+++ วันกิจกรรม เวลา 2 ทุ่มเศษๆ+++
โอ๊ย! ดูท่าเวทีคอนคงพังก่อนแน่ๆ ก็ดูคนที่มาซิ ยังกับฝุ่นละอองเชียว (เวอร์ไปรึป่าวจ๊ะเจ๊) ดีนะที่ผมมาก่อน เลยได้ที่นั่งหน้าเวที ผมจะได้เห็นทักกี้บนเวทีแล้วสินะ อีกเพียงห้านาที วันนี้เค้าจะโชว์อะไรให้ผมดูนะ อีกเพียงสามนาที ตื่นเต้นชะมัดเลย แค่ข้างล่างยังขนาดนี้ แล้วข้างบนจะขนาดไหนล่ะเนี้ย อีกสามสิบวิ ใกล้แล้ว ผมใกล้จะได้เห็นเค้าแล้ว
10
9
8
7
6
5
4
3
2
1
พวกเค้าออกมากันแล้ว เท่ห์ชะมัดเลยทักกี้ ทำไมตอนอยู่กับชั้นนายไม่เท่ห์แบบนี้ห่ะ เสื้อเชิ้ตสีขาวที่ปลดกระดุม 2 เม็ดบน แหวกให้เห็นกล้ามอกขาวอย่างชัดเจน กางเกงยีนส์ขาดๆที่เพิ่มให้โดดเด่นยิ่งขึ้น เพลงแต่ล่ะเพลงที่พวกเค้าร้อง ไม่มีเพลงไหนที่จะไม่โดนเลย ทุกเพลงที่ร้องทำให้พวกที่อยู่ข้างล่างสนุกมากๆเลยล่ะ เพลงเล่นมาจนถึงเพลงสุดท้ายของพวกเค้าแล้ว ทำไมต้องปิดไฟด้วยนะ อะๆๆๆ เปิดแล้ว คนอื่นหายไปไหนกันหมด เหลือทักกี้คนเดียวเอง เค้าร้องคนเดียวเหรอ
“สวัสดีครับ ผมทาคิซาว่า ฮิเดอากิ เรียนป.โทดีไซน์ เพลงที่ผมจะร้องต่อไปนี้เป็นเพลงที่ผมแต่งให้กับคนๆนึง ผมอยากให้เค้าได้รับฟังเพลงนี้ พร้อมๆกับฟังความรู้สึกของผมไปด้วย เชิญฟังได้เลยครับ เพลง ‘คำตอบของความลับ’ ครับ
เธอถามว่าฉันชอบใคร ฉันก็คงเอียงอายและตอบไม่ได้ซักที ละเธอไม่รู้จริงๆหรือไร ว่าเรื่องราวในหัวใจ ฉันคลั่งไคล้แต่เธอคนนี้
*คำถาม...คำนี้สะกิดใจ อยากรู้...ว่าเธอจะคิดเช่นไร หากฉัน...เปิดเผยความจริงในใจ ว่าคนใกล้ตัวอย่างฉัน วิ่งหนีคำว่าเพื่อนกันมาแสนไกล
**และนี่ก็คือความลับ เฝ้ารอแต่เธอรู้ไหม กี่ทีที่เรายืนข้างกัน ฉันแอบฝันไปไกล ได้โปรดกุมมือจับฉัน และตอบให้ซักครั้ง ความลับที่เธอนั้นซ่อนอยู่ บอกให้รู้ว่ามีฉัน...ใช่หรือไม่
และเธอจะรู้สึกอย่างไร เมื่อคำถามว่าฉันชอบใคร ฉันตอบว่าฉันชอบเธอ และฉันควรทำอย่างไร เพื่อจะเปลี่ยนคำว่าเพื่อนเป็นคำว่า ฉันรักเธอ (*,**)
แล้วเราค่อยพบกันใหม่กับคอนครั้งต่อไปนะครับ”
แม้คอนจะจบไปแล้ว คนทยอยกลับกันแล้ว แต่ผมไม่สามารถลุกไปไหนได้ ทำไมกันนะ มันถึงเจ็บในอกอย่างนี้ เจ็บจนพูดอะไรไม่ออก เจ็บจนอยากจะตายไปซะตรงนี้ เค้าร้องเพลงให้กับผู้หญิงคนนั้น เค้าคงรักเธอมาก แล้วผมจะไปสู้กับเธอในใจเค้าได้ยังไง ผมไม่รู้ว่านั่งอยู่นานเท่าไหร่ มารู้ตัวก็ตอนที่เค้าเดินเข้ามาสะกิดผมพร้อมชวนผมกลับบ้าน ผมได้แต่พยักหน้าตอบแล้วลุกเดินตามเค้าไป ไม่กล้าที่จะถามเพราะกลัวคำตอบที่จะได้รับ คงต้องเก็บมันไว้เป็นความลับต่อไปสินะ
ถึงผมจะร้องเพลงจบไปแล้ว ไฟบนเวทีดับจนมองไม่เห็นเวทีแล้ว แต่ผมก็ยังคงนั่งอยู่ตรงนั้น ผมร้องเพลงนั้นให้กับเค้า แต่คงขอคำตอบจากเค้าไม่ได้ ผมคงต้องเก็บความรู้สึกรักเจียนตายของผม ไว้ในใจต่อไป ไม่กล้าที่จะถามพราะกลัวตาคู่นั้นจะบอกกลับมาว่าไม่ใช่ ผมเดินเข้าไปหาเค้าเพราะเค้าคงรอผมกลับบ้าน ผมชวนเค้าเพื่อที่จะกลับบ้าน เค้าได้แต่พยักหน้าแล้วเดินตามผมมา ไม่มีคำพูดที่จะบอกผมซักคำ ไม่คำถามที่จะถามเลยซักนิด แค่นี้ผมได้คำตอบอยู่แล้วในใจ ผมคงต้องเก็บมันไว้ต่อไปสินะ เก็บไว้เป็นความลับต่อไป
+++ +++ +++ THE END OR TO BE CON. +++ +++ +++
TALK :
เป็นยังไงบ้างคะกับฟิคเรื่องนี้
ที่เราเขียนไว้ THE END OR TO BE CON. เพราะเราแต่งตอนจบไว้แล้ว
สำหรับคนที่ต้องการจบเรื่องราวเพียงแค่ตรงนี้ก็ไม่ต้องอ่านตอนจบของเรื่อง
แต่ผู้ที่ต้องการจะรู้ช่วยเม้นท์ให้เราหน่อยนะคะ พร้อมกับทิ้งเมลล์ไว้ให้เรานะ
เราจะส่งไปให้อ่านทางเมลล์ อาจดูว่าเรื่องมาก แต่เราอยากรู้ข้อติชมว่าแต่งเป็นยังไง
เพื่อจะได้เอาไปปรับปรุงในฟิคเรื่องอื่นๆของเรา เรื่องนี้เรารู้สึกว่าเรายังแต่งไม่ค่อยดี
เพราะแต่งให้ทันวันเกิดป๋ากี้ง่ะ ยังไงก็ทนๆอ่านหน่อยล่ะกันนะ
**หมายเหตุ เพลงคำตอบของความลับ อย่าเอาเนื้อเพลงไปโพสที่ไหนนะคะ เพราะเพลงนี้อยู่ในอัลบั้ม Physics-Materials Album#1 ที่แต่งและร้องโดย นักศึกษาภาควิชาฟิสิกส์และวัสดุศาสตร์ คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ สำหรับใครที่อยากจะฟัง ก็ทิ้งเมลล์ (+เม้นท์ให้ด้วยก็ดีนะคะ) ไว้ให้เราล่ะกัน พร้อมบอกว่าอยากฟังเพลง เราจะส่งไฟล์เพลงให้ทางเมลล์เช่นกันเจอกันเรื่องหน้านะคะ แต่อาจจะนานหน่อยเพราะเราต้องทำโปรเจคด้วย สงสารเราหน่อยละกัน
ส่วนนี่เป็นเรื่องแรกของเรานะ
http://jk2love.smileyforum.net/JK2Love-member-c1/JK-FICTION-f10/SF-Bear-EeIANaa-by-AKAMATSU-t1460.htm