| | รี [Short Fiction]: Impossible ..2...จินคาเมะ |  |
|
+15น่ารักคุง Rina MURASAKI bee iam2kame AkaGame KaZuMe ningaiuchi akanineko nueng Hachikime AkaKaMe T@tsuyaTOJI shin_jin K.U.Karen 19 posters |
| เธเธนเนเธเธฑเนเธ | เธเนเธญเธเธงเธฒเธก |
|---|
K.U.Karen
แม่เล้า
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 429
อายุ : 36
Registration date : 15/12/2006
|  เนเธฃเธทเนเธญเธ: รี [Short Fiction]: Impossible ..2...จินคาเมะ ![รี [Short Fiction]: Impossible ..2...จินคาเมะ Icon_minitime](https://2img.net/i/fa/icon_minitime.gif) Thu Dec 28, 2006 12:42 pm | |
| Chapter~2
อุ้ย!! ดูนั่นสิย่ะหล่อน อากานิชิคุงน่ะ เสียงสาวประเภทสอง ร้องบอกเพื่อนสาวที่ยืนอยู่ด้านข้างตัวเอง สะกิดกันเป็นทอดๆ
ต๊าย!! หล่อนๆ ดูตรงนั้นด้วยสิ..คาเมนาชิคุง อีกคนก็ร้องโวกเวกกลับมา ชี้มือชี้ไม้ให้ดู
ขอโทษครับ ข่าวใหม่เช้านี้รับไหมครับ ดวงตายิบหยี่ของพ่อหนุ่มตาตี่ประจำชมรมข่าว ส่งหนังสือพิมพ์รายวันของโรงเรียน เซไก ...
อะไรอีกล่ะเนี้ย ไหนเอามาดูสิย่ะ! กระชากหนังสือพิมพ์มาเปิดดู ....
เฮ้...โคยาม่า ทางนี้ด้วยสิว่ะ กลุ่มชายหนุ่ม รูปร่างบึกบึนที่ยืนจ้องมอง ไปทางคาเมนาชิ ตามนิ้วมือกลุ่มประเทืองสาวนั่น ร้องเรียกโคยาม่า
ชายหนุ่มตาตี่เดินตัวปลิวแจกยิ้มพร้อมยื่นหนังสือพิมพ์ในมือให้คนแถวนั้นไปเรื่อย.....
เฮ้ย!!!! นี่มัน...... แล้วเสียงสวรรค์หรือเสียงนรกไม่รู้ สำหรับบางคน ก็ดังขึ้น แทบจะพร้อมเป็นหมู่คณะ....
.
.
.
คาเมะจางงง~~~ เสียงของคนหน้าหวานร้องเรียกเพื่อนรักที่เดินหน้ามุ่ยเข้ามาในห้อง
โอ้ย!....จะตามฉันอีกนานไหมเนี้ย อากานิชิ! หันไปตะคอกเสียงใส่ ชายหนุ่มที่เดินตามมาติด แถมคอยเกาะแกะร่างบาง จนรู้สึก....น่ารำคาญ!
ใครเขาตามนายกัน คาซึยะ...ก็ห้องชั้นมันห้องนี้นิ คาเมะรู้สึกว่าหน้าตัวเอง เหมือนแก้วใสๆที่มันกำลังแตกออกเป็นสี่ยงๆ.....ฮึ่ย!! อย่าให้ได้แก้แค้นนะ
คาเมะ
. เสียงอ่อยๆร้องเรียกเพื่อนตัวเอง คาเมะหันไปก็เจอะปลาทองแก้มอูมทำปากยื่นยใส่...ดูก็รู้ว่ากำลังงอน แต่อารมณ์นี้ คาเมะง้อไม่ได้หรอก ....
ร่างบางเดินผ่านหน้ายามะพีไป อย่างกับเพื่อนรักตัวเองเป็นเพียงอากาศธาตุ.... ยามะพีหันไปมองเพื่อน ปากยื่นกว่าเดิม....
คาเมะใจร้าย.....ใจร้ายที่สุด!! ไม่ยอมพูดกับเรา รักจินคุงมากกว่าเราแล้วใช่ไหม ถึงพูดแต่กับจิน...ยามะไปหายูก็ได้!! ปลาทองน้อยงอนใส่ร่างบางเป็ฯชุด ก่อนจะหันหลังวิ่งไปหายูอิจิห้องข้างๆ ...
และตอนนี้ คาเมะที่อารมณ์บูดอยู่เป็นทุนเดิม กำลังบูดนักกว่าเก่า.............เพื่อนก็งอน หมูก็ตามตื้อ ... อะไรนักหนาว่ะ!! .... พอหันหน้าไปทาง ข้างหน้าต่าง ก็เห็นจินนั่งหลังพิงกำแพงมองตนอยู่.... โอ้ย!!! กูล่ะเครียด.... แก้ปัญหาด้วยการ...... ออกไปง้อยามะพี จะดีสะกว่า..
.
.
ร่างบางเดินเข้าไปในห้องเรียนของยูอิจิ ทุกสายตามองมาที่เขาเป็นจุดเดียว ... แล้วคาเมะจะรู้ไหมเนี้ย ว่ามีคนเดินตามมาทางด้านหลังน่ะ ....
พอเข้ามากะจะง้อยามะพีสะหน่อย กลับพบว่าเพื่อนตัวเองกำลังนั่งหัวเราะต่อกระซิกกับแฟนหนุ่ม ... เฮ่อ...
ยามะจัง ร่างบางสะกิดเพื่อนเบาๆ ยามะหันมามองก่อนเชิดปากบางๆให้ ทำให้รู้ว่า งอนไม่หายหรอก.... แต่แล้ว รอยยิ้มก็ปรากฏขึ้น ให้คาเมะหัวใจชื่นขึ้นมาบาง
. ร่างบางจึงส่งยิ้มกลับไป ...
จินคุง ........ พรึ่บ !! ..... รอยยิ้มหุบลงทันทีที่ชื่อนี่เข้ามายังโสตประสาท ... คาเมะหันหลังไปเผชิญหน้ากับบุคคลที่ยามะพีเอ่ยทัก และยูอิจิ กำลังส่งยิ้มมาให้
.......................ไอหมูบ้า!!! ..................... และความจริงที่คาเมะหนีไม่เคยจะได้ ....
เฮ่ย! ยู อ่านอะไรว่ะนั่น ... เอามาดูบ้างสิ จินเอื้อมมือไปหวังจะหยิบหนังสือพิมพ์จากยูอิจิ ... แต่คาเมะกำลังยืนขวางเขาอยู่ ...
ชายหนุ่มเอี้ยวตัวเข้าไป ยื่นหน้าหล่อๆ มาคลอเคลียอยู่ใกล้ใบหน้าหวาน มือขาวอิ่มหยิบเอาหนังสือพิมพ์มา กำลังจะยืดตัว ตรงดั่งเดิม .......... แก้มห๊อมหอม .......... ก็กระซิบเข้าข้างหู ให้คาเมะได้หน้าแดงแต่เช้าเสียก่อน ...
จินยิ้มกับท่าทางของคาเมะที่ยืนนิ่งเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ... หากแต่ว่าในใจมันกำลังเต้นแรง อย่างไม่รู้สาเหตุด้วยซ้ำไป ... คู่รัก ปลาทอง กับ หมีโคอาล่ากำลังยิ้มกรุ่มกริ่มให้กันแหละกัน ... เพราะทันเห็นจินวสีทหวานแหววใส่คาเมะน่ะสิ ...
อ่า!!!!!!! เสียงของจินร้องดังพอที่ คนในห้องจะหันมาสนใจมากกว่า ทั้งที่ ก็สนใจอยู่แล้วกับพฤติกรรมแปลกๆของเจ้าชายน้ำแข็ง (ขี้เก๊ก!)
สักพักหนึ่ง เสียงดังตึงตัง ก็ดังขึ้นจากภายนอกห้อง ......... อย่างกับคลื่นมหาชนที่กำลังก่อม็อบประท้วง..
คาเมนาชิคุงงง~~!!!! มันอะไรกัน...
อากานิชิ ~!! ช่วยตอบที่สิ ความจริงไหม....
คบกันแล้วหรอ???!!!!....
เกิดขึ้นเมื่อไร จินนนนนน คาเมะจางงงงง!!!. ...
เสียงฟังแทบไม่ได้ศัพท์ กับผู้คนที่พยายามเบียดเสียดกันอยู่หน้าประตูห้อง ... คาเมะกำลัง อึ้ง....อึ้ง......และก็ อึ้ง!!!!
ร่างบางคว้า หนังสือพิมจากมือจินมาเปิดดู .... หัวข้อตัวเบ้อเริ่ม ที่ลมแทบจับ ....
............................อากานิชิ ที่ว่า น้ำแข็ง สยบราบ ให้คาเมนาชิ ............................ รักมากว่า 3 ปีแล้ว !!!
อากานิชิ จิน ปี สาม ห้องเอ เปิดเผยแล้วว่า สาเหตุที่ทำตัวเย็นชา เพียงเพราะแอบรัก คาเมนาชิ เพื่อนร่วมห้อง มานากว่าสามปี ตอนนี้พร้อมแล้วที่เผยตัวตน ขี้เล่นที่แอบซ่อนเอาไว้ ... สาเหตุที่แท้จริง ที่แสร้งทำตัวเย็นชาไม่ได้มีแค่ แอบชอบ แต่ ........ เปิดรายละเอียดต่อ หน้า 3 ..
นี่มันอะไรกัน!!! คาเมะตะโกนขึ้น ทำเอาทุกคนเงียบ ...... กริบ!!
จะเว้นสะแต่ อากานิชิ หนุ่มที่ยืนยิ้ม หน้าตาย .... เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ........
.
.
.
ON AIR !!
ไฟสีแดงสว่างพรึ่บที่ห้องอัดวิทยุกระจายเสียงประจำ โรงเรียน เซไก ....
อ่ะแฮ่มๆ เทสๆ เสียงกระแอมไอ อันดัดจริต ของสองพิธีกร คู่หู หนึ่งนั่น แมวเหมียว อีกหนึ่งนั่น ยีราฟโย่ง....
สวัสดีครับทุกท่าน ... โคยาม่ากรอกเสียงไปตามไมค์โครโฟน ผู้คนนอกห้องส่งกรี๊ดกร๊าดกันใหญ่ ... หากแต่ว่า เสียงกรี๊ดนั่นไม่ได้มีให้กับ โคยาม่าแต่อย่างใด .. - -
เสียงพูดคุยภายในห้องส่ง กระจายไปทั่วทั้งโรงเรียนในช่วงพักกลางวัน ... ร่างบางนั่งหน้ามุ่ย รับฟังการสัมภาษณ์ของคนดังประจำเซไก ... มือข้าวจับช้อนเขี่ยๆอาหารในจาน ผิดกับคู่รัปปลาทอง โคอาล่าที่ผลัดกันป้อน คำต่อ คำ ... เฮ่อ...............เบื่อโว้ยย!!!
ครับ .. วันที่ ทาง SK เรดิโอ มีแขกรับเชิญพิเศษ ประจำสกู๊ปใหญ่ที่ดังอยู่ ณ ขณะนี้ ขอต้อนรับ อากานิชิ อดีตเจ้าชายน้ำแข็งของเรา.... โคยาม่ายังคงหน้าที่ของตัวเองได้ดี ผิดกับเพื่อนตัวโย่งที่เอาแต่ ฉีกยิ้มตาตี่เป็นขีดเส้นตรง..... กินแรงชัดๆ
กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆ จินคูงงงงงงงงงงงงง~~~....
แหวะ... ร่างบางที่นั่งฟังอยู่แลบลิ้นทำท่าอยกอ้วกเต็มที ที่ได้ยินเสียงกรีดแตกของบรรดาแฟนคลับ ... ไอหมูขี้เก๊ก..... ที่ตนตั้งสรรพนามให้
สวัสดีครับ
.คาซึยะ จินจงใจกรอกคำพูดนี้ลงไป คนที่นั่งฟังอยู่ ณ โรงอาหาร วางช้อนดังเคล้ง~ อย่างกับจินจะได้ยินงั้นแหละ ... แต่ขอโทษเถอะ จินเห็นทุกอย่าง ...
ก็ไอห้องส่งที่ว่า มันตั้งอยู่ เหนือโรงอาหารด้านบน กระจกใสปานนั่น โบกไม้โบกมือก็เห็นหมดน่ะแหละ ....
คาซึยะเงยหน้าขึ้นไป พร้อมแลบลิ้นให้คนที่ฉีกยิ้มมาหาตัวเอง ....
คนในโรงอาหารกำลังกรี๊ดกร๊าดกันใหญ่เมื่อรอยยิ้มของจินส่งกลับมาให้ร่างบาง.... พร้อมโบกมือให้อีกต่างหาก
ครับ ... วันนี้เรามีเรื่องอยากจะสัมภาษณ์ อากานิชิ คุงตั้งมากมาย เริ่มที่คำถามแรกก่อนเลยล่ะกัน โคยาม่ายังคงเป็นฝ่ายอยู่เหมือนเดิม .... ไม่เข้าใจจริงๆ ว่าจุนโนะจะมานั่งเป็นสากกะเบือ ยิ้มได้ทำไมกัน - -*
อากานิชิคุงรู้จักกับ คาเมนาชิ นานหรือยังครับ
นานพอสมควรเลยล่ะครับ ... ความจริง ผมเห็นคาซึยะตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาแล้วล่ะครับ
พอจะเล่าให้เราฟังได้ไหมครับว่าไปรู้จักคาเมนาชิได้ยังไง ... ทั้งที่เขาเพ่งจะเข้า โรงเรียนเมื่อ ม.ปลายปีหนึ่ง ผิดกับคุณที่เรียนอยู่ก่อนหน้านั้นตั้งแต่ ม.ต้นแล้ว
ครับ.... คงต้องย้อนไปเมื่อสามปีที่แล้วนะครับ..... ตอนนั้นผมกำลังนั่งอยู่ในสวนหลังโรงเรียนครับ ตอนแรกกำลังเบื่อๆที่มีแต่คนตามตอแย นิสัยของผมไม่ได้เป็นเฉยชา หรอกนะครับ ... ผมน่ะ เกร็งเสมอที่จะอยู่ต่อหน้าคนเยอะๆ หากใครสนิทกับผมจริงๆ ก็จะรู้ว่า ผมมันพวกบ้าขนาดไหน .. ฮ่าๆ ชายหนุ่มหัวเราะเกาหัวเขินๆ
เรียกเสียงกรี๊ดกร๊าด จากบรรดาแฟนคลับไปอีกรอบ ...
คาเมะเชิดหน้าไปอีกทาง เบื่อเสียจริงกับภาพแบบนี้ ..... เบื่อๆ .... จะหันไปคุยกับยามะพี เพื่อนรักก็ผูกขาดสนทนาอยู่กับ ยูอิจิอย่างเดียว
วันนั้น คาซึยะเขาเดินหลงหรืออะไรผมไม่รู้หรอกครับ แต่ว่า เขาเดินมาที่สวนหลัง โรงเรียน แล้วก็ ร้องไห้ขึ้นมาสะอย่างนั้น .... จินเงียบไปสักพัก มองดูคาซึยะที่กำลัง เท้าข้อศอกไว้ที่โต๊ะ มองออกไปนอกโรงอาหาร ..
แต่จินคงมองไม่เห็น เพราะมันไกลเกินสายตาที่จะเห็นรายละเอียดนั้นได้ .... คาซึยะ กำลังหน้าแดง !! ....
ยังไงต่อหรอครับ อากานิชิ เห็นว่าจินเงียบนานเกินไป เลยร้องทักขึ้น ชายหนุ่มยิ้มอีกครั้ง ยิ้มกระชากใจใครหลายๆคน
ครับ ... เขาร้องไห้ น้ำตาเขาสวยมากเลยนะครับ ทำเอาผมนี่ใจสั่น แล้วคุณรู้ไหมครับ เขาร้องไห้ทำไม ... พอผมกำลังจะเดินออกจากตรงนั้น เพราะไม่อยากเสียมารยาทเข้าไปถาม ผมก็ได้ยินเสียงเขาตะโกนออกมา ....... ร็อบบี้ ..... ฮึ่ก...ร็อบบี้ จินหัวเราะออกมา ...
ขณะนี้ คาซึยะกำลัง ก้มหน้ามองที่เข่าตัวเอง ... ให้ตายเหอะ พูดบ้าอะไรของเขานะ .... และตอนนี้ ดูเหมือนสายตาหลายคู่ก็กำลังจ้องมาทางคาซึยะสะด้วยสิ ..
อ่า....อย่างนั้นหรอ ถ้าอย่างนั่นน ตาของคาเมนาชิก็ทำให้อากานิชิคุงหลงรักเขามาจนถึงทุกวันนี้ โคยาม่าเริ่มเข้าประเด็นแล้ว
จะว่าอย่างนั้นก็ได้ครับ จินตอบ ยิ้มๆ...
ความจริงแล้ว มาถึงตรงนี้ ผมก็คงต้องบอกให้ทุกคนได้รับรู้แล้ว .... ผมรู้สึกยินดีมากเลยนะครับที่ได้มาให้สัมภาษณ์ในวันนี้ สิ่งแรกที่ผมอยากจะบอกคือ ... อยากให้ทุกคนลบภาพของ อากานิชิ จินที่แสนเย็นชานั่นทิ้งไปสะนะครับ .. เพราะตอนนี้ ผมได้ในสิ่งที่ผมต้องการแล้ว ผมก็จะเปลี่ยนตัวตนที่ แสนเกร็ง เขิน อาย หรือจะ ขี้เก๊ก ที่บางคนตั้งไว้ให้ จนกลายเป็น เจ้าชายน้ำแข็ง ...... จินเงียบอีกครั้ง พร้อมสูดลมหายใจ
และเรื่องที่สอง ...... สายตาคมคงมั่น จ้องไปยังคาซึยะ ... ร่างบางรู้สึกเหมือนว่า กำลังถูกมอง จึงเงยหน้าขึ้นไป สายตาสบเข้ากันพอดี
คาซึยะ .... เสียงหัวใจอยู่ๆมันก็เต้นโครมครามขึ้นมาสะอย่างนั้น ... เป็นอะไรไปนะ เรา .... คาเมะ ต้องการค้นหาคำตอบ แต่ดูเหมือน สมองมันจะขาวโพลนเกินไป
ผม .... จินส่งยิ้มบางๆให้ หน้าคาซึยะ กำลังแดงกล่ำ ... ทุกคนในโรงอาหาร กำลัง กลั้นหายใจ รอคอยฟังคำต่อไปของจิน...
ยามะพีและ ยูอิจิ กำลังส่งยิ้มหวานๆให้กัน ....
รัก คุณ .... .........................................
.
.
คาซึยะ กำลังเดินหนีจิน เป็นวันที่สามแล้ว ที่เขาค้นหาตัวเองไม่เจอ ... ตัวตนอย่างเก่าของตัวเอง .... จากวันนั้น วันที่จินป่าวประกาศว่ารักตน ต่อหน้าคนหลายคนในโรงเรียน ..
..............................
ผมรักคุณ ... คาซึยะ นายรู้ไหม ว่านายคือ คนที่ทำให้ฉันกล้าขึ้นมา .... กล้าที่จะเปิดเผยตัวตน ไม่ว่าจะยังไง ก็จะตามค้นหา และ เอาหัวใจนายมา .... คาซึยะ ......
..............................
นี่ นายจะไปไหนน่ะ จินที่ตามมาติดๆ จับแขนคาซึยะได้ทัน ร่างบางหยุดอยู่กับที่ ... หันหน้ามาเผชิญหน้ากับจิน ..
อะไรล่ะ..ฉัน...จะไปไหนก็เรื่องของฉัน สะบัดแขนจนหลุดก็รีบวิ่งหนีไปทันที ... แต่จินก็ตาม ตามไปทุกที่ ...
ร่างบางวิ่งมาจนถึง โรงเก็บอุปกรณ์พละที่ไม่มีใครเดินผ่านสักเท่าไหร่ ... ยิ่งเวลานี้ เป็นเวลาเรียนด้วยแล้ว ยิ่งไม่มีใครมาเดินด้วยซ้ำ ... แน่นอนอยู่ว่า คนสองคนที่ อยู่ ณ ที่หนี โดดเรียนออกมา ...
นายจะตามมาทำไมเนี้ย!! คาซึยะหันมาถาม ... สั่นไปทั้งตัว หัวใจก็เต้นแรง ... ตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว ที่รู้ความจริงของจิน ทุกอย่าง... ทำไมนะ เกลียดไม่ใช่หรอ?? ... ทำไมต้องใจเต้น เวลาเจอหน้าหมอนี่กันด้วยล่ะ.....
แล้วนาย จะหนีฉันไปไหนล่ะ คาซึยะ จินถาม เดินเข้ามาใกล้ร่างบางเรื่อยๆ
ฉันๆ.....ฉัน ไม่ได้หนีสักหน่อย มองซ้ายมองขวา ไม่มีใคร ไม่มีของป้องกันตัว ไม่มีสักอย่าง .....
แล้วคำสารภาพของจิน อีก ข้อ ก็ดังขึ้นในความคิด ....
................
เวลาผมอยู่ใกล้คนที่รัก มักจะควบคุมตัวเองไม่ค่อยได้ ... ผมกลัว ที่จะต้องแตะต้องเขา ...
...............
อย่า....อย่าเดินเข้ามานะ อากานิชิ คาเมะ ตั้งการ์ดเตรียมสู้จริงๆ ... เข้ามาอีกก้าว ... จะต่อยสะให้คว่ำเลย
ตัวสั่นเหมือนลูกนกตกน้ำเลยนะ คาซึยะ ... กลัวฉันหรอ จินพูด ยังคงเดินเข้าไปหาคาเมะเรื่อยๆ ไม่ได้กลัวกับท่าทางของคาเมะเท่าไหร่ ....ขำสะมากกว่า ....
ใช่... ชั้นกลัว กลัวนาย ร่างบางตะโกนบอก ... จินชะงักทันที ...
คาซึยะ กลัวเขาอย่างนั้นหรอ ..... ??
กลัวนาย.... กลัวทุกอย่างที่เป็น อากานิชิ ...... ฉันกลัว ปากบางเจื้อยแจ้ว บอกความในใจทั้งหมด ... มือที่ตั้งการ์ดไว้เมื่อกี้ ถูกจินรวบเอาไว้ อย่างเบามือที่สุด ...
ฉันไม่รู้ ฉันเป็นอะไร ... ทุกอย่างที่เป็นนายมันทำให้ใจฉันเต้นแรง แรงจนเจ็บไปทั้งอก ... น้ำใสกำลังรื้นอยู่ที่นัยตา ทำไมกัน อยู่ๆ ก็นึกอยากร้องไห้ขึ้นมา สะเฉยๆ ...
รู้ไหม ทุกวันนี้ ฉันต้องคอยหนีนาย เพราะฉันหาคำตอบให้ตัวเองไม่เจอ .... ฉันบอกตัวเองเสมอ เกลียดๆ เกลียดนายที่สุด .... แต่มัน ไม่ใช่ ... ฮึ่ก
หยดแรกกลิ้งตกลงมาตามแก้ม จิน ไล้นิ้ว ปาดน้ำตานั่นอย่างแผ่วเบา รวบคาซึยะมากอดไว้ในอ้อมแขน อันอบอุ่น
มันไม่เหมือนเดิม .... เพราะนายคนเดียว............นายทำให้ฉัน หาคำตอบให้ตัวไม่เจอ ... กำลังทำให้ฉันสับสน
คาซึยะ จินจับไหล่บอกบาง จ้องมอง ดวงหน้าที่อาบไปด้วยน้ำตา ปากบางกำลังเม้ม สายตาหลุบลงต่ำ ใบหน้านวลขาวฝาดไปด้วยสีชมอ่อนๆ ...
มองตาฉัน แล้วนายจะรู้คำตอบ จินกล่าว เชยคางมนขึ้น ดวงตาเรียวสวย มองกลับไปที่ดวงตาคมกล้า ...
แววตาไหวระริกของจิน ให้คำตอบได้ชัด แน่นอน ... จ้องกันอยู่ นาน ........
.
.
.
เหมือนสายลมกำลังพัดอย่างเอื้อยเชื่อย .... ริมฝีปากอวบอิ่ม เคลื่อนเข้าใกล้กลีบปากบาง ของอีกคน
.................. ฉัน รัก นาย ................
คำรักที่กระซิบ เหมือนลอยมากับสายลม ............
วินาทีที่ จิน จรด ริมฝีปากลง บนกลีบปากสวยของตน ....
หัวใจก็เต้นแรง อย่างรู้คำตอบได้ทันที.................
เวลานี้ ..................... คำรัก มันเต็มตื้น ................................... ความเกลียด มันเป็นการหลอกมาตั้งนาน ....
แล้วทำไม เพิ่งมารู้ใจล่ะ .....................
To be con
.. Part End
^o^// | |
|
| | |
shin_jin
โฮส ~ คัตตุนทั้ง 6 เป็นของคุณ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 2394
อายุ : 33
Localisation : บ้านอาคานิชิ
Registration date : 15/12/2006
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..2...จินคาเมะ Thu Dec 28, 2006 3:39 pm | |
| แงงงงงงงงง
สงสารจิน
โฮะๆ
ไปอ่านต่อก่อนเน๊
อ่านกี่ทีกะสนุก
55555555 | |
|
| | |
T@tsuyaTOJI
โฮส ~ คัตตุนทั้ง 6 เป็นของคุณ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 2504
Localisation : llตำหนักทัตซึยะll
Registration date : 15/12/2006
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..2...จินคาเมะ Thu Dec 28, 2006 11:02 pm | |
| เรื่องนี้เคยอ่านแร้วเระ
แต่มาเม้นเอาแรงค์
โหะๆ | |
|
| | |
nunan123
เธเธนเนเธกเธฒเนเธขเธทเธญเธ
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..2...จินคาเมะ Fri Dec 29, 2006 12:23 am | |
| |
|
| | |
AkaKaMe
โฮส~ เป็นที่หมายปอง
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 870
อายุ : 34
Registration date : 19/12/2006
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..2...จินคาเมะ Fri Dec 29, 2006 5:05 pm | |
| ท่านน่าสงสารอะ
ไปอ่านต่อนะเจ้าคะ | |
|
| | |
Hachikime
โฮส~ เกรด A
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 1078
อายุ : 35
Localisation : บ้านพี่คิ ห้องนอนคาเมะ
Registration date : 16/12/2006
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..2...จินคาเมะ Mon Jan 01, 2007 1:37 am | |
| รอบบี้ๆ คือตัวอารายป่าวหว่า
ไปอ่านตอนต่อไปดีกั่ว | |
|
| | |
nueng
โฮส~ มีระดับ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 216
Registration date : 03/01/2007
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..2...จินคาเมะ Thu Jan 04, 2007 9:24 pm | |
| แหมๆ
มองตาฉันแล้วจะรู้คำตอบ
ฉันรักนาย
จิน
มันจะเลี่ยนไปแระนะแก | |
|
| | |
akanineko
โฮส~ มีระดับ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 455
Registration date : 02/01/2007
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..2...จินคาเมะ Fri Jan 05, 2007 2:16 am | |
| ตอนแรกแอบเคืองเต่าน้อยนะเนี่ย
ใจแข็งซะไม่มี...
แต่ท้ายเรื่องอ่านแล้วอมยิ้ม...จินน่ารักอ่ะ
---ตกลงว่าร็อบบี้มันคือ...??--- | |
|
| | |
ningaiuchi
โฮส~ มีระดับ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 251
Registration date : 15/12/2006
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..2...จินคาเมะ Sat Jan 06, 2007 1:12 am | |
| แม้ เมะแอบไม่รู้ใจตัวเองนะเนี่ย
ไปอ่านต่อก่อนนะ | |
|
| | |
KaZuMe
โฮส~ ข้างทาง
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 163
Registration date : 19/12/2006
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..2...จินคาเมะ Sun Jan 07, 2007 12:30 am | |
| แหมมมมม..ก่าจะรู้ นะ เมะจัง
ลุ้นแทบตายเรยนะเนี้ย
และแร้วเก๊าะรู้จัยตัวเอง | |
|
| | |
AkaGame
โฮส~ เป็นที่หมายปอง
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 739
Registration date : 20/12/2006
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..2...จินคาเมะ Fri Jan 12, 2007 12:06 pm | |
| อืมเล่นบอกรักกันแบบนี้เลยหรอจิน
เมะก็เขิลแย่อะดิ โฮะๆ | |
|
| | |
iam2kame
โฮส~ ไฮโซ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 1412
อายุ : 33
Registration date : 15/12/2006
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..2...จินคาเมะ Fri Jan 12, 2007 8:05 pm | |
| จินเอ้ย
ฮ่าๆๆ
น่าสงสารเจงๆ
อิกนิสลูก
เต่าจะบอกความจิงในใจแระ
โหะๆๆ
ต่อง๊าบ | |
|
| | |
bee
โฮส~ ข้างทาง
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 154
Registration date : 01/01/2007
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..2...จินคาเมะ Tue Jan 16, 2007 2:13 pm | |
| | |
|
| | |
bee
โฮส~ ข้างทาง
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 154
Registration date : 01/01/2007
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..2...จินคาเมะ Mon Jan 22, 2007 4:11 pm | |
| jin น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ | |
|
| | |
MURASAKI
โฮส ~ คัตตุนทั้ง 6 เป็นของคุณ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 2253
Localisation : บ้านอคานิชิ
Registration date : 19/12/2006
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..2...จินคาเมะ Mon Jan 22, 2007 6:25 pm | |
| แค่มองตาชั้น นายก็จะรู้คำตอบ หูยยยยยย คำคมประจำวันนี้เลย | |
|
| | |
piggeepi
เธเธนเนเธกเธฒเนเธขเธทเธญเธ
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..2...จินคาเมะ Mon Jan 22, 2007 9:49 pm | |
| ไม่น่าเชื่อว่าไอ้หมูมันจะหวานได้ขนาดนี้
โอยไม่ไหวแล้ว ตามไปอ่านตอบจบแล้วค้าบ |
|
| | |
Rina
โฮส~ ข้างทาง
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 70
Registration date : 19/12/2006
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..2...จินคาเมะ Mon Jan 22, 2007 10:50 pm | |
| กรี๊ดดดดดด
น่ารักมากกกกกกกกกกก | |
|
| | |
น่ารักคุง
โฮส~ มีระดับ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 215
Localisation : หน้าคอมฯ -_-
Registration date : 02/02/2007
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..2...จินคาเมะ Sat Feb 03, 2007 10:26 pm | |
| อาเคิ๊ก หวานซึ้ง ฮ่าๆๆๆ ต่อๆๆ | |
|
| | |
yoshikun
เธเธนเนเธกเธฒเนเธขเธทเธญเธ
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..2...จินคาเมะ Fri Feb 09, 2007 11:04 am | |
| หุหุน่ารักๆเด๋วไปอ่านตอนต่อไปก่องกะลังค้างเลยอิอิ |
|
| | |
mai
โฮส~ มีระดับ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 204
อายุ : 36
Localisation : ใกล้ๆฉากวายจินเมะ+ใกล้หัวใจจุนโนะคร่า~~
Registration date : 01/02/2007
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..2...จินคาเมะ Sat Feb 10, 2007 1:03 am | |
| แค่มองตาชั้น นายก็จะรู้คำตอบ โหหหหหหหหหหหหหหห
หวานซะ | |
|
| | |
aimi
โฮส~ ข้างทาง
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 130
Registration date : 01/02/2007
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..2...จินคาเมะ Thu Feb 15, 2007 11:37 am | |
| จินน่ารักมาก ๆ เลยอ่ะ
สู้ ๆ เข้าน้า....จะได้หวานกันซะที | |
|
| | |
yokumi
โฮส~ ข้างทาง
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 88
Registration date : 22/03/2007
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..2...จินคาเมะ Thu Mar 22, 2007 11:09 pm | |
| ฮิ๊ว~~~~~ ไม่ได้อ่านตอนแรกแต่เดี๋ยวจะไปอ่านตอนจบแล้ว หุหุ | |
|
| | |
mickey08
โฮส~ มีระดับ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 212
Registration date : 22/03/2007
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..2...จินคาเมะ Tue Mar 27, 2007 4:24 pm | |
| | |
|
| | |
nupuilan
เธเธนเนเธกเธฒเนเธขเธทเธญเธ
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: รี [Short Fiction]: Impossible ..2...จินคาเมะ Mon Jun 23, 2008 9:02 pm | |
|  จินนายหน้าด้านได้ใจมากประกาสต่อหน้าคนทั้งโรงเรียน จินพยายามเข้านะที่จริงเมะมันก็คงรักจินเหมือนกันแหละ แต่คงกลัวและอายอยู่มั้งเลยยังไม่กล้าตอบกลับไป สู้ต่อไปจินคุง  |
|
| | |
| | รี [Short Fiction]: Impossible ..2...จินคาเมะ | |
|
