| | รี [Short Fiction]: Impossible ..จบ...จินคาเมะ |  |
|
+15น่ารักคุง Rina Hachikime bee iam2kame AkaGame KaZuMe ningaiuchi akanineko nueng Kaizo_Kizuna AkaKaMe T@tsuyaTOJI shin_jin K.U.Karen 19 posters |
|
| เธเธนเนเธเธฑเนเธ | เธเนเธญเธเธงเธฒเธก |
|---|
K.U.Karen
แม่เล้า
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 429
อายุ : 36
Registration date : 15/12/2006
|  เนเธฃเธทเนเธญเธ: รี [Short Fiction]: Impossible ..จบ...จินคาเมะ ![รี [Short Fiction]: Impossible ..จบ...จินคาเมะ Icon_minitime](https://2img.net/i/fa/icon_minitime.gif) Thu Dec 28, 2006 12:44 pm | |
| Chapter~END
...แล้วทำไมเพิ่งมารู้ใจตัวเองล่ะ....
คำถามที่อยู่ๆมันก็ผุดขึ้นมาในสมอง คาซึยะค่อยๆหลับตาลง รับสัมผัสอันอบอุ่นที่จินหยิบยื่นให้...ลองใช้หัวใจมองความรู้สึกลึกๆของตัวเอง ..
ตลอดเวลามานี่ เฝ้าหลอกตัวเองร่ำไป ว่าจินคือคนที่ ตนเกลียด และ หมั่นไส้เป็นที่สุด ... แต่ความจริงไม่ใช่เพราะสิ่งเรานั้นหรอกหรอ ที่ตนตั้งแง่ขึ้นมาเพียงเพราะส่วนลึกของจิตใจก็แอบสนใจจินเช่นกัน ...
แสดงว่าที่ผ่านมา ไม่เคยรู้ใจตัวเองเลยสักครั้งนะสิ ...
นึกถึงวันวานเก่าๆ ภาพหลายๆอย่างไล่เวียนเข้ามาในหัว ...
ทุกครั้งที่ได้ยินนักเรียนชายหน้าสวย หรือนักเรียนหญิงต่างโรงเรียน ซุบซิบพูดคุยกันเรื่องจิน ทำไมถึงรู้สึกหงุดหงิด ... ถ้านั่นไม่ใช่ อารมณ์ที่ตนหึง ... อารมณ์ที่ตนมักจะคิดว่า หมั่นไส้ แต่กลับไม่ใช่เลย...
หรือ..
ทุกครั้งที่บังเอิญสบตาจินเข้า ต้องรีบหันหน้าหนีเพียงเพราะคิดว่าเกลียดขี้หน้า แต่หัวใจมันกลับเต้นแรงอย่างไม่รู้สาเหตุ...
แค่เหตุผลทั้งหมดนี้ ก็พอจะทำให้รู้ว่า ส่วนลึกในจิตใจเรา ก็รักจินเช่นกัน ...
ดวงตาคู่สวยลืมขึ้นสบเข้ากับจินอีกครั้งเมื่อชายหนุ่มละจูบออกมา ... ใบหน้าขาวสวยแดงกล่ำอย่างห้ามไม่ได้เหมือนรู้ความหมายของสายตาคมกล้า และ ความรู้สึกแท้จริงของตน ..
คาซึยะ จินเอ่ยชื่อเขาออกมาเบาๆ คนหน้าแดงก้มหน้าลงมองแค่ระดับอก ... ทำไมนะหัวใจมันเต้นแรงหนักเข้าๆ จนบีบอัดอย่างทรมาน ... เพียงเพราะแค่ อยากเอื้นเอ่ยคำนั้นให้จินรู้เหมือนกัน แต่มันก็ยากเกินไป สำหรับคนอย่างคาเมะ ..... เพียงเพราะว่า อาย!
คาซึยะ ... จินเอ่ยเรียกอีกครั้ง แต่อีกคนยังคงเหมือนเดิม .............เงียบ.............และก้มหน้าก้มตา
ร่างสูงรู้สึกกระสับกระส่ายอย่างมาก เบือนหน้าไปทิศทางอื่น คาซึยะไม่ทันเห็นสายตาที่มันหมดแรงลง ... แววตาที่รู้สึกผิดหวัง กำลังท้อแท้ ...
ฉันขอโทษ จินกล่าวออกมา พร้อมกับกำลังเดินถอยหลังมาหนึ่งก้าว คาซึยะเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่ม และเห็นว่าจินกำลังมองไปทางอื่นที่ไม่ใช่ตน
ฉันขอโทษ ... ถ้าความรักของฉันมันทำให้นายลำบากใจ รู้สึกหัวใจถูกคลายตัวและบีบอัดอีกครั้งอย่างรวดเร็ว ความรู้สึกเริ่มเบาโหว่งเหมือนลอยอยู่ในอวกาศ ...นายหมายความว่าอะไร ....
ฉันจะไม่ฝืนต่อไป และไม่ทำให้ลำบากใจอีก ... ขอโทษจริง ชายหนุ่มหันหลังให้ มือเรียวสวยยื่นออกไป ปากบางกำลังเม้มแน่น จะเปล่งคำพูดออกมาแต่รู้สึกจุกอยู่ในลำคอ ... เพราะก้อนสะอื้นภายใน
ต่อไป ฉันจะไม่มาให้นายเจอ จนนึกรำคาญอีก จินกล่าวครั้งสุดท้าย สายตาคมเหล่มองด้านข้าง ก่อนจะเดินจากไปอย่างรวดเร็ว....
จิน ... เสียงเรียกพร้อมน้ำตาที่ไหลลงมา ... แต่จินไม่ได้ยินมันแล้ว
ทำไม.....ทำไมถึงถอดใจง่ายอย่างนั้นล่ะจิน ทั้งที่ฉันแน่ใจกับความรู้สึกของตัวเองแล้ว .....ทั้งที่ฉันกำลังจะบอกให้นายรู้ .... ทำไม อากานิชิ คนที่เคยบอกให้ฉันรู้ ... จะตามหาหัวใจฉัน ....... เขาคนนั้นอยู่ไหนกัน
................ ไม่ว่ายังไง ไม่ว่านายจะเดินหนีฉันไป .......ฉันจะตามนาย ให้เจอ อากานิชิ ...........
บางครั้ง เรื่องที่เราคิดว่ามันจะเป็นไปไม่ได้ .... มันก็สามารถทำให้เป็นไปได้ ถ้าเราต้องการ
.
.
.
ยูคุง ... ยามะว่าช่วงนี้คาเมะจังแปลกๆไปล่ะ เท้าที่กำลังก้าวเดินหยุดอยู่กับที่ ทันทีที่ได้ยินเสียงของเพื่อนรัก คาเมะกำลังเดินวนหาจินรอบโรงเรียน ถ้าหากไม่ได้ยินเสียงของยามะเข้า เขาคงจะเดินต่อไปเรื่อยๆ
การแอบฟัง บ้างครั้งก็อาจทำให้เราได้รู้อะไรขึ้นมาบ้าง ...
หือ...ยังไงหรอยามะจัง ยูอิจิ จับหัวทุยๆของคนรักลูบผมเบาๆอย่างเอ็นดู รักใคร่
ยังไงล่ะ...นั่นสิ ยามะจังว่า ช่วงนี้คาเมะก็เหม่อบ่อยชอบกล ... ไม่รู้สิ แล้วจินคุงเป็นยังไงบ้างล่ะ คนน่ารักถามกลับ พร้อมรอยยิ้มบางๆ
ก็กระตือรือร้นตามหารักของมันน่ะแหละ ... แต่ถ้าไม่ใช่ยามะ ไอจินมันก็คงไม่สมหวังและกล้าขึ้นมาหรอก โยกหัวคนรักเบาๆ ก่อนจะให้ซบอยู่ที่ไหล่ของตน
แต่ยามะก็รู้สึกผิดเหมือนกันนะ...ถึงจะไม่มากก็เถอะ
โธ่ ยูก็นึกว่าจะมากสะอีก ..... - -*
ถ้าไม่ใช่ยามะใส่ยาลงไปในเครื่องดื่มคาเมะ ที่เป็นคนคออ่อนอยู่แล้วล่ะก็.... เรื่องมันคงไม่เป็นอย่างนี้หรอก ยูอิจิยังคงสาธยายต่อไป ยามะพะยักหน้างึกงักเห็นด้วย
............................. อย่างนี้เองหรอกหรอ ยามะจัง .............................
ความจริงที่มันถูกเปิดเผย ร่างบางหน้าแดงด้วยอารมณ์ที่รู้สึกจะร้อนขึ้น เสียงเหยียบใบไม่ดังกร่อบ...ทำให้คนที่กำลังสวีทสะดุ้งผละออกจากกันมองบุคคลผู้มาใหม่
คาเมะ! ยามะร้องอย่างตกใจ ปากอิ่มตึงกำลังเม้มเข้าหากัน ใจมันสั่นๆหวิวชอบกล
สนุกนักหรือไงยามะ ... กับการเล่นกับความรู้สึกคนอื่นอย่างนี้น่ะ คาเมะตะคอกใส่อย่างเหลืออด กำมือแน่นใบหน้ากำแดงไปจนถึงใบหู
ใจเย็นๆนะ คาเมะจัง
เงียบไปเลยนาย!! พ่อโคอาล่าหนุ่มเม้มปากสนิท หุบเราริมฝีปากล่างห้อยๆเอาไปจนสุด...คาเมะโหด น่ากลัวฉิบ!
ยามะขอโทษ...ยามะก็แค่อยากให้เพื่อนสมหวัง
แล้วเขาทำกันอย่างนี้หรอ?!! ร่างบางสวนกลับทันควัน ทำให้อีกคนถึงกับสะดุ้งสั่น รีบเอื้อมมือมาคว้าแขนเพื่อนเอาไว้ น้ำตาก็พาลจะไหล ...ไม่เอานะ ถ้าคาเมะโกรธ แล้วยามะจะทำยังไง
รู้ไหมว่าคาเมะต้องรู้สึกยังไง .. ยามะเข้าใจบ้างไหม
ขอโทษ อย่าโกรธเรานะคาเมะ...เรา ฮึ่ก...เราไม่ได้ตั้งใจ ..............ไม่ได้ตั้งใจแล้วทำทำไม ......... คาเมะอยากตะโกนกลับ แต่คำพูนั่นก็กลืนลงคอไป ... มือบางแกะมือเพื่อนออกช้าๆ ก่อนจะหันหลังให้
คาเมะ.. เสียงเล็กเอ่ยเรียกเบาๆ พร้อมแสงสะอื้น ...
ฉันไม่ได้โกรธนายสักหน่อยโทโมะ ใครเขาโกรธนายกัน ร่างบางตอบก้มหน้านิ่งมองพื้นหญ้า .... ยูอิจิและยามะหันหน้ามองกัน ก่อนจะมองกลับไปที่คาเมะอีก
แล้ว...แล้วนายพูดอย่างนั้นกับฉันทำไมคาเมะ .. ตะคอกใส่ฉันทำไม...ฮึ่ก.. ยามะเอ่ยถาม ร่างบางเงยหน้าขึ้นก่อนจะตอบทั้งที่ยังหันหลังอยู่
ฉันอายน่ำสิ ที่นายใช้แผนบ้าๆแบบนั้น ...... แผนอื่นมันไม่มีแล้วหรือไงล่ะ ยามะก็!!
.................O_O
.
.
.
............................... เตรียมพบกับแขกรับเชิญพิเศษ กับ SK เรดิโอตอนพักกลางวันนี้ ... คาเมนาชิ คาซึยะ กับการเปิดเผยความรู้สึกของตนที่ไม่เคยบอกใครมาก่อน ...........................
หัวข้อประกาศในเช้าวันนี้ใหญ่คับบอร์ดและเป็นจุดสนใจของคนทั้งโงเรียน ผู้คนมากมายที่เข้ามาพบข่าวนี้ จำต้องหยุดเดินและให้ความสนใจกับมัน ...รวมทั้งชายหนุ่ม หน้าตาดีที่ตอนนี้ กำลังเก๊กขรึม ซญึมสุดๆ .... อย่างอากานิชิ จิน
อย่าลืมอยู่รอฟังนะเว้ย!! เสียงร้องทักจากด้านหลังดังขึ้น จินหันไปมองก็พบเพื่อนรักหน้าหมียืนอยู่
ทำไมว่ะ....เมื่อไหร่เขาจะรับความรู้สึกกูสักที ไอยู กูเหนื่อยแล้วนะ บ่นพึมพำให้อีกคนรับรู้ คนบ่นก็กำลังก้มหน้าหงอยเหมือนลุกหมาคอตก
ตอบกูหน่อยสิว่ะ ไอยู พอหันหลังกลับมา........ชายหนุ่มต้องอ้าปากค้าง ....เพราะตนกำลังคุยอยู่คนเดียว ..
..............โธ่!! .........ไอเพื่อนเวร ให้กูยืนคุยคนเดียวกับผีไปได้ ............. หึ!
.
.
พักกลางวัน .... เวลามันช่างผ่านไปรวดเร็ว ตลอดเวลาเรียนจินแทบไม่ด้มองหน้าคาเมะเลยด้วยซ้ำ และคาเมะเองก็ไม่ได้มองมาที่เขาเช่นกัน ......... รู้ไหมว่ามันหดหู่ใจสักแค่ไหน
ตอนนี้เสียงอื้ออึงเต็มโรงอาหารไปหมด เพราะคนที่มันดูแน่นขนัดตา ... จินกำลังอยู่ตรงจุดเดิม ... จุดที่ตนเคยมองคาเมะลงมา .........
ใช่!! ............เขากำลังนั่งอยู่ที่โรงอาหาร และที่เดียวกับที่คาเมะนั่งเมื่อวันที่เขาเป็นแขกพิเศษกับ SK เรดิโอ ...
ข้างๆก็เป็นคู่รักหวานชื่นที่นั่งผูกขาดสนทนาเพียงสองคน .... ยามะ และ ยูอิจิ
อ่ะแฮ่มๆๆ เสียงกระแอมไอดังลอดไมโครโฟนมา เสียงในโรงอาหารและห้องส่งที่มีหนุ่มบึกบึนหลายๆคนยืนอออยู่ เงียบลงทันที ... โคยาม่าส่งรอยยิ้มหวานตาตี่ไปให้ก่อนจะกล่าวทักทายตามประสาดีเจที่ทำหน้าที่ดีเสมอ ..
ไม่เหมือนไอเพื่อนโย่งที่ ไม่ว่าจะกี่ครั้ง มันก็จะนั่งเป็นสากกระเบือยิ้มได้ ... ตลอดเวลา - -*
สวัสดีครับทุกคน ... วันนี้เรากลับมาพบกับ เอสเคเรดิโออีกครั้ง กับแขกพิเศษที่พวกคุณก็รู้กันแล้วว่าใคร........ขอต้อนรับ คาเมนาชิ คาซึยะครับ ...
...............คาเมะ จางงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง ....... ฮู้เร้ๆ~!!!...........
เสียงกรี๊ดเชียร์ของพวกชายหนุ่มบึกบึนหน้าห้องส่ง และในโรงอาหารดังขึ้น คาซึยะส่งยิ้มให้ทุกคนในโรงอาหาร และไม่ลืมที่จะส่งรอยยิ้มให้กับ คนที่กำลังเขี่ยข้าวเล่น ด้วยเหมือนกัน
รู้สึกไหมว่าท่าทางแบบนั้นมันคุ้นๆอยู่นะ ....
สวัสดี ... จิน
เคร้ง~~!! เสียงช้อนตกลงกระทบกับจาน ... จินกำลังเบิกตาโตขึ้น แต่ยังไม่กล้าเงยหน้าขึ้นไปมอง ... ภาพเหตุการณ์เมื่อสี่วันก่อน ย้อนกลับมา ....
ครับ วันนี้คาเมนาชิคุง มีเรื่องอยากจะเปิดเผยกับพวกเราชาวเอสเค ไม่ทราบว่า จะพอบอกได้ไหมครับว่าเป็นเรื่องอะไร โคยาม่ายิ่งคำถามใส่ ..
คาเมะฉีกยิ้ม ก่อนจะพะยักหน้าให้ ดวงตาเรียวสวยยังคงจับจ้องอยู่ที่จินตามเดิม ...
สองเรื่องฮะ...คาเมะจังมีความลับและความในใจมาบอก เพื่อคน พิเศษ ... ร่างบางเน้นย้ำเป็นพิเศษที่คำนั้น รอยยิ้มบางๆยังคงส่งให้ทุกๆคนได้รับรู้
ว้าว....อยากรู้จังเลยว่าใครคือคนพิเศษคาเมนาชิคุง โคยาม่าพูดพร้อมกับยิ้มตาหยี
กำลังจะบอกเดี๋ยวนี้หละฮะ ... ทุกคนกำลังตั้งใจด้วยเสียงที่เงียบลง รอคอยฟังเรื่องราวที่คาซึยะกำลังจะพูด
ยามะจัง ... ยามะพีหยุดคุยกับยูอิจิทันที หันไปโบกมือให้เพื่อนรัก พร้อมกับยกนิ้วให้ เป็นสัญญาณ..
ขอบคุณนะกับวันนั้นที่ทำให้เรากับเขา ... ลงเอยกัน ถึงแม้ว่าเรา จะเจ็บตัวไปหน่อยก็เหอะ
..เรารู้แล้วล่ะยามะ .........ถึงไม่มีไอนั่นก็ทำได้................!!! ฮ่าๆๆ....ยามะพีกำลังหัวเราะ ... คาเมะกำลังฉีกยิ้ม ... ยูอิจิกำลังยืดอก ...คนทั้งโรงอาหารกำลังมองหน้ากัน ..................ส่วนจิน ..............กำลัง อึ้งอย่างแรง!!
ถ้าวันนั้นเรากับเขาไม่ได้ลงเอยแบบนั้น เราก็คงไม่รู้จักตัวเอง ...........ขอบคุณจริงๆเลยนะ ยามะจัง คาเมะกล่าวพร้อมใบหน้าแดงๆที่ฉายขึ้น ...
เอ่อ .. ที่คาเมนาชิคุงพูดหมายความว่า... โคยาม่ากำลังระล่ำระลักถาม ผิดกับอีกคนที่กำลังยิ้มเป็นแท่นหินตรงๆที่สามารถสร้างยิ้มได้ ..........จุนโนะสุเกะนั่นเอง .....ที่ไม่เคยรู้สึกหรือรับรู้กับอะไร (สรุปแล้ว แกเป็นอะไร?)
อย่างที่ทุกคนกำลังคิดน่ะแหละฮะ คาเมะตอบพร้อมรอยยิ้ม(อีกแล้ว)
ผมก็ได้พูดเรื่องของผมไปแล้วเรื่องนึง .. อีกเรื่อง คนพิเศษที่ผมเพิ่งค้นพบ...คนที่ผมเพิ่งจะรู้ใจตัวเองว่า .. รักเขา .. รักมากสะด้วย ถึงตรงนี้เสียงหือ อื้ออึงก็ดังขึ้น เพราะการกระซุบกระซิบ และสายตาบางส่วนที่จ้องมองมาที่จิน
เขาเป็นคนที่อ่อนแอจริงๆ ... ทั้งที่เพิ่งบอกออกไป จะตามหัวใจของผมแต่กลับถอยหลังทั้งที่ยังไม่ได้รู้อะไรเลย และตีโพยตีพายไปสะหมด ... พอจะรู้แล้วว่าใคร ... จินเงยหน้าขึ้นช้าๆ มองไปยังห้องส่ง ... คาซึยะกำลังมองมาที่เขา ..... ใจของจินกำลังเต้นแรงขึ้น อย่างควบคุมไม่ได้ ...
บางอย่างกำลังจะเกิดขึ้นเขารู้ดี ...
อากานิชิ จิน คาซึยะเอ่อยชื่อของเขาก่อนจะยิ้มบางๆ ........เสียงในโรงอาหารเงียบกริบลง ทุกสายจับจ้องที่คาเมะแทนจิน
ฉันก็รักนาย ..... คาเมะพูดออกมา ... จินลุกขึ้นยืนก่อนจะผุนผันออกไป ...
ร่างบางลุกขึ้นจากเก้าอี้ มองตามจิน .............ทำไมกัน จะหนีไปไหนอีกล่ะ ทั้งที่บอกไปแล้นะ ... ทุกคนในโรงอาหารก็เช่นกัน กำลังมองจิน .... มองไปตามทางที่ชายหนุ่มวิ่งไป
.................ปัง!!............ เสียงประตูห้องส่งภายนอกดังขึ้น นักเรียนหนุ่มบึกบึนหลายคนหลีกทางให้ผู้มาเยือน ..
จินเดินผ่านยวงนั่นเข้ามา หาคาเมะ คายาม่าลุกขึ้นยืนพร้อมกับจุนโนะที่ลุกขึ้นเช่นกัน เดินไปหลบอยู่มุมห้องส่ง...
จิน..
ใช่...ฉันเอง คาซึยะ ชายหนุ่มเดินตรงเข้ามาก่อนจะสวมกอดคาซึยะเอาไว้ ... เป็นภาพที่ทุกคนในโรงอาหารเห็นกันทั่ว ...
ยามะพีและยูอิจิกำลังยิ้มให้กัน .... ในที่สุด ก็สำเร็จจนได้สินะ ...
ฉันรักนายนะจิน ... คาเมะกล่าว เงยหน้ามองชายหนุ่ม จินยิ้มก้มหน้าลงมาใกล้คนตัวเล็ก
ฉันรู้แล้ว ... จมูกโด่งชนเขากับปลายจมูกของอีกคน ผน้าผากชนกันก่อนที่ริมฝีกปากจะสัมผัสอย่างอ่อนนุ่ม ...
ทุกคนในที่นี่เป็นสักขี้พยานแห่งความรักที่ไม่น่าเชื่อ ..........
บางสิ่งที่คิดว่าเป็นไปไม่ได้ มันก็สามารถเป็นไปได้ ........... ถ้าเราต้องการ....
HAPPY ENDING
ของแถม ....
จิน......อืมม เสียงครางกระเส้าตอบรับจากคาเมะ บนเตียงกว้างของจิน .. เสียงที่ครั้งนี้รู้ดีว่าตนเองเป็นคนเต็มใจ
คาซึยะ ร้อนแรงจัง...อ๊า ชายหนุ่มครางรับเช่นกัน เมื่อคนตัวเล็กกดตัวย้ๆลึกลงมายิ่งขึ้น ... เกมนี้ที่คาเมะควบคุมเอง ...
ครั้งนั้นที่คาเมะเรียกร้อง โดยที่จินไม่รู้ตัว แต่จินก็ควบคุมมันเพราะความต้องการ .. หากแต่วันนี้คล้ายคลึงเนื่องจากความร้อนแรงที่เหมือนๆกัน แต่จะบิดเบือนไปสักนิดก็ตรงที่คราวนี้ คาซึยะเป็นฝ่ายคุมเกม ...และแสดงความรักให้จินเห็น
อ๊า จิน...จิน...... เสียงพร่ำเรียกชื่อดังอย่างต่อเนื่อง ประสานไปกับร่างกายที่เคลื่อนไหวไปมาอยู่บนร่าง ..
อือ.........อือ อ๊า!! น้ำขาวหลั่งเข้าสู่ร่างกายของคาเมะจนหมด ... คนตัวเล็กยกตัวขึ้นก่อนจะล้มลงนอนด้านข้าง ...
จิน ... นิ้วมือไหล่เกลี่ยไปบนอกกว้างๆที่หายใจเข้าออกรัวเร็ว...
ครับ.. จินหันมาถาม มือซุกซนเริ่มไล้ไปตามโครงสร้างที่สมส่วนของคนรัก ... ไล้ไปจนถึงรอยแยกด้านหลังที่ยังคงมีของเหลวอาบอยู่
อือ.. นิ้วซุกซนแย่งเข้าไปหยอกเย้า ... ให้คาเมะได้ร้องครางออกมา
ไม่พอหรอ...อึ๊ กัดริมฝีปากไว้แน่น ... พร้อมกันร่างกายกำลังบิดส่ายไปมา เพราะนิ้วของจินมันยังคาอยู่แถมควานไปมาอย่างนึกสนุก
อย่าแกล้งสิจิน...อือ
ถ้าไม่ทำความสะอาด มันจะไม่ดีนะคาซึยะ จินกระซิบที่ข้างหูคนรัก ... คาเมะหน้าแดง แต่ไม่ได้โต้กลับอะไร ..
เมื่อจินเห็นดั่งนั่น จึงพลิกร่างให้ตนขึ้นทับคาเมะ ...
สักครั้งก่อนทำความสะอาดก็แล้วกัน ... นายรู้ไหม นายเป็นอาหารชั้นเลิสที่สุดเลยล่ะ จินกล่าว ก่อนจะสอดใส่ส่วนที่มันขยายขึ้นเข้าไปแทนนิ้วมือที่ถอนออก ...
ร่างกายกำลังสอดประสานเคลื่อนไหวอีกครั้ง ปนไปกับเสียงครางที่ดังขึ้นของสองคน ... ริมฝีฝากอิ่มกดจูบไม่ยั้ง พร้อมลิ้นชื้นที่ความหาความหวานเละเล็มอย่างไม่รู้จักหน่าย...
คาซึยะ ....
จิน ....
มีเพียงชื่อนี้ที่ดังขึ้นภายในห้องกว้าง... สอดประสานกันไปพร้อมกับบทรักที่ดำเนินไม่รู้จะสิ้นสุดเมื่อใด ...
รัก ....... รัก ........ และ รัก ตลอดไป...
อ๊า...จิน~~~
THE END AGAIN!! ^o^
ป่วงมากมายเลยอ่ะ ... ฮ่าๆ จบสะเเล้ว เย่เย้...กรั่กๆ | |
|
| | |
shin_jin
โฮส ~ คัตตุนทั้ง 6 เป็นของคุณ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 2394
อายุ : 33
Localisation : บ้านอาคานิชิ
Registration date : 15/12/2006
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..จบ...จินคาเมะ Thu Dec 28, 2006 3:41 pm | |
| กรีสๆๆๆๆๆๆๆๆ
น่ารักๆๆๆๆๆๆ
จินน่ารัก
คาเมะกะน่ารัก
โฮะๆ | |
|
| | |
T@tsuyaTOJI
โฮส ~ คัตตุนทั้ง 6 เป็นของคุณ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 2504
Localisation : llตำหนักทัตซึยะll
Registration date : 15/12/2006
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..จบ...จินคาเมะ Thu Dec 28, 2006 11:15 pm | |
| เคยอ่านแร้วเระ
แต่จะมาเม้นเอาแรงค์
โหะๆ | |
|
| | |
T@tsuyaTOJI
โฮส ~ คัตตุนทั้ง 6 เป็นของคุณ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 2504
Localisation : llตำหนักทัตซึยะll
Registration date : 15/12/2006
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..จบ...จินคาเมะ Thu Dec 28, 2006 11:17 pm | |
| เคยอ่านแร้วเระ
แต่จะมาเม้นเอาแรงค์
โหะๆ | |
|
| | |
nunan123
เธเธนเนเธกเธฒเนเธขเธทเธญเธ
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..จบ...จินคาเมะ Fri Dec 29, 2006 1:01 am | |
| น่ารักมากเลย คาเมะน่ารัก จินน่ารัก เหมาะกันม้ากมาก |
|
| | |
AkaKaMe
โฮส~ เป็นที่หมายปอง
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 870
อายุ : 34
Registration date : 19/12/2006
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..จบ...จินคาเมะ Fri Dec 29, 2006 5:07 pm | |
| จบแล้ว
แม่เจ้าน่ารักมากเลยค่ะ
ชอบๆแล้วแต่งมาลงอีกนะคะ | |
|
| | |
Kaizo_Kizuna
โฮส~ เป็นที่หมายปอง
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 823
อายุ : 35
Localisation : ★วังอคาเมะ★
Registration date : 01/01/2007
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..จบ...จินคาเมะ Mon Jan 01, 2007 7:18 pm | |
| อ่า
เม้นก่อน แล้วค่อยอ่าน อิอิ | |
|
| | |
nueng
โฮส~ มีระดับ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 216
Registration date : 03/01/2007
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..จบ...จินคาเมะ Thu Jan 04, 2007 9:26 pm | |
| หุๆ
ในที่สุด
เมะก้อเสร็จจินอยู่ดี | |
|
| | |
akanineko
โฮส~ มีระดับ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 455
Registration date : 02/01/2007
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..จบ...จินคาเมะ Fri Jan 05, 2007 2:23 am | |
| เรียบร้อยโรงเรียนจินจนได้..หุหุ | |
|
| | |
ningaiuchi
โฮส~ มีระดับ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 251
Registration date : 15/12/2006
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..จบ...จินคาเมะ Sat Jan 06, 2007 1:19 am | |
| ตอนบอกรักโรแมนซ์จังเลยเมะ
จินนี่ตอนแรกทำไมดูถอดใจง่ายจัง
แต่ก็สมหวังจนได้ | |
|
| | |
KaZuMe
โฮส~ ข้างทาง
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 163
Registration date : 19/12/2006
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..จบ...จินคาเมะ Sun Jan 07, 2007 1:16 am | |
| กรี้ดดดดดดดดดดด
น่ารักอีกแร้ววววววววววววว
ชอบบๆๆๆๆๆๆๆๆ
ในที่สุดเก๊าะพูดมันออกมาจนได้
ลุ้นนะเนี้ย | |
|
| | |
AkaGame
โฮส~ เป็นที่หมายปอง
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 739
Registration date : 20/12/2006
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..จบ...จินคาเมะ Fri Jan 12, 2007 12:09 pm | |
| โฮะๆอ่านไปเขิลตามไป ยิ้มๆๆ
น่ารักจัง อิอิ | |
|
| | |
aki_ke
เธเธนเนเธกเธฒเนเธขเธทเธญเธ
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..จบ...จินคาเมะ Fri Jan 12, 2007 6:56 pm | |
| น่ารักอย่างแรงเรยง่ะ
ปลื้มใจ |
|
| | |
iam2kame
โฮส~ ไฮโซ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 1412
อายุ : 33
Registration date : 15/12/2006
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..จบ...จินคาเมะ Fri Jan 12, 2007 8:09 pm | |
| แล้วมันกะเส็ดอีกรอบ
ฮ่าๆๆๆ
น่าร๊ากกกกก
เอิ๊ก
เอาแนวจินเจ็บเยอะๆฮะ
ช๊อบบบบบบบ
แต่เมะเจ็บชอบก่า
น่าสงสารดี
ฮ่าๆๆ | |
|
| | |
bee
โฮส~ ข้างทาง
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 154
Registration date : 01/01/2007
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..จบ...จินคาเมะ Tue Jan 16, 2007 2:19 pm | |
| กร๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด
น่ารักมาก | |
|
| | |
Hachikime
โฮส~ เกรด A
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 1078
อายุ : 35
Localisation : บ้านพี่คิ ห้องนอนคาเมะ
Registration date : 16/12/2006
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..จบ...จินคาเมะ Wed Jan 17, 2007 3:33 pm | |
| รักกันๆๆๆๆ ชอบๆๆๆๆ
คิดถึงอิหมูจินนนนนนนนนนนนน | |
|
| | |
piggeepi
เธเธนเนเธกเธฒเนเธขเธทเธญเธ
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..จบ...จินคาเมะ Mon Jan 22, 2007 9:57 pm | |
| โอว ตอนจบนี่เรทกระจายเลยค่า
ชอบๆ
เมะใจกล้ามาก น่าร้ากจริงๆคู่นี้ |
|
| | |
Rina
โฮส~ ข้างทาง
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 70
Registration date : 19/12/2006
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..จบ...จินคาเมะ Mon Jan 22, 2007 10:55 pm | |
| น่ารักมากกกกกกกกกก
ชอบจังเลยอ่ะ | |
|
| | |
น่ารักคุง
โฮส~ มีระดับ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 215
Localisation : หน้าคอมฯ -_-
Registration date : 02/02/2007
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..จบ...จินคาเมะ Sat Feb 03, 2007 10:48 pm | |
| น่ารักง่า กี๊ดดดดดดดด ><" | |
|
| | |
yoshikun
เธเธนเนเธกเธฒเนเธขเธทเธญเธ
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..จบ...จินคาเมะ Fri Feb 09, 2007 11:41 am | |
| |
|
| | |
mai
โฮส~ มีระดับ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 204
อายุ : 36
Localisation : ใกล้ๆฉากวายจินเมะ+ใกล้หัวใจจุนโนะคร่า~~
Registration date : 01/02/2007
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..จบ...จินคาเมะ Sat Feb 10, 2007 1:55 am | |
| | |
|
| | |
namaru
เธเธนเนเธกเธฒเนเธขเธทเธญเธ
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..จบ...จินคาเมะ Sat Feb 10, 2007 11:01 pm | |
| |
|
| | |
aimi
โฮส~ ข้างทาง
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 130
Registration date : 01/02/2007
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..จบ...จินคาเมะ Thu Feb 15, 2007 11:52 am | |
| น่ารักอ่ะ
ชอบ ๆๆๆๆ
จิน กับ เมะน่ารักที่สุดเลย | |
|
| | |
MURASAKI
โฮส ~ คัตตุนทั้ง 6 เป็นของคุณ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 2253
Localisation : บ้านอคานิชิ
Registration date : 19/12/2006
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..จบ...จินคาเมะ Fri Feb 16, 2007 8:16 pm | |
| พึ่งมาอ่านครั้งแรก หนุกดี | |
|
| | |
jinlkame
เธเธนเนเธกเธฒเนเธขเธทเธญเธ
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..จบ...จินคาเมะ Fri Feb 16, 2007 11:32 pm | |
| ชอบของแถมจัง (หื่นอีกแล้ว)
จินเมะน่ารักดีอ่ะ
สารภาพกลางโรงเรียน |
|
| | |
| | รี [Short Fiction]: Impossible ..จบ...จินคาเมะ | |
|
