพอที่จะให้นายยืมได้นะ แต่อย่าเป็นโฮสเลย งานนี้ไม่เหมาะกับนายหรอก ไม่เอาอ่ะ ถ้ายืมเงินนายมีหวังได้ใช้คืนชาติหน้าแน่เลย....แต่ที่ฉันต้องการเงินเพราะแค่ต้องการรักษาตัวเพื่อที่จะรอคนๆนั้น นายเข้าใจฉันมั้ย คนพูดเอ่ยหน้าเศร้าเล็กน้อย เพราะชีวิตที่แสนสั้นของตนนั้นจะเหลืออยู่อีกสักเท่าไหร่ก็ไม่รู้...... และถ้าเขาไม่กลับมาล่ะ หมายความว่านายต้องเอาร่างกายเข้าแลกเพื่อที่รักษาชีวิตตัวเองรอคอยความหวังลมๆแรงๆเนี่ยนะ และเขาจะรู้มั้ยว่านายต้องทำอย่างนี้เพื่อจะรอน่ะ ยามะตวาดใส่อีกคนเล็กๆไม่เห็นด้วยเลยที่เพื่อนรักต้องเอาร่างกายเข้าแลกเพื่อต้องการแค่เงิน ตะ แต่ ฉันคิดว่าจินต้องกลับมาหาแน่ๆ เชื่อฉันสิ โอเค ฉันเชื่อนายแต่ยังไงก็ตามฉันอยากให้นายตัดสินใจให้ดีกว่านี้ ฉันไม่เห็นด้วยเลยนะจริงๆ ยามะที่พูดเหมือนอยากให้เพื่อนรักคิดได้ ถึงแม้คาเมะจะเข้าใจถึงความหวังดีของยามะแค่ไหนก็ตาม แต่คาเมะเองก็ต้องการเงิน เพื่อที่จะรักษาโรคร้ายนี้ให้ได้ถึงแม้จะรู้ตัวว่าสักวันหนึ่งจะต้องตายก็ตามแต่แค่ขอมีโอกาสได้เห็นจินอีกสักครั้งได้อยู่กับจินให้นานที่สุดเท่านั้นเพียงพอแล้ว คาเมะเดินเข้าไปกอดเพื่อนรักตรงหน้าเพื่อนที่คอยอยู่เคียงข้างกายตนตลอดเวลาคนที่คอยปลอบใจเวลาที่ตนร้องไห้คนที่รับรู้เรื่องราวทุกอย่างของตนแม้กระทั่งเรื่องของจินที่ยอมเล่าให้ยามะฟังเพียงคนเดียว ยามะทำไมฉันต้องเป็นโรคนี้ด้วยนะ ทำไมพระเจ้าต้องคอยกลั่นแกล้งฉันด้วยแค่พรากฉันกับจิน 15 ปี ยังไม่พออีกเหรอ กะจะพรากฉันกับจินตลอดชีวิตเลยหรือไงกัน แถมยังครอบครัวฉันอีก ที่ต้องทำให้ฉันต้องอยู่คนเดียวจนถึงทุกวันนี้คาเมะเผลอพูดความรู้สึกออกมาให้เพื่อนรักคนนี้ได้รับรู้ เพราะนับตั้งแต่วินาทีแรกที่ตนรู้ว่าเป็นโรคร้ายนี้ ลมหายใจเหมือนแทบจะหยุดลงทันที.....นอกเสียจากตนจะต้องสูญเสียครอบครัวไปเมื่อหลายปีก่อน แถมคนที่ตนรักที่สุดก็ไม่ได้เจอกันมานาน.....แล้วนี่จะมีโอกาสได้เจอกันอีกครั้งมั้ยนะ? อย่าร้องไห้เลยคาซึยะเรื่องมันผ่านไปแล้ว ฉันเชื่อว่าสักวันนายจะต้องเจอจิน จำไว้นะว่าฉันจะคอยจินเป็นเพื่อนนายจะอยู่กับนายตลอดเวลา ยามะไม่รู้ว่าจะปลอบอะไรไปได้มากกว่านี้ตอนนี้ก็คงมีแค่คำปลอบใจเท่านั้นที่จะทำให้คาเมะเข็มแข็งขึ้นมาได้และต่อสู้กับโรคร้ายต่อไปโรคที่ไม่มีวันที่จะรักษาให้หายขาด? ทำไมนายต้องเป็นโรคลูคีเมียด้วยนะคาซึยะ..............ยามะเอ่ยขึ้นเบาๆเห็นใจเพื่อนรักคนนี้......
..
อีกฝากหนึ่งของโลก
ฮัลโหล~~ ครับแม่เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมก็จะกลับไปญี่ปุ่นแล้วครับงั้นค่อยเจอนะครับ จินวางสายจากแม่ก่อนที่จะนึกถึงอีกคน คาซึยะฉันจะกลับไปหานายแล้วนะไม่รู้ว่านายจะเป็นไงบ้างคงโตขึ้นเยอะเลยสิ ฉันอยากเห็นนายตอนนี้ชะมัดไม่รู้ว่าจะน่ารักเหมือนตอนเด็กหรือเปล่า จินเก็บกระเป๋าเสื้อผ้าพร้อมรอยยิ้มที่แสดงอยู่บนใบหน้าหล่อ.....อีกไม่นานเราก็จะได้เจอกันแล้วนะคาเมะ
.
HOST ~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส ~
PART 1
ในบรรยากาศยามค่ำคืนสายลมเล็กๆได้โชยเอื่อยปะทะกับร่างเล็กที่ยืนนิ่งสายตาจ้องมองภาพเบื้องหน้าพลางนึกถึงใครบางคนที่เคยอยู่ด้วยกัน ณ จุดนี้ นึกถึงคนที่จากกันไปนาน และยังคงรอคอยคนๆนั้นกลับมาอีกครั้งอย่างมีความหวัง
เฮ้อ......จิน เป็นอีกวันแล้วสินะที่ฉันต้องยืนอยู่ตรงนี้โดยที่ไม่มีนาย ทุกๆครั้งที่ฉันมาที่นี่ก็หวังที่จะได้เจอ แต่ก็ไม่มีเลยสักครั้งที่จะได้พบกัน 15 ปีที่ผ่านไปนายเป็นไงบ้าง ส่วนฉันน่ะ เพิ่งเปลี่ยนอาชีพใหม่ตอนนี้ฉันเป็นโฮสอยู่ที่คลับแห่งหนึ่ง ฉันกลัวจังเลยจินไม่รู้ว่าอาชีพโอสของฉันจะต้องเผชิญกับอะไรบ้าง ไม่รู้ว่ามันจะต้องเลยเถิดไปไกลถึงไหน แต่ฉันต้องการเงินถ้าจะใครยอมแลกร่างกายกับเงินเพื่อจะรักษาชีวิตให้อยู่ต่อไปเพื่อเจอนายฉันก็ยอมนะ แต่ตลอดเวลาที่ผ่านมาฉันเคยคิดว่าคนแรกของฉันนั้นจะเป็นคนที่ฉันรักที่สุด และจะผิดมั้ยที่จะเป็นนาย ฉันรักนายนะ รักเกินกว่าเพื่อน แล้วนายล่ะรักฉันเกินกว่าเพื่อนด้วยหรือเปล่า คำบอกรักในวัยเด็กมันมีความหมายเหมือนกันใช่มั้ย? คาเมะเอ่ยขึ้นตามลำพังพลางน้ำตาไหลให้กับหน้าบ้านหลังใหญ่ บ้านที่ในวัยเด็กตนกับจินมักจะเล่นวิ่งด้วยกัน ความทรงจำต่างๆที่มีร่วมกัน และคาเมะมักที่จะมาระบายความรู้สึกต่างๆนานากับหน้าบ้าน เพราะคิดอยู่เสมอว่าที่ตรงนี้ยังมีความอบอุ่นของจินหลงเหลืออยู่
อีกด้านหนึ่งบนถนนเดียวกัน คนที่เพิ่งมาถึงได้บ่นกระปอดกระแปดตามลำพัง
โอ้ย !! ของเยอะชะมัดเลย แม่นะแม่ไหนบอกว่าจะมารับที่สนามบิน แต่พอเอาเข้าจริงๆกลับบอกว่าติดงานสังคมอะไรก็ไม่รู้......นี่ถ้าไม่ติดว่าอยากเจอคาซึยะนะ จะแวบไปบ้านจุนโนะดีกว่า จินที่เพิ่งลงจากแท็กซี่เดินลากกระเป๋ามุ่งไปยังบ้านของตนเอง โอ๊ะ!!! ขอโทษครับเป็นไรหรือเปล่า จินเอ่ยถามคนที่ตนบังเอิญเดินชน อย่างไม่ได้ตั้งใจ ไม่เป็นไรครับผมผิดเองที่เดินไม่ดูทาง คนที่ถูกชนกล่าวปฎิเสธก่อนจะลุกขึ้นมาปัดฝุ่นตามเสื้อผ้า งั้น..... ผมก็ขอโทษเหมือนกันนะ แต่เอ๊ะ คุณร้องไห้นี่หน่าเป็นอะไรหรือเปล่าครับหรือว่าเจ็บอะไรตรงไหน จินทักขึ้นเมื่อเห็นใบหน้าที่แดงก่ำเหมือนผ่านการร้องไห้มา ปะ
..เปล่าครับ
.. คาเมะเดินก้มหน้าถึงแม้จะเห็นจินแค่เพียงเสี้ยวแต่ก็ทำให้รู้สึกแปลกๆจนทำให้ไม่กล้าสบตาแล้วเดินไปทันที ส่วนจินหันมามองร่างที่เดินห่างออกไปเรื่อยๆมองดูด้วยความไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมใจต้องเต้นแรงอย่างงี้ด้วยและอดที่จะสงสัยไม่ได้ว่าทำไมคนที่ตนชนนั้นต้องร้องไห้ จินหันกลับมาทางเดิมเดินมาจนถึงหน้าบ้านของตัวเองหันมามองบ้านข้างๆบ้านที่เคยเป็นของคาเมะแต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้วกลับกลายเป็นสำนักงานเล็กๆแทน จินรู้สึกแปลกใจไม่น้อยกับสิ่งที่ได้เห็น...บ้านคาเมะหายไปไหน หายไปได้อย่างไร แล้วทำไมถึงกลายเป็นสำนักงานไปได้.....จินไม่เก็บความสงสัยนั้นไว้ รีบวิ่งเข้าไปไหนบ้านเพื่อถามถึงความจริง
.
นี่ๆ มีใครอยู่บ้านบ้างจินตะโกนลั่นบ้านใครก็ได้ที่สามารถตอบคำถามของตนตอนนี้ได้ ค่ะ
ค่ะ
ฉันอยู่นี่ค่ะคุณจินกลับมาแล้วเหรอค่ะ แม่นมที่เลี้ยงดูจินตั้งแต่เกิดขานรับพร้อมกับวิ่งออกมาอย่างไม่ทันตั้งตัว ใช่ ฉันกลับมาแล้ว นี่ถามอะไรหน่อยสิ มีเรื่องสงสัย จินพูดขึ้นอย่างรีบร้อน อะไรค่ะคุณจินกลับมาก็มีคำถามเลย แม่นมตอบกลับ เอาเถอะน่า
นี่บ้าน คาเมนาชิ หายไปไหนน่ะ เห็นมีแต่สำนักงานบ้าๆอะไรก็ไม่รู้ อ๋อ
บ้าน คาเมนาชิเหรอค่ะ คือว่าเมื่อ 10 ปีที่แล้วเห็นจะได้คือว่าครอบครัวนี้เกิดอุบัติเหตุเครื่องบินตกรู้สึกว่าจะเสียชีวิตกันหมดเลย และไม่นานบ้านหลังนี้ก็ถูกประกาศขายแล้วสำนักงานนี้ก็มาซื้อต่อหลังจากนั้นก็ไม่เคยเห็นอีกเลยไม่ว่าจะเป็นญาติพี่น้องของครอบครัวนั้นแม่นมพูดไปพอนึกถึงความสัมพันธ์ที่ดีกับครอบครัวนี้ก็อดเศร้าไม่ได้ จินที่ยืนฟังทุกคำพูดของแม่นมก็ได้แต่ยืนแน่นิ่งกำลังงงกับสิ่งที่ได้รับรู้ ครอบครัวนั้นเครื่องบินตก ตายกันทั้งครอบครัว แล้วคาเมะล่ะ คนที่ตนคิดถึงอยู่ตลอดเวลานั้น ตายไปแล้วเหรอ? ไม่
ไม่
คาซึยะตายแล้วเหรอไม่จริงใช่มั้ย จินที่พูดอะไรแทบไม่ออกไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคาเมะจะตายแล้ว จินเดินขึ้นไปบนห้องสงบสติอารมณ์ ตอนนี้ยังรับไม่ได้กับเรื่องที่เกิดขึ้น ตนตั้งใจหลังจากที่เรียนจบจะกลับมาหาคาเมะ จะกลับมาอยู่กับคาเมะ จะกลับมารักษาสัญญาที่เคยให้ไว้เมื่อ 15 ปีปีก่อน แต่ตอนนี้คนที่เก็บสัญญานั้นไว้ ไม่อยู่ซะแล้วเหรอ......
tulululu
.tulululu
จินกดรับโทรศัพท์ด้วยท่าทางที่เซื่องซึมเล็กน้อยก่อนที่ชำเลืองตามองปลายสายที่โทรมา
มีอะไรหรือเปล่าจุนโนะ ตอนนี้ฉันไม่ค่อยดีไม่มีอารมณ์จะคุยโทรศัพท์ ไปดื่มกันมั้ยจิน ไม่ได้เจอกันตั้งนานคิดถึงชะมัดเลยว่ะ จุนโนะเอ่ยชวน ไม่อ่ะไม่มีอารมณ์ จินตอบกลับสั้นๆ ทำไมล่ะ ตอนนี้เพื่อนอยู่กันเพียบเลยมาเถอะนะที่นี่โฮสน่ารักมาก มาเถอะแก้เซ็ง ไม่ดีกว่า ฉันไม่อยากไป ไม่ได้นะจินเพื่อนกันป่ะไม่งั้นฉันจะไปลากคอนายที่บ้านเดี๋ยวนี้ จุนโนะเริ่มขู่ เออ
เออ
ที่ไหนล่ะ ก็ได้เข้าใจแล้วเดี๋ยวไปหานะ จินวางโทรศัพท์ลง ทั้งๆที่ไม่อยากไปแต่ด้วยความรู้สึกอะไรบางอย่างบอกให้ไป จนทำให้จินจึงจำใจที่จะไปดื่มกับเพื่อนรักในครั้งนี้.......
..
ณ คลับที่เต็มไปด้วยผู้คนคับคั่งจินที่เดินเข้ามาถึงในคลับทักทายเพื่อนทุกคนพร้อมกับนั่งดื่มอย่างเอาเป็นเอาตายพลางนึกถึงแต่เรื่องคาเมะที่เพิ่งได้รับรู้เมื่อสักครู่ จินเป็นบ้าอะไรว่ะไหนบอกไม่มีอารมณ์ แต่พอมาถึงดื่มไม่หยุดเลยนะ ไปอดเหล้าที่ไหนมาเนี่ย จุนโนะแปลกใจกับเพื่อนรักที่เอาแต่ดื่มอย่างเดียวไม่ยอมพูดยอมจา เรื่องของฉันน่ะ นายเองก็ดื่มๆไปเหอะ ชวนมาดื่มไม่ใช่เหรอ จินพูดด้วยน้ำเสียงที่เริ่มเมาได้ที่แต่แล้วกลับได้ยินเสียงจากอีกที่ซึ่งไม่ห่างจากโต๊ะของจินมากนักจึงหันไปมองตามเสียง ปล่อยนะครับคุณจ่ายเงินให้ผมมาดื่มเป็นเพื่อนเท่านั้นเองนะครับอย่าทำอย่างนี้สิผมเจ็บนะ คาเมะร้องโวยวายเมื่อถูกลูกค้าลวนลามและโดนกระชากแขนเมื่อคาเมะพยายามดิ้นหนี แหม
จับนิดจับหน่อยก็ไม่ได้อย่าทำเป็นไม่เคยเลย นายน่ะเป็นโฮสไม่ใช่เหรอ ลูกค้ายังคงลวนลามอยู่เรื่อยๆ คาเมะอยากจะปฎิเสธแต่ก็กลัวเจ้านายจะว่าเพราะตนเลือกที่จะเป็นโฮสเอง เรื่องอย่างนี้ก็ต้องยอมบ้างเพราะมันเป็นหน้าที่ ส่วนจินที่มองดูเหตุการณ์มาตลอดและพอเห็นหน้าคาเมะก็นึกได้คนที่เพิ่งเดินชนเมื่อตอนหัวค่ำเห็นดังนั้นจึงตัดสินใจที่จะ......................
..
ติดตามตอนต่อไป | |
|
| |
R@J!N โฮส~ เกรด A
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 1184 อายุ : 38 Registration date : 18/12/2006
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.1 < J x K > Thu Mar 15, 2007 3:22 pm | |
| ชอบเรื่องนี้อ่ะ สงสารคาเมะเป็นลูคิเมีย แล้วจินจารู้มั้ย??
จารอตอนต่อไปคับบ
ป.ล ระเพิ่งอ่านเรื่องนี้ไปเมื่อคืนอ่ะ ในรวมเล่มของพี่อ่ะแต่ยังอ่านไม่จบหลับก่อน | |
|
| |
The_Fuzz โฮส~ เป็นที่หมายปอง
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 529 Registration date : 31/01/2007
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.1 < J x K > Thu Mar 15, 2007 4:44 pm | |
| ลูคีเมียยยย แร้วทำไมต้องเป็นโฮสด้วย T oTTTTTTTTTTTTT | |
|
| |
shin_jin โฮส ~ คัตตุนทั้ง 6 เป็นของคุณ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 2394 อายุ : 33 Localisation : บ้านอาคานิชิ Registration date : 15/12/2006
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.1 < J x K > Thu Mar 15, 2007 5:30 pm | |
| เหอๆ
พี่โบว์จบค้างมากเลยอ่ะ
สงสารคาเมะ
งั่มๆ
จินดูแลเมะดีๆน้า
ปล.ขอให้อย่าจบเศร้าเล้ย | |
|
| |
'Drift__.. โฮส~ มีระดับ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 248 Registration date : 23/02/2007
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.1 < J x K > Thu Mar 15, 2007 5:56 pm | |
| แง๊ว พี่โบว์ค้างงงงงง~~~~
คนไม่ได้เจอกัน 15 ปี อะไรๆก็เปลี่ยนไป แต่ก็ยังแอบสื่อถึงกันได้เน้อ
แล้วมะไหร่จินจะรู้อ่าว่าคนๆนั้นคือเมะ แล้วเมะจะต้องเสร็จใครม่างเนี่ย ?? โอ๊ยยย อยากอ่านต่อแล้วค้าบ ^^ | |
|
| |
iam2kame โฮส~ ไฮโซ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 1412 อายุ : 33 Registration date : 15/12/2006
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.1 < J x K > Thu Mar 15, 2007 6:51 pm | |
| แง๊ๆๆๆๆๆ ทำไมต้องเป็นลูคีเมีย แง๊ๆๆๆๆๆ เจอกันแร้ว ดีจัง ต่อเร็วๆๆนะค๊า | |
|
| |
MURASAKI โฮส ~ คัตตุนทั้ง 6 เป็นของคุณ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 2253 Localisation : บ้านอคานิชิ Registration date : 19/12/2006
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.1 < J x K > Thu Mar 15, 2007 8:28 pm | |
| พี่มีเล่มนี้ อ้ายยยยย เค้าเคยอ่านด้วย ดีใจงที่ได้เห็นอีกรอบ | |
|
| |
AkaKaMe โฮส~ เป็นที่หมายปอง
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 870 อายุ : 34 Registration date : 19/12/2006
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.1 < J x K > Fri Mar 16, 2007 4:02 pm | |
| โฮกกกกกกก ค้างมากเลยค่ะพี่โบว์ เมะจังน่าสงสารจังเลยอะค่ะ | |
|
| |
jinlkame เธเธนเนเธกเธฒเนเธขเธทเธญเธ
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.1 < J x K > Sun Mar 18, 2007 12:54 pm | |
| |
|
| |
lovejinme โฮส~ มีระดับ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 311 Registration date : 02/02/2007
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.1 < J x K > Sun Mar 18, 2007 4:34 pm | |
| สงสานเมะอ่ะ...จินแกรีบๆหาให้เจอนะเฟ่ยเอาใจช่วย | |
|
| |
kokoro_my_mine โฮส~ ข้างทาง
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 176 Registration date : 13/02/2007
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.1 < J x K > Sat Mar 24, 2007 11:44 pm | |
| รู้ตอนจบเลย เมะตายใช่มั้ยอ่ะ จินก็รีบๆรู้นะ ว่าเมะยังไม่ตาย จะได้อยู่ด้วยนะอ่า | |
|
| |
odakiri โฮส~ มีระดับ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 225 อายุ : 35 Localisation : phitsanulok Registration date : 01/02/2007
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.1 < J x K > Sun Mar 25, 2007 1:17 pm | |
| สงสารคาเมะจังเลยอะค่ะมาต่อเร็วๆๆนะพี่อยากรู้อะนะ | |
|
| |
akan โฮส~ ข้างทาง
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 152 Registration date : 22/03/2007
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.1 < J x K > Fri Mar 30, 2007 2:50 pm | |
| เหมือนจะเศร้าเลย คาเมะน่าสงสารจัง | |
|
| |
bee โฮส~ ข้างทาง
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 154 Registration date : 01/01/2007
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.1 < J x K > Wed Apr 18, 2007 2:46 pm | |
| คนไม่เปลี่ยนแต่เวลาเปลี่ยน | |
|
| |
kame_jin_tuck โฮส~ ข้างทาง
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 78 Registration date : 03/02/2007
| เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.1 < J x K > Fri Apr 20, 2007 3:24 pm | |
| | |
|
| |
| [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.1 < J x K > | |
|