โบว์คาเมะ
โอ้ว! ! ค า เ ม ะ ที่ รั ก *0*
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 2203
อายุ : 40
Localisation : (*_^)
Registration date : 15/12/2006
![[Short fic] ~~ แย่งชิง 1 ~~ Jin x kame x Yama Empty](https://2img.net/i/empty.gif) |  เนเธฃเธทเนเธญเธ: [Short fic] ~~ แย่งชิง 1 ~~ Jin x kame x Yama ![[Short fic] ~~ แย่งชิง 1 ~~ Jin x kame x Yama Icon_minitime](https://2img.net/i/fa/icon_minitime.gif) Mon Apr 02, 2007 9:00 am | |
| Short fic ~~ แย่งชิง ~~ (( Jin x kame x Yama ))
คุณเคยมั้ย.....คุณเคยทิ้งคนที่คุณรักมั้ย???
และวันหนึ่ง...คุณเพิ่งมาเห็นค่าคนรักของคุณเมื่อสาย...
คุณจะทำเช่นไร....จะทำเหมือนเขาคนนี้มั้ย....
จะแย่งชิง....คนที่เคยเป็นของคุณ....
กลับมาเป็นของคุณอีกครั้ง....ไม่ว่าวิธีการใดก็ตาม....
คาซึยะ กลับมาหาฉันเถอะนะ ฉันสัญญาว่าครั้งนี้จะไม่ทำให้นายเสียใจอีกแล้วชายร่างสูงกล่าวร้องขอคนตัวเล็กกว่า อย่างเว้าวอน
.
จิน มันสายไปแล้วฉันกลับไปคบกับนายไม่ได้อีก นายก็รู้นี่ว่าตอนนี้ฉันคบกับโทโมะอยู่คาเมะกล่าวปฏิเสธเสียงเรียบ ความรักที่มีเคยให้จินนั้นมันหมดไปตั้งแต่วันที่จินบอกเลิก วันที่จินทรยศกับความรักที่คาเมะคนนี้มีให้
.
ฉันยอมรับผิดทุกอย่างสำหรับเรื่องที่ผ่านมา แต่ฉันรักนายนะคาซึยะ ฉันรักนายจริงๆขอร้องกลับมาคบกับฉันอีกครั้งนะจินกอดคนตรงหน้ากอดที่แสดงถึงความรักที่มีต่อคนในอ้อมกอด
.อยากจะแก้ตัวกับสิ่งที่เคยทำผิดในอดีต
..แต่มันจะมีโอกาสนั้นอีกครั้งมั้ย?
จิน พอเถอะเรื่องมันผ่านไปแล้วฉันกลับไปคบกับนายอีกครั้งไม่ได้จริงๆ ฉันรักโทโมะ นายเข้าใจฉันนะจินเราจบเรื่องทุกอย่างแค่ตรงนี้เถอะ ฉันไม่อยากให้ใครต้องมาเสียใจกับเรื่องนี้อีกแล้ว คาเมะผละออกจากอ้อมกอดหันหน้าไปอีกทางแล้วเดินออกไปจากที่ตรงนั้น ความรักของตนกับจินจบไปแล้วจริงๆไม่อยากเสียใจเหมือนกับครั้งก่อนอีกแล้ว...ไม่อยากเสียใจเหมือนครั้งอดีต
จินมองคาเมะเดินไปอย่างช้าๆ รู้ตัวว่าสายไปถ้าจะให้คาเมะกลับมาเป็นของตนอีกครั้ง
แต่ในเมื่อตนต้องการคาเมะแล้วก็จะไม่มีอะไรที่จะหยุดความต้องการของตนได้ ไม่ว่าเรื่องที่จะทำมันจะผิดมากขนาดไหน อาคานิชิคนนี้ย่อมทำได้ทุกอย่าง ไม่ว่าจะต้องแย่งชิงคาเมะมาด้วยวิธีใดก็ตาม
คอยดูนะคาเมะนายจะต้องกลับมาเป็นของฉันอีกจนได้ ฉันจะไม่ปล่อยนายไปอีกแล้ว....
...................
ทางด้านยามะที่ยืนรอคนรักอยู่หน้าโรงเรียนอย่างใจจดใจจ่อ สามเดือนตั้งแต่เริ่มคบกันมายามะคนนี้ยอมทำทุกอย่างให้คาเมะได้มีความสุข อยู่เป็นเพื่อนตลอดเวลาที่คาเมะต้องการใครสักคน คอยเคียงข้างทุกครั้งที่คาเมะร้องไห้ หัวใจดวงเล็กๆของคาเมะที่เคยยับเยินด้วยน้ำมือของจิน แต่ ก็มียามะคนนี้นี่แหละที่คอยเยียวยารักษาจนหัวใจดวงเล็กดวงนั้นกลับมาแข็งแรงได้อีกครั้ง และหัวใจดวงเล็กที่พร้อมยอมเปิดใจรับยามะคนนี้เข้าเอาไว้อย่างไม่รู้ ตัว
.ความรักที่คนสองคนได้มอบให้กันโดยไม่มีใครสักคนที่จะพูดคำว่ารักออกมาสักครั้ง
ความรักที่รับรู้ด้วยใจรอสักวันที่อีกคนจะยอมเอ่ยปากพูดคำว่ารักก่อน
.แต่มันจะสายเกินไปมั้ยกว่าจะถึงวันนั้น?
โทโมะขอโทษนะที่มาช้า พอดีเมื่อกี้อาจารย์เรียกให้ไปช่วยทำงานน่ะคาเมะวิ่งหอบมาแต่ไกลพร้อมกับโกหกคำใหญ่เพราะไม่อยากให้ยามะต้องกังวลกับเรื่องของจิน
.
ไม่เป็นไรหรอก กลับบ้านกันเถอะเดี๋ยวฉันไปส่งคาซึยะที่บ้านนะยามะส่งมือใหญ่กุมมือเล็กไว้ มือคู่นี้ที่คอยหยิบยื่นความอบอุ่นให้กับคาเมะตลอดเวลา สองร่างเดินกุมกันตลอดทางเดินที่ทอดยาว รอยยิ้มที่เปี่ยมไปด้วยความสุข กับความรักที่ทั้งคู่มอบให้กันและกัน
แต่อีกมุมหนึ่งตามซอกตึกสายตาอีกคู่หนึ่งซึ่งลอบมองอยู่ตลอดเวลา สายตาที่เต็มไปด้วยความปวดร้าวสายตาที่มีแต่อิจฉา สายตาที่อยากจะแย่งชิงคนที่เคยเป็นคนรัก ให้กลับมาเป็นของตนอีกครั้ง............สายตาของ อาคานิชิ จิน
.
...................
ร่างทั้งสองหยุดตรงหน้าบ้านสีขาวหลังขนาดกลาง บ้านที่คนมาส่งมักจะคุ้นเคยเป็นอย่างดี
โทโมะ จะกลับบ้านแล้วเหรอ เข้ามาในบ้านฉันก่อนมั้ยคาเมะเขย่าแขนแกร่งของคนตรงหน้า และมีหรือที่ยามะคนนี้จะปฏิเสธคำชวน
อืม
ก็ได้ตอบรับคำชวนก่อนที่จะก้าวเท้าเข้ามาในบ้าน บ้านหลังสีขาวที่ดูเพลินตา เฟอร์นิเจอร์ที่จัดเรียงรายอย่างเป็นระเบียบ ดูน่าอาศัยยิ่งนักแต่น่าเสียดายที่บ้านหลังนี้มีคนอาศัยเพียงคนเดียว
.คาซึยะ
.
คาซึยะ
อีกสองวันก็วาเลนไทน์แล้วเราจะไปฉลองกันที่ไหนมั้ย???ยามะนั่งลงบนโซฟากอดคนรักไว้อย่างหลวมๆ
ไปสิ
ฉันอยากไปฉลองกับโทโมะปีนี้เป็นปีแรกด้วยหนิที่เราได้คบกัน แต่เราจะนัดเจอกันที่ไหนดีล่ะคาเมะถามกลับ หันไปยิ้มบางๆให้กับยามะ
.
อืม
.เจอกันตรงที่เรานัดเดทกันครั้งแรกเป็นไง ฉันอยากจะรำลึกถึงที่นั้นน่ะ รำลึกถึงวันแรกที่เราตกลงเป็นแฟนกันคาซึยะว่าดีมั้ย?ยามะตอบคำถามพร้อมกับถามกลับ จมูกโด่งคลอเคลียอยู่กับซอกคอใสๆของคนรัก
.
ดีๆ ฉันก็อยากไปที่นั่นเหมือนกัน พูดถึงก็สามเดือนแล้วเนอะที่เราได้คบกัน โทโมะสัญญากับฉันนะว่าจะไม่ทิ้งฉันไปไหน จะไม่ทำให้ฉันเสียใจเหมือนกับใครบางคนคาเมะพูดหน้าเศร้า เมื่อนึกถึงความรักที่เจ็บปวดในอดีต
ฉันสัญญาคาซึยะ ว่าฉันจะไม่ทำให้นายเสียใจเด็ดขาดยามะตอบพร้อมสูดดมกลิ่นหอมคนรักอย่างหนักหน่วง แผ่นหลังบางนอนราบกับโซฟาตัวใหญ่ยามะจูบเบาๆตรงริมฝีปากลุกล้ำเข้าไปข้างในลิ้มลองความหวานที่ไม่สามารถหาได้จากที่ไหน ถ้าไม่ใช่ความหวานจากคนนี้ ยามะเริ่มลุกล้ำมากขึ้นฝ่ามือใหญ่เลิกเสื้อตัวบางเผยให้เห็นยอดอกสีชมพูสดน่าลิ้มลองไม่ใช่น้อย ริมฝีปากอวบขบเม้มยอดอกจนเป็นรอย ก่อนที่จะลากริมฝีปากนั้นลงมาเรื่อยๆหยุดตรงหน้าท้องแบนราบกดจูบแรงๆจนคนถูกกระทำครางออกมาอย่างควบคุมไม่อยู่ก่อนที่ทุกอย่างมันจะเลยเถิดไปมากกว่านี้ คาเมะผละยามะออกเล็กน้อยไม่อยากจะเผลอกายไปเพราะอารมณ์ชั่ววูบ อยากมั่นใจกับคนข้างหน้าว่ารักตนจริงอยากได้ยินคำว่ารักจากปากยามะเสียก่อน แล้ววันนั้นคาซึยะคนนี้จะยอมมอบทั้งร่างกายและหัวใจให้กับยามะคนนี้คนเดียว
.
โทโมะ คือฉันยังไม่พร้อมน่ะ ขอโทษนะคาเมะกล่าวขอโทษ
ไม่เป็นไร ถ้าคาซึยะไม่พร้อมฉันก็ไม่อยากจะฝืนใจแต่ฉันจะรอ วันที่คาซึยะพร้อมนะยามะกล่าวเสียงเรียบกอดร่างเล็กเอาไว้
.กอดด้วยความรักที่เปี่ยมล้นที่มีให้กับคนในอ้อมกอด แต่คาซึยะจะรับรู้บ้างมั้ย?
ขอบใจนะโทโมะคาเมะซบลงบนอกแกร่งฟังเสียงหัวใจของคนรัก เสียงหัวใจที่เต้นอยู่นี้ เต้นเพื่อคาเมะคนนี้คนเดียวหรือเปล่าน้า~
คาซึยะ ฉันกลับบ้านก่อนนะ และวันวาเลนไทน์อย่าลืมไปล่ะฉันจะรออยู่ที่เดิม 15 นาทีก่อนเที่ยงคืนของวันที่ 13 เจอกันนะ วินาทีแรกที่เข้าสู่วันวาเลนไทน์ฉันอยากจะอยู่กับคาซึยะนะยามะกอดคนร่างเล็กเบาๆ
((อย่าลืมมานะคาซึยะ มาฟังคำบอกรักจากฉัน มาเอาหัวใจดวงนี้ของฉันไป และต่อไปนี้หัวใจดวงนี้จะอยู่ที่คาซึยะคนนี้คนเดียว))
แล้วเจอกันนะโทโมะ อีกสองวันเจอกันนะคาเมะผละออกจากอ้อมกอดก่อนที่จะเดินไปส่งยามะหน้าประตูบ้าน
.
แล้วความรักของทั้งคู่จะเป็นเช่นไรต่อไป
..
ในเมื่อคนสองคนที่รักกัน
แต่กลับมีอีกคนหนึ่งที่ต้องการจะแย่งชิง
.
แล้วทั้งคู่จะต้องเจออะไรกันบ้าง
.จะต้องเสียใจอีกสักเท่าไหร่
กับการกระทำของอีกคนที่จงใจทำ
ทั้งๆที่รู้ว่าผิด
.
แต่ที่ยอมทำทุกอย่างก็เพราะคำว่า
.รัก
.คำเดียว
เพียงแค่ต้องการคนที่รักมาอยู่เคียงข้างอีกครั้ง
.
...................
เนเธเนเนเธเธฅเนเธฒเธชเธธเธเนเธเธข เนเธกเธทเนเธญ Mon Apr 02, 2007 9:10 am, เธเธฑเนเธเธซเธกเธ 1 เธเธฃเธฑเนเธ | |
|
โบว์คาเมะ
โอ้ว! ! ค า เ ม ะ ที่ รั ก *0*
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 2203
อายุ : 40
Localisation : (*_^)
Registration date : 15/12/2006
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [Short fic] ~~ แย่งชิง 1 ~~ Jin x kame x Yama Mon Apr 02, 2007 9:01 am | |
| ค่ำคืนวันที่ 13 วันนัดพบที่คนสองคนเฝ้ารออย่างใจจดใจจ่อ
คาเมะเตรียมชุดน่ารักสำหรับคนที่สำคัญที่สุดของค่ำคืนนี้
.ค่ำคืนที่ดีที่สุดสำหรับคู่รัก ค่ำคืนก่อนจะเข้าสู่วันวาเลนไทน์ ค่ำคืนที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการบอกรักและเป็นค่ำคืนที่ทั้งคาเมะและยามะรอคอย
.ส่วนอีกด้านหนึ่งของหน้าบ้านคาเมะ ชายหนุ่มร่างสูงยืนชะเง้อมองหาคนในบ้านในใจอยากจะกดกริ้งเพื่อเรียกคนข้างในได้รับรู้แต่อีกใจกลับไม่กล้า ทำไมถึงขี้ขลาดขนาดนี้นะ ทั้งๆที่ต้องการจะทำคะแนน ต้องการจะแย่งแฟนชาวบ้านมาเป็นของตนแต่กลับกลัวขึ้นมา เพียงแค่กดกริ่งเพื่อเรียกคนข้างใน ก็ยังไม่กล้าเลยเพียงแค่อยากชวนคนข้างในบ้านไปฉลองวันวาเลนไทน์ด้วยกัน เพียงแค่จะทำทุกอย่างเพื่อให้คาเมะกลับมารักตนอีกครั้ง
ไม่นานคาเมะเปิดประตูหน้าบ้านออกมา จินที่ยืนแอบอยู่ตรงประตูก่อนหน้านี้ได้เผยตัวออกมาให้คาเมะได้เห็น วินาทีแรกที่คาเมะพบคนตรงหน้านั้น คาเมะถึงกับนิ่ง
.จินมาทำไม?
.
คาซึยะ เราไปฉลองวาเลนไทน์ด้วยกันนะจินเอ่ยชวนก่อนที่คาเมะจะก้าวเท้าผ่านตนไป
.
เออ
..คือฉันนัดกับโทโมะไว้แล้ว ขอโทษทีนะจินคาเมะกล่าวปฏิเสธพร้อมกับเดินเลี่ยงไปอีกทางให้พ้นจิน
ไม่ได้ ยังไงคืนนี้นายต้องไปฉลองกับฉันคนเดียวกล่าวเสียงดัง จนคาเมะถึงกับสะดุ้ง ทำไมต้องทำเสียงดังด้วย
จิน
ฉันนัดกับโทโมะไว้แล้ว หลีกฉันซะ โทโมะกำลังรอฉันอยู่คาเมะกล่าวปัดๆและเดินหลีกอีกทาง
ยามาชิตะรอนาย ฉันเองก็รอนายเช่นเดียวกัน ไม่รู้ล่ะยังไงคืนนี้นายต้องไปฉลองกับฉันคนเดียวเท่านั้นจินยื่นคำขาด ฝ่ามือใหญ่ฉุดข้อมือเล็กนั้นไว้
จิน นายฟังไม่รู้เรื่องหรือไง ฉันกับนายเลิกกันแล้วนะและคืนนี้ฉันจะไปฉลองวาเลนไทน์กับแฟนมันผิดตรงไหนห๊ะ นายกลับไปซะจินคาเมะพูดเสียงดัง พร้อมกับสะบัดข้อมือ แต่มีหรือที่จินจะปล่อยง่ายๆ
หึหึ ฝันไปเหอะว่าฉันจะปล่อยให้นายไปฉลองกับยามาชิตะสองต่อสอง ในเมื่อฉันขอดีๆนายไม่ไปก็คงต้องทำอย่างนี้แล้วมั้งจินกระชากข้อมือเล็กให้ไปตามทาง จินกึ่งลากกึ่งจูงคาเมะตลอดทางเดินถึงแม้คาเมะจะโวยวายซะขนาดไหนแต่จินก็ไม่ยอมปล่อย และไม่นานจินก็พามาถึงจุดหมายปลายทางที่ต้องการพาคาเมะมา ทั้งๆไม่ใช่สถานที่แรกที่จินจะพาคาเมะไปเลยสักนิด
ที่บ้านจิน
.
จิน นายพาฉันมาที่บ้านนายทำไมคาเมะถามกลับไป แต่จินไม่ได้ตอบเพียงแค่จูงมือคาเมะเข้าไปข้างในบ้าน
นี่จิน นายพาฉันมาที่ห้องของนายทำไมห๊ะคาเมะถามกลับอีกครั้ง คราวนี้คาเมะได้รับรอยยิ้มเย็นๆจากจินเป็นคำตอบแทน
ก็พามาสร้างรักด้วยกันไง หรือเรียกว่าร่วมรักด้วยกันคงจะถูกกว่ามั้งจินพูดสีหน้ายียวน สายตาจ้องมองคาเมะ จนคาเมะเริ่มกลัว
จิน นายอย่าทำอะไรฉันนะ ทำไมนายต้องทำอย่างนี้ด้วยเมื่อก่อนที่คบกันนายไม่เคยที่จะทำกับฉันอย่างนี้เลยสักครั้งนี่นา อย่าทำอะไรฉันเลยนะจินคาเมะกล่าวเสียงอ้อนวอน กลัวกับการกระทำของจินกลัวกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น กลัวใจของจิน
ใช่ เมื่อก่อนฉันไม่เคยทำกับนายอย่างนี้เลยสักครั้ง แต่ตอนนี้ฉันรักนาย รักมากรักจนอยากจะครอบครองตัวนาย รักมากจนอยากจะให้นายเป็นของฉันคนเดียว นายจะยอมกลับมาคบกับฉันอีกครั้งมั้ยคาซึยะจินพูดเสียงเรียบ ถึงแม้สีหน้าแววตาอาจจะดูเลือดเย็นและน่ากลัว แต่ในใจลึกๆของจินแล้ว จินไม่อยากจะทำอย่างนี้เลย เพียงแค่คาเมะตอบรับยอมคบกับตนอีกครั้ง ตนจะไม่แตะตัวคาเมะแม้แต่นิดเดียวแต่ถ้าคาเมะไม่ตกลง ตนก็จะทำอยากในสิ่งที่ปากพูด อยากครอบครองร่างกายคาเมะ
แต่จิน จะให้ฉันพูดสักกี่ครั้ง คำตอบของฉันก็ยังเหมือนกัน ฉันรักโทโมะไม่ใช่นาย
จิน
คาเมะตอบตามความจริง เยื้อใยความรักทั้งหมดที่เคยให้จิน มันหมดลงไปแล้ว ตอนนี้ตนมีแต่ยามะ คนเดียวเท่านั้น
นายบังคับให้ฉันทำเองนะคาซึยะ และอย่ามาโทษฉันล่ะกันจินผลักร่างเล็กให้สัมผัสกับเตียงใหญ่อย่างแรง คาเมะขัดขืนทุกวิถีทางเพื่อให้พ้นจากการพันธนาการของจินแต่ดูเหมือนว่ามันจะเป็นสิ่งที่ยาก เมื่อจินเริ่มรุนแรงกับการกระทำมากขึ้นเสื้อตัวเล็กขาดปลิวด้วยแรงกระชาก จินทาบทับร่างเล็กไว้ใช้ริมฝีปากสัมผัสทุกส่วนของร่างกายขบเม้นจนเกิดรอย รอยที่บ่งบอกว่าตนได้เป็นเจ้าของร่างเล็กร่างนี้
ริมฝีปากหนาเริ่มลุกล้ำควานหาความหวานจากริมฝีปากบาง บดขยี้อย่างไม่กลัวซ้ำไม่ว่าคาเมะจะขัดขืนเพียงใดแต่จินคนนี้ก็ไม่ยอมปล่อย ไม่ยอมให้เป็นอิสระ
ฮึก
ฮึก
จิน
พอเถอะคาเมะพยายามเปล่งเสียงที่มีอยู่น้อยนิดออกมา
.
จะให้หยุดตอนนี้คงจะไม่ได้แล้วแหละ คาซึยะ จินละริมฝีปากออก จ้องมองร่างคาเมะที่เต็มไปด้วยรอยแดงที่ตนฝากฝังเอาไว้ ก่อนที่จะก้มลงสัมผัสร่างเล็กอีกครั้ง
จินจัดการเปลื้องเสื้อผ้าของร่างเล็กออกพร้อมกับเสื้อผ้าของตัวเอง ไม่นานสองร่างเปลือยเปล่านี่เป็นครั้งแรกที่จินได้เห็นร่างเล็กในสภาพแบบนี้ ร่างเล็กที่ไม่มีอาภรณ์ปิดแม้แต่ชิ้นเดียว ทำไมถึงช่างสวยงามได้ขนาดนี้นะ จินใช้นิ้วเรียวปาดน้ำตาที่ไหลอยู่ของร่างเล็ก จินรู้ว่าร่างเล็กเสียใจขนาดไหน จินรู้ว่าตนกำลังทำลายคนที่ตนรัก แต่จินสัญญาว่าตนได้ร่างนี้ ตนจะไม่ปล่อยร่างนี้ไปไหนเด็ดขาด จะคอยปกป้องคอยดูแลเป็นอย่างดี ถึงแม้ตนจะได้ร่างเล็กมาด้วยการขืนใจก็ตาม
อ๊ะ
.อ๊ะ
.อ๊าาาาาา จินฉันเจ็บ เอาออกไปนะ เอาของนายออกไปจากตัวฉันคาเมะตะโกนลั่นห้องด้วยความเจ็บเมื่อจินเริ่มสอดใสร่างกายเข้าไปในช่องทางที่แคบและคับยิ่งนัก
อ๊ะ
อา
คาซึยะ
ทนหน่อยฉันไม่ไหวแล้วจินกระแทกส่วนล่างอย่างเร็วและถี่กระชับ สองร่างเคลื่อนไหวไปตามแรงกระทำของจิน
อึ
อึ
อึคาเมะใช้มือปิดปากไม่อยากส่งเสียงครางออกมา ไม่อยากให้จินได้ยินเสียงครางที่น่าเกลียด
คาซึยะ เอามือออกซะฉันอยากฟังเสียงของนายจินจับมือคาเมะออก อยากจะได้ยินเสียงครางที่คนตัวเล็กครางอยู่ใต้ร่าง เสียงที่บ่งบอกว่ากำลังมีความสุขกับการกระทำของตน
อ๊ะ
อ๊า
อ๊า~~~เสียงครางสุดหวานออกจากริมฝีปากบาง เมื่อสัมผัสได้ถึงน้ำอุ่นที่ไหลสู่ร่างกายของตนพร้อมกับน้ำสีขุ่นที่พุ่งออกมาจากร่างกายตัวเอง สองร่างปลดปล่อยอารมณ์ออกมาแต่จินก็ยังไม่ถอนกายออก
อย่าทำหน้าอย่างนี้สิคาซึยะ มีความสุขไม่ใช่เหรอดูสิปล่อยมาซะเต็มหน้าท้องฉันเลยจินพูดพลางใช้มือแตะน้ำคาวของคาเมะที่เปรอะเต็มบริเวณหน้าท้องของตน แต่คาเมะกลับเบือนหน้าหนีไปอีกทางไม่อยากเห็นหน้าจิน และไม่นานคาเมะรับรู้ถึงแรงสัมผัสที่รุนแรง เมื่อจินจับร่างคาเมะให้มานั่งอยู่บนร่างกายของตนทั้งๆที่ยังไม่ถอนกายส่วนล่างออก จนคาเมะรู้สึกเจ็บเมื่อมีการเคลื่อนไหว
ทำให้ฉันหน่อยสิคาซึยะ จินพูดเสียงเว้าวอน มือใหญ่สองข้างจับอยู่บริเวณเอวเล็ก รอเพียงคาเมะขยับสะโพกเท่านั้นแต่คาเมะกลับนิ่งไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ ถึงแม้จะรู้สึกอึดอัดในช่องทางข้างล่างก็ตาม
คาซึยะ ทำสิทำให้ฉันมีความสุขเหมือนกับที่ฉันทำให้นายเมื่อกี้ไงจินพูดยียวนมากขึ้น ยิ่งทำให้คาเมะกัดริมฝีปากล่างด้วยความโกรธ ทำไมต้องทำร้ายจิตใจกันขนาดนี้ด้วย
แต่แล้วระหว่าบทสนทนาของทั้งคู่กับมีเสียงหนึ่งที่ดังแทรกขึ้นมา ทำลายความเงียบทั้งคู่ได้เป็นอย่างดี เสียงโทรศัพท์ของคาเมะที่อยู่ไม่ไกลมากนัก จินเอื้อมมือหยิบโทรศัพท์นั้นขึ้นมาดู อ่านชื่อของคนที่โทรเข้ามา
..โทโมะ
.
แฟนนายโทรมาน่ะคาซึยะ จะรับมั้ยจินถาม ส่วนคาเมะหันหน้าไปทางนาฬิกาที่ติดอยู่บนผนังห้อง ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงคืนพอดีเวลานัดที่ทั้งคู่ได้นัดกัน และแล้วน้ำใสๆได้ไหลออกมาอีกครั้งพร้อมกับเสียงโทรศัพท์ที่ดังอยู่ตลอดเวลาอยากจะรับโทรศัพท์ อยากได้ยินเสียงของยามะ อยากขอร้องให้ยามะมาช่วย แต่จะทำได้อย่างนั้นเหรอ จะให้ยามะมารับรู้ความสัมพันธ์ของตนกับจินอย่างนี้ได้อย่างไรกัน
.ไม่นานเสียงโทรศัพท์เงียบลง ทั้งห้องตอนนี้ปกคลุมด้วยความเงียบ มีเพียงเสียงสะอื้นของคาเมะ จินมองดูคนตรงหน้าอยู่นาน ไม่ใช่ว่าไม่สงสารแต่ถ้าหวังจะครอบครองคาเมะต่อให้ใจร้ายมากกว่านี้ก็ยอม
จินโน้มร่างคาเมะให้มาซบอกของจิน ยิ่งทำให้ได้ยินเสียงสะอื้นของคาเมะมากขึ้น เสียงสะอื้นที่ออกมาจากความเสียใจที่ตนเป็นคนทำ จินโอบกอดอีกร่างไว้ปล่อยให้ร้องไห้อยู่อย่างนั้นจินเหลือบตาไปให้โทรศัพท์ของคาเมะอีกครั้งที่มีไฟกระพริบไม่หยุด จึงหยิบโทรศัพท์นั้นมาดูอีกครั้งได้เห็น voice mail ที่ยามะฝากเอาไว้ จินได้กดฟังข้อความที่ยามะฝากไว้
คาซึยะ อยากฟังข้อความที่แฟนนายฝากเอาไว้มั้ยจินถามเสียงเรียบ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงต้องทำอย่างงี้ ส่วนคาเมะนิ่งไม่ได้ตอบอะไร จินยื่นโทรศัพท์ให้คาเมะก่อนที่คาเมะจะกดโทรศัพท์นั้นฟัง
(( Happy valentine s day ฉันรักนายคาซึยะ และคาซึยะรักฉันบ้างมั้ย แล้วตอนนี้คาซึยะอยู่ไหนทำไมไม่มาสักที แต่ยังไงฉันจะรอนะ จะรอจนกว่าคาซึยะจะมา ))
คาเมะยิ่งฟังถึงกับสะอื้นหนักไม่ใช่ว่าตนไม่รักยามะ แต่ยามะรู้มั้ยทำไมตนถึงไปตามนัดไม่ได้?
คาซึยะ ฉันก็รักนายเหมือนกันนะ ฉันรักมากด้วยเลิกกับยามาชิตะและมาคบกับฉันเถอะ ฉันขาดนายไม่ได้จริงๆฉันยอมรับว่าฉันมันเห็นแก่ตัว แต่เพราะว่าฉันรักนายมากรักจนไม่สามารถอยู่ได้ถ้าไม่มีนายจินพูดทั้งหมดจากใจจริง ตนเองก็รักคาเมะไม่น้อยไปกว่ายามาชิตะเหมือนกันหรอก ถึงแม้จะเพิ่งรู้ตัวเมื่อสายก็ตาม แต่ความรักที่มีให้นั้นก็มากมาย มากซะจนตนต้องทำสิ่งที่ผิดอยู่เยี่ยงนี้
แต่ฉันไม่ได้รักนาย!!!คาเมะกล่าวเสียงเรียบและเย็นชา จะให้ตนกลับมารักคนที่ทำร้ายกันขนาดนี้ไม่ได้หรอก คนที่เคยทิ้งความรักทั้งหมดที่เคยให้ คนที่ไม่เคยเห็นค่าความรักของตนคนที่เคยทิ้งตนไปอย่างไม่ใยดี แล้ววันนี้จะมาขอความรักอีกครั้งมันไม่ดูเห็นแก่ตัวไปหน่อยเหรอ ความรักนั้นไม่คิดบ้างเหรอว่ามันได้หมดลงไปแล้ว และจะไม่มีให้กับคนๆนี้อีกต่อไป
.อาคานิชิ จิน
.
คาเมะยกสะโพกขึ้นให้ออกจากแกนกลางของจิน ก่อนที่จะปะคับปะคองร่างกายที่แทบจะไม่มีเรี่ยวแรง ก่อนจะค่อยๆหย่อนเท้าลงบนพื้นห้อง ควานหาเสื้อผ้าที่ถูกฉีกขาดมาใส่อย่างไม่สนใจส่วนจินได้สวมกอดคาเมะไว้จากด้านหลังกระซิบข้างหูเบาๆ ฉันรักนายจริงๆนะ รักนายคนเดียว อย่าไปจากฉันนะคาซึยะ
คาเมะไม่ได้ตอบอะไรเพียงแค่เบี่ยงตัวออกจากจิน ใส่เสื้อผ้าให้เสร็จและหันมามองหน้าจิน
จินไม่ว่านายจะทำอย่างไรกับฉัน แต่จำเอาไว้ว่านายจะได้แค่เพียงร่างกายแต่หัวใจของฉันนายไม่มีวันที่จะได้หรอกคาเมะก้าวเท้าออกจากห้องช้าๆ จินมองตามร่างเล็กจนพ้นจากบานประตูถึงกลับทรุดลงข้างเตียง ไม่ว่าตนจะทำอย่างไรคาเมะก็ไม่รักใช่มั้ย งั้นก็ดีต่อไปนี้นายจะได้เห็นของจริงสิ่งที่นายเจอวันนี้มันแค่ลองเชิง ในเมื่อฉันต้องการนายฉันก็ต้องได้นายเช่นเดียวกัน
คาเมนาชิ คาซึยะ
...................
ทางด้านคาเมะค่อยๆประคองร่างของตนให้ไปถึงสถานที่นัด เวลาล่วงเลยมาหลายนาที จนกลายเป็นชั่วโมง ไม่นานคาเมะได้มาถึงสถานที่นัดหมาย คาเมะมองดูยามะที่ยืนกอดร่างกายด้วยความหนาว คาเมะค่อยๆเดินตั้งใจจะไปหายามะแต่กลับรู้สึกถึงแรงกระชากที่แขนเล็ก จึงหันไปมอง
จิน นายตามมาทำไมคาเมะถามจินด้วยความสงสัย ยังไม่ยอมปล่อยตนไปจริงๆเหรอ?
จะพานายกลับบ้าน ฉันไม่ยอมให้นายไปพบกับยามาชิตะหรอกนะ ถ้านายกล้าเดินเข้าไปหาหมอนั่นฉันจะบอกความจริงทุกอย่างของเราสองคน ว่านายน่ะเป็นของฉันแล้วจินขู่ออกไป
ปล่อยนะ ทำไมนายต้องทำกันถึงขนาดนี้ด้วย ฉันรักโทโมะนายได้ยินมั้ยว่าฉันรักโทโมะไม่ใช่นายปล่อยฉันไปเถอะจิน จะเอาอะไรจากฉันอีกล่ะ
ก็จะเอาหัวใจของนายไง ฉันจะทำให้นายรักฉันให้ได้จินพูดเสร็จได้ฉุดคาเมะให้กลับไปทางเดิม คาเมะได้แต่มองยามะที่ยืนรอตนอยู่อย่างนั้น คาเมะอยากจะวิ่งเข้าไปหาอยากจะขอความช่วยเหลือจากอีกคน แต่กลับทำไม่ได้
ค่ำคืนนี้ผ่านไปยามะที่ยังรอคาเมะอยู่อย่างงั้น มองนาฬิกาข้อมือ นี่ก็เลยเวลาไปนาน ตีห้าแล้วคาเมะก็ไม่มาสักทีคาเมะทำไมนายถึงไม่มา สัญญาไว้แล้วไม่ใช่เหรอว่าวันนี้จะมาฉลองวาเลนไทน์ด้วยกันและนี่มันหมายความว่าอย่างไร ตอนนี้นายอยู่กับใครหรือเปล่าคาเมะ?
...................
เช้าของวันที่ 14 กุมภาวันแห่งความรัก จินมารับคาเมะไปโรงเรียนด้วยกัน คาเมะไม่เข้าใจว่าทำไมต้องทำถึงขนาดนี้ด้วย คาเมะไม่อยากพูดอะไรมากกับจิน พูดกันก็ไม่ต่างอะไรกับเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา ในเมื่อจินไม่ยอมรับฟังคาเมะเลยแม้แต่นิดเดียวทั้งคู่เดินไปโรงเรียนด้วยกัน ตลอดทางเดินคาเมะได้แต่เงียบเพียงเท่านั้นส่วนจินก็เงียบเช่นเดียวกัน และคอยลอบมองคาเมะอยู่ตลอดเวลา ด้วยความเป็นห่วง รู้ตัวดีว่าตนทำร้ายจิตใจคาเมะมากเกินไปแต่ที่ทำไปทุกอย่างก็เพราะว่ารัก
..
ส่วนยามะที่ตั้งแต่กลับเข้าบ้านก็ยังไม่ได้นอนแต่กลับอาบน้ำแต่งตัวเพื่อมาโรงเรียนอยากมาเจอคาเมะ อยากจะถามคาเมะว่าทำไมเมื่อคืนถึงไม่ไปไม่ว่าคาเมะจะตอบอะไร ตนก็จะไม่โกรธคาเมะ เพราะรู้ดีว่าทุกอย่างที่คาเมะทำคงต้องมีเหตุผลส่วนตัว ยามะยืนรอคาเมะอยู่หน้าห้องเรียนคอยชะเง้อมองหาอีกคน และไม่นานร่างเล็กที่ตนต้องการจะเจอได้มาถึง ร่างเล็กที่เดินก้มหน้าไม่มองทางโดยที่มีจินเดินอยู่เคียงข้าง จินที่เห็นยามะมองมาพอดีจึงใช้โอกาสนี้จับมือคาเมะไว้ และส่งสายตาเย้ยหยันมาทางยามะ วินาทีนั้นหัวใจของยามะตกวูบจินกับคาเมะคืนดีกันแล้วอย่างนั้นเหรอ? แล้วที่เมื่อคืนไม่ไปคงเพราะคาเมะอยู่กับจินทั้งคืนอย่างนั้นใช่มั้ยยามะเดินออกไปจากที่ตรงนั้นอย่างรวดเร็ว โดยที่คาเมะยังไม่เงยหน้าขึ้นมาเห็นยามะซะด้วยซ้ำ
.ส่วนจินไปแต่ลอบยิ้มมุมปากด้วยความซะใจ ไม่คิดว่าจะบังเอิญได้ถึงขนาดนี้อย่างงี้ก็ดี จะได้สวมรอยแผนนี้เลยก็แล้วกัน
..
แผน...ที่กำลังจะเริ่มต้นขึ้น แผน...ที่อาจจะทำร้ายจิตใจไม่ใช่แค่สองคน
แต่มันกลับเป็นแผนที่เจ็บถึงสามคน แผน...ที่ไม่มีใครรู้ว่าจะจบลงเช่นใด
ใครจะเป็นคนที่จะได้ครอบครองหัวใจดวงเล็กดวงนี้
ใครที่จะต้องเป็นฝ่ายเสียสละคนที่ตัวเองรัก
และใครที่จะได้เป็นผู้ชนะ และใครคือผู้แพ้
คนสามคนกับสองทางเดิน
มีคนหนึ่งต้องสมหวัง และมีอีกคนจะต้องผิดหวังเช่นเดียวกัน
และคนนั้นจะเป็นใคร........................?
2 be con | |
|
shin_jin
โฮส ~ คัตตุนทั้ง 6 เป็นของคุณ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 2394
อายุ : 33
Localisation : บ้านอาคานิชิ
Registration date : 15/12/2006
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [Short fic] ~~ แย่งชิง 1 ~~ Jin x kame x Yama Mon Apr 02, 2007 11:39 am | |
| จินเลวไปมั้ย?
เหอๆ
สงสารคาเมะ | |
|
iam2kame
โฮส~ ไฮโซ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 1412
อายุ : 33
Registration date : 15/12/2006
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [Short fic] ~~ แย่งชิง 1 ~~ Jin x kame x Yama Mon Apr 02, 2007 7:34 pm | |
| จิน
เลวง่ะ แก๊
คาเมะจ๋า
เจ็บอีกแร้ว
เง้ออออออออ | |
|
MURASAKI
โฮส ~ คัตตุนทั้ง 6 เป็นของคุณ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 2253
Localisation : บ้านอคานิชิ
Registration date : 19/12/2006
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [Short fic] ~~ แย่งชิง 1 ~~ Jin x kame x Yama Mon Apr 02, 2007 9:52 pm | |
| น่าสงสารคาเมะจัง จินนิสัยไม่ดี | |
|
akan
โฮส~ ข้างทาง
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 152
Registration date : 22/03/2007
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [Short fic] ~~ แย่งชิง 1 ~~ Jin x kame x Yama Tue Apr 03, 2007 8:42 am | |
| จินเห็นแก่ตัว จะกลับมาเห็นค่าคาเมะตอนนี้
สงสารคาเมะ เฮ้อ | |
|
tk17florence
โฮส~ มีระดับ
เธเธณเธเธงเธเธเนเธญเธเธงเธฒเธก : 210
Registration date : 10/02/2007
| | เนเธฃเธทเนเธญเธ: Re: [Short fic] ~~ แย่งชิง 1 ~~ Jin x kame x Yama Tue Apr 03, 2007 9:01 am | |
| จินใจร้ายมากแต่ ลึกๆแล้วก้อแอบสงสารอ่ะ
เพราะรักมากเลยทำอะไรไม่ดีไป | |
|
