| | [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.3 < J x K > |  |
|
+6akan tk17florence R@J!N shin_jin iam2kame โบว์คาเมะ 10 posters |
| เธเธนเนเธเธฑเนเธ | เธเนเธญเธเธงเธฒเธก |
|---|
โบว์คาเมะ
โอ้ว! ! ค า เ ม ะ ที่ รั ก *0*
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 2203
อายุ : 40
Localisation : (*_^)
Registration date : 15/12/2006
|  เนเธฃเธทเนเธญเธ: [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.3 < J x K > ![[FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.3 < J x K > Icon_minitime](https://2img.net/i/fa/icon_minitime.gif) Thu Mar 29, 2007 2:53 pm | |
| HOST ~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส ~
.PART 3
"ปล่อยนะ....ฉันจะไม่ไปกับนายเด็ดขาด" คาเมะทั้งทุบทั้งตีจินแต่แรงอันแสนจะน้อยนิดนั้นเหรอที่จะขัดขืนจินได้
"เงียบๆเถอะน่าและอย่าโวยวายเด็ดขาด ฉันยิ่งเบื่อๆอยู่"จินผลักคาเมะให้เข้าไปในรถอีกครั้งและปิดประตูรถทันที
คาเมะมองหน้าจินอย่างกลัวๆแต่ก็จำใจยอมไปกับจินโดยดีถึงแม้จะดูฝืนบ้างก็เถอะ จินที่เพิ่งเคยสังเกตหน้าของคาเมะเป็นครั้งแรกมีความรู้สึกบางอย่างแวบขึ้นมาทำไมหน้าเด็กคนนี้เหมือนเคยเห็นจากที่ไหนนะทำไมมันช่างคุ้นเหลือเกินจินที่คอยหันหน้ามาทางคาเมะอยู่เรื่อยๆจนทำให้คาเมะรู้สึกอึดอัดกับการถูกจ้อง
"นายจะจ้องหน้าฉันอีกนานมั้ย...ขับรถน่ะหัดมองทางบ้างสิ" คาเมะบอกพลางเหล่ด้วยหางตาอย่างไม่ชอบใจที่ถูกจ้อง
"ก็อยากมองหน้าสวยๆของนายไม่ได้เหรอ" จินพูดยิ้มๆทำลายบรรยากาศที่ความเงียบเข้ามาปกคลุม แต่กลับรู้สึกแปลกนิดๆ ทำไมถึงรู้สึกอยากอยู่ใกล้คนๆนี้ด้วยนะ
"นี่นายปล่อยฉันลงที่นี่เถอะนะฉันขอร้อง" คาเมะพยายามขอความเห็นใจแต่มีเหรอคนอย่างจินจะยอม
"ฝันไปเหอะ คืนนี้ฉันมีอารมณ์ยังไงนายก็ต้องบริการฉันให้ดีๆล่ะ ส่วนเรื่องเงินน่ะฉันจ่ายไม่อั้น" จินหันมามองหน้าคาเมะที่ทำหน้ามุ้ยอยู่
"หึหึ..ทีเมื่อวานมาช่วยแล้วบอกว่าฉันไม่เต็มใจไป...วันนี้ฉันก็ไม่เต็มใจมากับนาย แล้วทำไมนายไม่ปล่อยฉันไปล่ะ"คาเมะนึกถึงเรื่องเมื่อวาน
"เมื่อวานกับวันนี้มันไม่เหมือนกัน......เอาน่ายังไงนายก็เป็นโฮสขายตัวอยู่ดีเมื่อวานนายไม่ได้ไปกับหมอนั่น แต่วันนี้นายก็มากับฉันละกัน หมอนั่นให้นายเท่าไหร่ ฉันจะให้มากกว่าสนใจมั้ยล่ะ?"
"พวกคนรวยก็มีแต่ใช้เงินสุรุ่ยสุร่าย คืนนี้ฉันไปกับนายก็ได้ แต่ค่าจ้างแพงอยู่นะ"
"จะแพงเท่าไหร่ฉันก็มีปัญญาจ่าย...."จินบอกก่อนจะหันมาสนใจขับรถดังเดิม เมื่อถึงจุดหมายแล้วจินได้พาคนตัวเล็กนั้นขึ้นไปชั้นบน ห้องสวีทที่ถูกจัดเตรียมไว้อย่างเพียบพร้อม คาเมะรู้สึกหวาดๆเล็กน้อยขณะที่เดินตามหลังจิน จนจินนั้นยังสังเกตถึงความรู้สึกนั้นได้
"นี่กลัวอะไรยืนสั่นเชียวทำเหมือนอย่างกับไม่เคยไปได้" จินเดินเข้ามาใกล้คนตัวเล็กใช้มือลูบไล้ใบหน้าเนียนใสนั้นนิ้วที่สัมผัสกับริมฝีปากของคนตรงหน้า นิ้วเรียวแตะเบาตรงริมฝีปากจนทำให้คนที่ทำอยู่นั้นแทบจะกลั้นความรู้สึกไม่ไหว ทำไมถึงอยากจะสัมผัสคนตรงหน้ามากมายขนาดนี้นะ.....
คาเมะหลับตารับสัมผัสด้วยความจำยอม พลางนึกในใจว่าคนที่ทำอยู่นั้นคือจิน คนที่ตนอยากจะให้สัมผัสเช่นนี้ ถึงแม้ความจริงแล้วจะไม่ใช่ก็ตาม.......จินพิจารณาร่างตรงหน้าที่ยิ่งมองก็ยิ่งสวยในความรู้สึก หนุ่มน้อยที่อายุน่าอ่อนกว่าตนสามถึงสี่ปีเห็นจะได้ปลายนิ้วที่สัมผัสริมฝีปากบางนั้นได้เลื่อนขึ้นไล่สัมผัสไปตามวงหน้า สัมผัสเบาๆกับผิวเนียน แล้วค่อยจรดปลายจมูกฝังที่ข้างแก้มนุ่ม สัมผัสเบาๆและค่อยๆใช้ริมฝีปากเม้มไล่ไปตามวงหน้า ก่อนจะหยุดที่ริมฝีปากบางของอีกคน คนที่ถูกกระทำถึงกับประหลาดใจเล็กหน่อยกับความรู้สึกแรกที่ได้สัมผัสกับริมฝีปากของคนกระทำ รสจูบที่ไม่รุนแรงแต่กลับหอมหวานซะคนทั้งสองต่างไม่มีใครกล้าที่จะถอนริมฝีปากนั้นออกจากกัน จินที่ควานหาความหวานอยู่นั้น ยิ่งรู้สึกอยากจะสัมผัสมากกว่านี้ จนท้ายที่สุดจินเองเป็นฝ่ายยอมถอนริมฝีปากนั้นออกเสียเอง มองร่างที่หอบหายใจกระชั้นก็อดที่ยิ้มไม่ได้ เมื่อเห็นใบหน้าของคนตรงหน้าที่ดูแดงไปด้วยการถูกสัมผัส.....
"เมื่อกี้เป็นออเดิฟ แต่นี่จะเป็นของจริงแล้วนะ"จินพูดยิ้มๆ แต่คนฟังกลับตาโตตกใจส่ายหน้าน้อยๆ แต่ยังไม่ได้ทำอะไรมาก จินกลับค่อยๆเลื่อนมือเข้าไปสัมผัสผิวร่างกายข้างในเสื้อตัวบาง แตะตุ่มเล็กสะกิดเบาๆให้รู้สึก จนคาเมะถึงกับผวาเฮือก เมื่อนี่เป็นครั้งแรกที่ตนถูกปลุกอารมณ์
"ตกใจเหรอ...."จินแกล้งเย้าเมื่อเห็นปฏิกิริยาตอบสนองที่น่าสนใจ แล้วค่อยๆเลิกเสื้อตัวนั้นขึ้นและถอดมันออกในที่สุด และตามด้วยเข็มขัดที่จินกำลังจะปลดมันออก.....
"เอ่อ.....คือว่า......ฉะ ฉัน ยังไม่พร้อม"คาเมะต้องพูดคำนี้ออกมาในที่สุด ถึงแม้ตนจะหลงกับรสจูบรสสัมผัสจากคนตรงหน้าสักเพียงใด แต่พอมาถึงขั้นนี้แล้วตนก็อดที่จะกลัวไม่ได้
"ฉันจะทำให้นายมีความสุขไม่ต้องกลัวหรอก......"จินพูดพลางจูบปลอบ จนคาเมะนั้นไม่สามารถที่จะขัดขืนการกระทำนั้น ได้แต่หลับตารับสัมผัสต่อไป จนกระทั่งเริ่มรู้สึกตัวว่าช่วงล่างของตนนั้นได้กระทบกับลมเย็นๆของเครื่องปรับอากาศที่ติดอยู่ในห้อง จึงเกิดอาการสั่นน้อยๆ รู้ตัวว่าตอนนี้ตนนั้นอยู่ในสภาพแบบไหน.....แต่ไม่นานที่คาเมะจะได้คิดอะไรไปได้ไกลกว่านั้น ส่วนล่างได้ถูกสัมผัสจากฝ่ามือใหญ่ เป็นอีกครั้งที่ตนต้องสะดุ้ง แต่คาเมะได้แต่เพียงหลับตา และให้คนตรงหน้าสัมผัสเรือนกายต่อไป......จินจากตอนแรกที่เคลื่อนไหวเพียงช้าๆ แต่สักพักกลับเคลื่อนไหวเร็วขึ้นจนรู้สึกถึงอาการเกร็งของคนตรงหน้า
"อื่อ......อื่อ......"เสียงครางที่ห้ามไว้ไม่อยู่เล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากบาง กระทบกับข้างใบหูของจินก่อนที่จะกระชับวงแขนรัดคอจินให้แน่นขึ้นเพื่อที่จะพยุงร่างให้มั่นคง ไม่งั้นมีหวังคาเมะได้ล้มทั้งยืนเป็นแน่
"อะไรแค่นี้ก็จะเสร็จแล้วเหรอ......."จินถามขึ้นเมื่อฝ่ามือของตนนั้นเริ่มมีน้ำเหนียวไหลออกมา แต่ไม่ทันที่คาเมะจะตอบอะไร จินกลับใช้ปลายนิ้วกดส่วนปลายไม่ให้บางอย่างสามารถไหลออกมาได้
"อ๊ะ!!!............"คาเมะร้องด้วยความตกใจสบตากับคนตรงหน้าอย่างไม่เข้าใจ
"ทำให้ฉันหน่อยสิ แล้วฉันจะพานายขึ้นสวรรค์เอง"พูดเสร็จคาเมะเข้าใจคำพูดนั้นทันที ตนเองที่ทนไม่ไหวแถมยังถูกอีกคนปิดกั้นความรู้สึกนั้นไว้ ยิ่งทำให้คาเมะรีบมากขึ้นเป็นหลายเท่าตัว ฝ่ามือเล็กถอดเสื้อผ้าของคนตรงหน้าค่อยๆดูดเม้นตามเรือนกาย จากหน้าอกไล่ลงมาถึงหน้าท้องจนจินต้องปล่อยมือนั้นออกเพื่อให้คาเมะได้ทำอะไรบางอย่างกับส่วนที่เรียกร้องของตนเอง คาเมะนั่งลงไปกับพื้นเงยหน้ามองส่วนที่อยู่ตรงหน้าของจิน แล้วใช้มือทั้งสองข้างประคองส่วนนั้นไว้ไล้เลียเบาๆ ครั้งแรกที่คาเมะต้องทำแบบนี้ให้คนอื่น ความรู้สึกตะขิดตะข่วนใจได้เกิดขึ้นเล็กน้อย แต่คาเมะไม่อยากที่จะคิดอะไรไปมากกว่านี้ ก่อนจะหันมาสนใจกับหน้าที่ของตน แถมยังทำหน้าที่นั้นได้ดีซะด้วยจนจินที่ยืนมองคนที่กำลังทำอยู่ด้วยใบหน้ายิ้มๆ แล้วค่อยพยุงร่างตรงหน้าให้ลุกขึ้น เห็นบางอย่างที่ไหลออกมาจากส่วนปลายไม่หยุดหย่อน ยิ่งทำให้จินรู้ว่าคนๆนี้กำลังรอสัมผัสจากตนมากเพียงใด
และจินได้พาร่างของคาเมะนั้นให้นอนราบไปกับพื้นเตียง มือข้างที่ว่างได้สัมผัสกับส่วนที่เรียกร้องของคนตรงหน้าที่ทั้งขึงแข็ง น้ำเหนียวที่ไหลออกมาไม่หยุด จินเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นก่อนที่ตนเองจะละมือออกจากส่วนนั้นอีกครั้ง และมาสนใจกับของตนเองใช้มือสัมผัสแรงๆเพื่อให้พร้อมที่จะเข้าไปในร่างของคนข้างใต้
"อ๊ะ......."วินาทีแรกที่จินได้เข้าไปอยู่ในร่างของคนข้างใต้อย่างช้าๆนั้น ความอ่อนนุ่มของผนังบางได้ตอดรัดของจินซะแทบควบคุมสติไว้ไม่ไหว คาเมะที่มีสีหน้าเจ็บปวด ปลายตามองคนข้างบนที่ค่อยๆดึงดันกายเข้ามา คาเมะพยายามที่จะให้ความร่วมมือให้ถึงที่สุด ขาทั้งสองข้างอ้ากว้างมากขึ้นจนจินสามารถเข้าไปจนสุดในคราวเดียว
"เจ็บ........"คาเมะหลุดเสียงร้องขึ้นมาเบาๆ จินที่มองเล็กน้อยก่อนจะขยับกายไปมา และใช้มือข้างถนัดสัมผัสส่วนนั้นของคาเมะไปพร้อมๆกัน เพื่อที่จะบรรเทาความเจ็บของอีกคนลงได้บ้าง......กายสองคนได้ขยับไหวพร้อมกัน คนข้างใต้สั่นคลอนร่างกายเมื่อถูกคนข้างบนโยกย้ายสะโพกไม่หยุดหย่อน เสียงร้องทั้งความสุข กับความเจ็บปวดสลับปะปนกันไป จนกลายเป็นเสียงครางเสียงเดียวกันจนในที่สุด คนทั้งคู่ได้ปลดปล่อยความต้องการออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า จินที่ปราถนาร่างกายของคนๆนี้ตลอดทั้งคืน คาเมะเองก็ยอมที่จะให้อีกคนได้สัมผัสอย่างเต็มใจ จนในที่สุดคาเมะเองกลับเป็นฝ่ายที่หมดสติไปเสียก่อน
"ครั้งแรกหรอกหรือเนี่ย?......."จินเอ่ยขึ้นตามลำพังเมื่อรับรู้ว่าอีกคนนั้นได้หมดสติไปแล้ว ก่อนที่เอ่ยสิ่งที่ตนติดใจมาตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้สัมผัสภายในของคนตรงหน้า และรับรู้ได้ทันทีว่านี่เป็นครั้งแรกของคนตัวเล็ก และเป็นครั้งที่วิเศษที่สุดสำหรับจินด้วยเช่นเดียวกัน.......จินพลางมองคนข้างกายแล้วพินิจพิจารณาไปเรื่อย จนสะดุดอะไรบางอย่างในวงหน้าสวยนี้
"นายเป็นใครนะทำไมถึงมีความรู้สึกคุ้นหน้าเหลือเกินเราเคยเจอกันที่ไหนเปล่า" จินอดที่จะแปลกใจไม่ได้ ยิ่งมองคนๆนี้ลึกเท่าไหร่เหมือนยิ่งรู้สึกคุ้นเคยมากขึ้นเท่านั้น....
"เฮ้อ.....เราอาจจะเคยสวนกันก็ได้มั้ง......"จินเอ่ยประโยคสุดท้ายอย่างไม่ใส่ใจอะไรมาก พร้อมกับล้มตัวลงนอนไปในที่สุด.....
แสงแดดอ่อนๆส่องเข้ามาภายในห้องคนตัวเล็กที่หลับอยู่รู้สึกตัวขึ้นมาเล็กน้อย หันหน้ามองคนที่หลับอยู่ข้างๆก่อนจะค่อยๆลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินเข้าห้องน้ำ
จินที่ตื่นขึ้นมาหลังจากคาเมะเดินเข้าห้องน้ำไปแล้วพลางลุกขึ้นนั่งอยู่ในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอนบนเตียงหยิบเช็คใบหนึ่งขึ้นมาแล้วเขียนอะไรบางอย่างลงไป
คนตัวเล็กที่ใช้เวลาอาบน้ำเพียงไม่นาน ได้เดินออกมาใช้ผ้าขนหนูขยี้ผมที่เปียก ก่อนจะมาสะดุดุกับสายตาของคนที่นั่งจ้องอยู่บนเตียง
"มองหน้าทำไม........." คาเมะพูดขึ้นมองคนตรงหน้าอย่างงงๆ
"เปล่า.....แค่อยากมองไม่ได้เหรอก็นายออกจะสวยซะขนาดนี้" จินแกล้งหยอกคนตัวเล็ก เล่นทำเอาคาเมะอดที่จะเขินเมื่อถูกชมว่าสวยไม่ได้....
"ท่าจะบ้า ฉันผู้ชายนะไม่ใช่ผู้หญิง ไม่ต้องชมว่าสวย" คาเมะตอบกลับเล็กน้อยก่อนจะหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาสวมแล้วจะทำท่าเดินออกไป จนจินที่นั่งมองอยู่ต้องทักขึ้น
"นี่นายจะไปไหนไม่เอาเงินเหรอหรือฉันมีอภิสิทธิ์นายถึงบริการฟรี" จินยื่นเช็คที่ตนเองเพิ่งกรอกตัวเลขเสร็จให้คาเมะ
ทางด้านคาเมะที่เห็นคนตรงหน้ายื่นเช็คให้ ก็เพิ่งฉุดคิดได้ขึ้นมาว่า ตนยังไม่ได้ค่าตัวเลย..จึงยื่นมือเข้าไปหยิบแต่กลับถูกจินรั้งข้อมือนั้นไว้....
"ขอถามหน่อยสิว่าทำไมถึงมาเป็นโฮส" จินถามขึ้นด้วยความอยากรู้
"มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับนายนี่...และปล่อยมือฉันได้แล้ว" คาเมะเอามือออกจากจินแล้วจะเดินออกจากห้องทันที
"ถ้าไม่อยากบอกก็ตามใจ แต่ฉันน่ะอยากรู้จักชื่อของนายได้หรือเปล่า"จินถามขึ้นอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ได้การตอบรับจากคนตรงหน้าเป็นอย่างดี
"เอ่อ......คนส่วนใหญ่มักเรียกฉันว่าคาซึยะน่ะ ถ้านายจะเรียกชื่อนี้ก็ได้นะ"คาเมะตอบออกไป ส่วนจินที่ได้ยินชื่อถึงกับตกใจเล็กน้อย เพราะชื่อนี้เป็นชื่อเดียวกันกับคาเมะเลย
"คาซึยะเหรอฉันถามอีกได้เปล่าว่านายชื่อเต็มว่าอะไร" จินอยากจะลองถามเพื่อแน่ใจว่าใช่ คาเมนาชิ คาซึยะ หรือเปล่าถึงแม้ในใจจะรู้ว่าคาเมะนั้นตายไปแล้ว
"ได้
ฉัน
คะ
คา
" ยังไม่ทันที่คาเมะจะพูดเสร็จ ได้มีเสียงโทรศัพท์ของจินดังขึ้นขัดจังหวะ
tulululu
tulululu
"ครับแม่
.ผมอยู่กับเพื่อนครับเดี๋ยวกลับ" ระหว่างการสนทนาของจินกับแม่นั้น คาเมะจึงตัดสินใจเดินจากห้องไปเพราะคิดว่าจินคงติดธุระ
"ไปแล้วเหรอคาซึยะเสียดายไม่รู้เลยว่านายชื่อเต็มว่าอะไร" จินบ่นด้วยความเสียดายเล็กน้อย แต่ก็ปัดความรู้สึกนั้นออก เพราะไม่ว่ายังไงโอกาสที่จะได้เจอกันนั้นยังมีอีกเยอะ
คาเมะเดินตามถนนพลางก้มมองเช็คที่ถืออยู่ในมือเห็นตัวเลขที่เขียนอยู่บนนั้นถึงกับตาโต ไม่น่าเชื่อเลยว่าจินจะให้ค่าตัวถึงสามแสนห้า
"โห...เยอะชะมัดเลย"คาเมะมัวแต่มองเช็คโดยไม่สนใจทางเดินจนทำให้ชนกับคนที่เดินสวนเข้าอย่างจังตัวเองเซไปทางร้านขายหนังสือพิมพ์สายตาที่เหลือบไปเห็นตัวหนังสือใหญ่ที่พาดหัวข่าว "ประกาศสายฟ้าแลบงานหมั้นไฮโซหนุ่มนักเรียนนอกอาคานิชิ จิน กับสาวผู้ดีโคโนะ อากิ" คาเมะที่เห็นชื่อจินจึงรีบหยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นมาดูรูปงาน แต่ต้องตะลึงเพราะอาคานิชิ จิน นั้นคือคนที่ตนเพิ่งมีอะไรด้วยเมื่อคืนคาเมะยืนอ่านรายละเอียดของข่าวก่อนจะรีบวิ่งกลับไปโรงแรมที่ตัวเองเพิ่งเดินออกมาอีกครั้ง
คาเมะวิ่งกระหืดกระหอบกดลิฟท์อย่างเร่งรีบวิ่งไปยังห้องนั้นทันที คาเมะจะเปิดประตูนั้นเเต่ประตูในตอนนี้มันถูกล็อคไปแล้วซึ่งแปลว่าตอนนี้ในห้องนั้นไม่มีใครอยู่ คาเมะถึงกับทรุดตัวลงหน้าประตูดีใจที่ตนได้เจอจินอีกครั้งดีใจที่เมื่อคืนคนที่ตนมีอะไรด้วยคือจิน แต่เสียใจว่าจินมีคนรักแล้วจินผิดสัญญากับตน จินโกหกจินกลับมาแต่ไม่ได้มาหาตนแต่จินกลับมาเพราะว่าจะต้องแต่งงานกับคนอื่น.....
ตอนหัวค่ำของคืนนั้นคาเมะได้มาถึงคลับพลางมองหาจิน และตั้งใจเอาไว้ว่าถ้าตนได้เจอกับจินตนจะบอกว่า ตนนั้นคือ คาเมนาชิ คาซึยะ อยากทวงสัญญาที่จินเคยให้ไว้อยากรู้เหลือเกินว่าจินจะดีใจมั้ยถ้าได้เจอตนอีกครั้งแล้วจินจะจำได้มั้ยน๊า.....คาเมะเล่าเรื่องทั้งหมดให้เพื่อนรักฟังยามะเองดีใจที่คาเมะได้เจอกับจิน นี่ใช่มั้ยคือสิ่งที่คาเมะต้องการแต่ทำไมนะจินจะต้องแต่งงงานด้วยยามะเห็นหน้าที่ดูสับสนของคาเมะ ตนเองก็พอจะเดาออกว่าเป็นเพราะเรื่องอะไร เรื่องทั้งหมดก็คงไม่พ้นเรื่องของจินและเรื่องที่คาเมะเป็นโรคลูคิเมียเวลาของคาเมะตอนนี้นั้นเริ่มน้อยลงไปทุกนาทีเวลาที่เหลืออยู่แค่นี้จะทำให้คาเมะมีความสุขได้แค่ไหนเชียวนะ ยามะได้แต่อวยพรในใจว่าคาเมะนั้นจะมีความสุขได้มากที่สุดกับคนที่รัก
หนึ่งอาทิตย์ผ่านไปคาเมะที่รอจินอยู่ที่คลับ และได้ไปยืนรอจินที่หน้าบ้านทุกวันแต่ก็ไม่เคยเจอจินเลยสักครั้ง จนกระทั่งวันนี้วันที่คาเมะไปยืนรอตั้งแต่เช้าจนถึงเย็นและสิ่งที่คาเมะรออยู่นั้นได้ปรากฎกายต่อหน้า จินที่ขับรถออกจากบ้านโดยมีคู่หมั้นสาวนั่งอยู่ด้วยจินที่หันมาเห็นคาเมะจึงจอดรถทันทีแล้วลงมาทัก
"อ้าว
.มาทำอะไรที่นี่เหรอ คาซึยะ" จินแปลกใจเล็กน้อยที่เห็นคนๆนี้มายืนอยู่ตรงนี้
"เอ่อ
บังเอิญฉันเดินผ่านมาน่ะ และนี่บ้านนายเหรอ" คาเมะที่ตั้งใจจะบอกความจริง ตั้งใจที่จะพูดในสิ่งที่ต้องการ แต่เมื่อหันไปมองอีกคนที่นั่งอยู่หน้ารถนั้น ทำให้คาเมะไม่กล้าที่จะเอ่ยคำเหล่านั้นออกมา......เพราะคิดว่าถึงพูดออกไปก็คงจะเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้หรอกมั้ง......
"อื่อ
บ้านฉันเองแล้วนายอยู่แถวนี่เหรอ" จินถามกลับ
"เอ่อ
เมื่อก่อนใช้แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว"
"อ้าว
ทำไมไม่ใช่แล้วล่ะ" จินถามขึ้นอย่างสงสัย
"อ่า
คือว่า............" คาเมะไม่ทันจะพูดเสร็จอากิได้ลงมาจากรถแล้วพูดกับจินว่า....
"จิน
เสร็จยังพวกเรารีบอยู่นะค่ะเดี๋ยวก็ไปไม่ทันหรอก แล้วนี่เพื่อนจินเหรอค่ะ" อากิหันมามองคาเมะแล้วยิ้มให้อย่างเป็นมิตรส่วนคาเมะที่ได้ฟังชื่อก็มั่นใจได้เลยว่าคนๆนี้คือจินจริงๆ
"คาซึยะ
เดี๋ยวฉันไปก่อนนะฉันมีธุระนิดหน่อยค่อยเจอกันใหม่" จินพูดเสร็จได้รีบขึ้นรถทันทีคาเมะที่ยืนมองจินอยู่ข้างหลังอดที่จะเศร้าไม่ได้ จินจะแต่งงานจริงๆเหรอ เฮ้อ....เราสองคนคงเจอกันช้าเกินไปสินะ
"แฮ่ก
.แฮ่ก" จู่ๆคาเมะกลับไอขึ้นมาเฉยๆ อาจจะป็นเพราะอากาศที่เริ่มเปลี่ยนแปลงจนทำให้ร่างกายปรับตัวไม่ทัน แต่ครั้งนี้สิ่งที่แปลกไปเล็กน้อยก็คงจะเป็นเลือดสีแดงเข้มที่ไหลออกมาด้วยเป็นลิ่มๆ.....
ช่วงค่ำของคืนนั้น จินที่เสร็จธุระแล้วจึงตั้งใจที่จะมาหาคนที่ตนต้องการจะเจอ แต่พอมาถึงที่คลับได้สักพักใหญ่ๆแล้วแต่กลับไม่เห็นหน้าของอีกคนเลยแม้แต่นิด
"เออ
โทษครับวันนี้คาซึยะมาทำงานเปล่าครับ" จินตัดสินใจที่จะถามผู้จัดการของร้าน เพราะคงจะให้คำตอบได้ดีที่สุด
"คาซึยะเหรอ.......คาซึยะไหนล่ะที่นี่มีคาซึยะ 2 คน"
"เออ
.ผมไม่รู้ชื่อเต็มครับ"
"ถ้าเป็นคนโน่นชื่อ โคบาฮาชิ คาซึยะ" ผู้จัดการพลางชี้นิ้วไปทางเจ้าของชื่อที่กำลังบริการลูกค้าอยู่
"ไม่ใช่ครับ
และอีกคนล่ะครับ"จินส่ายหน้าเมื่อรู้ว่าคนนั้นไม่ใช่
"ส่วนอีกคนวันนี้ไม่มาทำงานเห็นบอกว่าไม่สบาย"
"เหรอครับ
คนที่ตัวเล็กๆหน้าตาคล้ายๆผู้หญิงหน่อยๆ อ่อเขาชื่ออะไรเหรอ"
"อ่อ
คนนั้นเหรอชื่อ คาเมนาชิ คาซึยะ เพิ่งมาเป็นโฮสได้ไม่นาน" จินที่ยืนฟังก็ถึงกับอึ้ง
"อะไรนะ!!!!
คาเมนาชิ คาซึยะ เหรอครับ"จินย้ำอีกครั้ง ตนไม่ได้ยินอะไรผิดไปใช่มั้ย
"ใช่
ทำไมเหรอ" ผู้จัดการถามแบบงงๆเมื่อเห็นจินตกใจ
"เขาพักอยู่ที่ไหนรู้มั้ยครับ" จินถามขึ้นอีกครั้ง ไม่อยากจะเชื่อว่าคนๆนั้นจะเป็นคาเมนาชิ คาซึยะ และคนๆนั้นหวังว่าจะเป็นคนเดียวกันกับคนที่ตนต้องการจะเจอทีเถอะนะ
"รู้สิ
คาซึยะพักอยู่แถวนี้แหละ" แล้วผู้จัดการจึงอธิบายที่อยู่ของคาเมะอย่างละเอียดจนจินเข้าใจ
"ขอบคุณมากนะครับ" จินที่รีบวิ่งออกจากร้านทันทีอยากรู้เหลือเกินว่าจะใช่ คาเมนาชิ คาซึยะ คนที่ตนคิดถึงมาตลอดหรือเปล่าจินหวังลึกๆว่าต้องใช่ คาเมะที่ตนรักนั้นยังไม่ตายใช่มั้ย......ไม่นานเมื่อจินถึงมาถึงยังอพาร์ทเม้นท์เล็กๆ จึงรีบขึ้นไปข้างบนทันทีและหยุดอยู่ตรงหน้าห้อง......
2be con | |
|
| | |
iam2kame
โฮส~ ไฮโซ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 1412
อายุ : 33
Registration date : 15/12/2006
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.3 < J x K > Thu Mar 29, 2007 5:23 pm | |
| กรี๊สสสสสสสสส
จะรู้แล้วๆ
อุปสรรคเยอะจิ๊ง
อ๊ากกกกกกกกกก
มาต่อเร็วๆเลยนะฮะพี่โบว์
ฮุๆๆ
อยากอ่านนนนนนน
ทำไงต่อเนี่ยจิน
เมะจะตายม๊ายยยยย | |
|
| | |
shin_jin
โฮส ~ คัตตุนทั้ง 6 เป็นของคุณ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 2394
อายุ : 33
Localisation : บ้านอาคานิชิ
Registration date : 15/12/2006
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.3 < J x K > Thu Mar 29, 2007 5:27 pm | |
| ดิ้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
กลิ้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ค้างมากมายเลยอ่ะค่ะพี่โบว์
กรีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
นิวจะดิ้นตายคาคอม
งั่มๆ
คาเมะจะเปนไรมั้ยเนี่ย
เร็วๆหน่อยนะจิน
เหอๆ | |
|
| | |
R@J!N
โฮส~ เกรด A
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 1184
อายุ : 38
Registration date : 18/12/2006
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.3 < J x K > Thu Mar 29, 2007 8:05 pm | |
| หู้ยย ค้างอีกแล้วอ่ะ กาลังมันส์
มาต่อเร็วๆน๊าพี่โบว์
ปล.รวมเล่มเรื่องนี้ ระลืมไว้ที่บ้านน้า
ยังไม่ได้ไปเอากลับมาเลย | |
|
| | |
tk17florence
โฮส~ มีระดับ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 210
Registration date : 10/02/2007
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.3 < J x K > Fri Mar 30, 2007 4:12 am | |
| กำลังได้ที่เลยทีเดียว
จินจะรู้ความจิงไหมนะ
รีบมาต่อเน๊อะ | |
|
| | |
akan
โฮส~ ข้างทาง
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 152
Registration date : 22/03/2007
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.3 < J x K > Tue Apr 03, 2007 8:17 am | |
| ขอให้จินได้เจอคาเมะ
ได้คุยกันเร็วๆเถอะ | |
|
| | |
lovejinme
โฮส~ มีระดับ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 311
Registration date : 02/02/2007
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.3 < J x K > Tue Apr 03, 2007 9:26 am | |
| สงสารเมะอ่ะ จินใจร้ายยยยย | |
|
| | |
odakiri
โฮส~ มีระดับ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 225
อายุ : 35
Localisation : phitsanulok
Registration date : 01/02/2007
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.3 < J x K > Wed Apr 04, 2007 4:38 pm | |
| | |
|
| | |
kokoro_my_mine
โฮส~ ข้างทาง
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 176
Registration date : 13/02/2007
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.3 < J x K > Thu Apr 05, 2007 1:42 pm | |
| โอ้..รู้กันสักที แต่เมะอย่างเพิ่งตายนะ | |
|
| | |
bee
โฮส~ ข้างทาง
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 154
Registration date : 01/01/2007
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.3 < J x K > Wed Apr 18, 2007 2:46 pm | |
| | |
|
| | |
| | [FIC] HOST~ เพราะนาย
.ฉันถึงเป็นโฮส P.3 < J x K > | |
|
